เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว นิยาย บท 41

บทที่ 41 ต่อยนักเลงบ้ากาม

อาจเป็นเพราะรอยยิ้มที่มั่นใจของเฉินห้าวที่ได้ชักจงเซี่ยจิ้ง จู่ๆเธอก็รู้สึกว่าความคิดที่เหลือเชื่อนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร เธอถึงได้เชื่อใจหนุ่มหล่อที่อยู่ตรงหน้าที่เพิ่งรู้จักนี้

“ได้ ฉันเชื่อนาย ไม่แจ้งความ！”เซี่ยจิ้งก็ได้เก็บมือถือลง

เฉินห้าวกับเซี่ยจิ้งคุยกันแบบไม่สนใจคนรอบข้าง มันทำให้เจิ้งตงผู้ที่ต้องการหาเรื่องตลอดนั้นรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก เหยื่อที่เขาต้องการจะเล่นด้วยกลับไม่รู้สึกวิตกกังวลเลย ทำให้เขาเสียความสุขสนุกไปไม่น้อย

หากเป็นอย่างที่ผ่านมา เขาพาลูกน้องมากั้นขวางคนไว้ คนพวกนั้นไม่ใช่แค่ก้มกราบขอร้องไว้ชีวิตก็ต้องตกใจจนฉี่ราด มาในวันนี้เฉินห้าวไม่ได้ใส่ใจพวกเขาเลยกลับเห็นพวกเขาเป็นแค่อากาศ มีความรู้สึกเหมือนโดนเหยียดหยาม เขาเจิ้งตงเคยถูกมองข้ามที่ไหนกัน？

“ทุกคนลุยเลย จัดการไอ้หมอนี่ซะเพื่อแก้แค้นให้พี่ตง！”ไอ้นักเลงพวกนั้นได้ถือไม้บุกขึ้นไป

“เดี๋ยวก่อน，”เจิ้งตงได้สั่งหยุดลูกน้อง เขาได้จ้องมองไปที่เซี่ยจิ้ง ทันใดนั้นได้แสดงสายตาที่เจ้าเล่ห์ออกมา

“สาวน้อยนี้ไม่เลวนี่ หุ่นก็สุดยอด กูชอบ！”

อยู่ๆนักเลงหัวจกเจิ้งตงนี้ก็ได้มีความคิดหนึ่งออกมา พูดทันทีว่า：“สาวสวย อยู่กับไอ้หน้าเด็กนี้มันมีดีอะไร เดี๋ยวไปกับพี่ พี่จะซื้อกระเป๋าLVให้ใบนึง จากนั้นก็ไปเปิดโรงแรมห้องสูท ไปเล่นกันซะหน่อย”

“ไสหัวไป！ไอ้นักเลงบ้ากาม！”เซี่ยจิ้งไม่ได้ไว้หน้าผู้ชายขี่เหร่เจิ้งตงนี้แม้แต่น้อย

เจิ้งตงโกรธมาก ด่าว่า：“แม่ง ให้หน้าไม่ไว้หน้า เดี๋ยวกูจะข่มขืนเธอแล้วข่มขืนอีก”

ลูกน้องถามอย่างสงสัยว่า：“พี่ตง ปกติข่มขืนก่อนแล้วฆ่าไม่ใช่หรอ？”

เจิ้งตงว่า：“สาวน้อยที่มีหุ่นดีขนาดนี้ จะฆ่าทำไมล่ะ กูจะเอาเป็นของเล่นไปตลอด”

“พี่ตงนี่เป็นคนหัวสูงจริง รู้จักนำมารีไซเคิลใช้ต่อ รักษาสิ่งแวดล้อมเศรษฐกิจ！”การยกย่องอันไร้สมองของลูกน้อง

“หึหึหึ มันแน่นอนอยู่แล้ว กูเนี่ยมีความอ่อนโยนต่อผู้หญิงอยู่แล้ว แม่สาวน้อย ไปกับพี่เถอะ”

เจิ้งตงยิ้มอย่างมีเลศนัยพร้อมก้าวไปข้างหน้า สุดท้ายเซี่ยจิ้งได้เอากระเป๋าเธอตีไปที่หน้าผากของเจิ้งตงอย่างแรง จนแผลที่หน้าผากเขานั้นได้ฉีกออก เลือดสดๆได้ไหลลงมา

“แปะแปะแปะ！”

เฉินห้าวได้ปรบมือดังขึ้น เซี่ยจิ้งช่างเป็นหญิงสาวที่แข็งแกร่งจริง เวลาเกิดเรื่องก็ไม่อ่อนแอเลย

“ยัยบ้า กล้าตีกู พวกนายลุย กระทืบทั้งสองคนเลย！”เจิ้งตงโมโหหนักมาก ได้ตะโกนสียงดังสั่งลูกน้อง