ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 675

หลายสิบศพ?

คนตายเยอะขนาดนี้เลยเหรอ?

เส้นหมี่ได้ยินจำนวนตัวเลข ก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบ

แต่ นี่ก็ไม่สำคัญที่สุด เพราะว่าในไม่ช้า เมื่อเธอจ้องดูไปที่คนเหล่านั้น จู่ ๆ เธอก็เห็นคนสองคนที่แบกถุงเก็บศพออกมาจากข้างใน พวกเขาก้าวไม่ทันระวัง เกิดเสียง “ตุ๊บ” ถุงเก็บศพร่วงหล่นลงบนพื้น

“นายทำอะไรน่ะ? ระมัดระวังหน่อย!”

ทันใดนั้น คนด้านหลังก็เริ่มด่าขึ้น เขารีบเก็บถุงเก็บศพนี้ขึ้นมาอย่างลุกลน แววตา กลับมีความร้อนรนเป็นอย่างมากและรีบมองไปรอบๆอย่างรวดเร็ว

เส้นหมี่ : “……”

แววตาแบบนี้ แปลกจัง?

เขากำลังกลัวใช่ไหม?

เธอหรี่ตาลงมอง......

หลังจากนั้นไม่กี่นาที เมื่อเธอเดินอ้อมเข้าไปถึงใกล้ๆ กับรถตู้สีเขียวทหารที่มาบรรทุกถุงเก็บศพเหล่านี้ เธอหยิบโทรศัพท์ออกมาและแอบซ่อนตัวอยู่หลังต้นไม้แล้ว ก็ถ่ายรูปพวกเขาเก็บไว้

จริงๆ ด้วย เมื่อเธอมาถึงที่นี่ และจากเลนส์กล้องโทรศัพท์ เธอเห็นสิ่งของก็ยิ่งมากขึ้น

“พวกนายฟังฉันไห้ดี ศพเหล่านี้ อย่าให้ตกไปอยู่ในมือคนอื่นแม้แต่ศพเดียว รู้หรือเปล่า?”

“ครับ!”

น้ำเสียงเรียบและรวมเป็นหนึ่ง ถึงแม้ว่าจะพยายามพูดกดต่ำไว้ แต่ทางเส้นหมี่ฝั่งนี้กลับได้ยินอย่างชัดเจน

ทำไมศพถึงตกไปอยู่ในมือคนอื่นไม่ได้?

คนอื่นคนนี้หมายถึงใครกัน?

เส้นหมี่ยังคงถ่ายรูปต่อไป

จนเวลาผ่านไปประมาณสี่ถึงห้านาที ในที่สุด คนทางนั้นก็ขนย้ายกันจนเสร็จเรียบร้อย จากนั้น เส้นหมี่แอบซ่อนอยู่หลังต้นไม้ต้นนี้ ก็มองเห็นว่าในที่สุดก็มีคนหนึ่งที่ดูเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่เดินมา

“เป็นอย่างไรบ้าง? นับเสร็จหรือยัง? ทั้งหมดมีกี่ศพ?”

“นับเสร็จแล้ว ทั้งหมด 33 ศพ เป็นตัวเลขเดียวกับจำนวนคนที่ทางท่านไชยันต์ นำไปครับ”

คนที่ถูกสอบถาม ก็นำเอารายชื่อที่จดบันทึกไว้แล้วส่งให้กับคนคนนี้ทันที

ท่านไชยันต์?

เส้นหมี่ที่อยู่ไม่ไกลนักได้ยินเข้า ทันใดนั้นหัวใจเต้นแรงและรัว!

“ฉะนั้นสรุปได้ว่า คนที่เขาพาไป วันนี้ตายอยู่ที่นี่ทั้งหมด?” หลังจากคนคนนี้เห็นรายชื่อแล้ว เขาก็โกรธมากราวฟ้าผ่า!

คนคนนั้นรีบพยักหน้า : “ใช่ เขาคงจะคิดไม่ถึงว่าคนคนนั้น เป็นแค่เพียงนักธุรกิจ จะมีสิ่งของอันทรงพลังนี้อยู่ในมือ เหตุระเบิดครั้งนี้ พวกเราได้ตรวจสอบแล้ว มันคือ FT!”

“FT?”

ทันทีที่คำพูดนี้ออกมา เจ้าหน้าที่ทหารคนนี้ก็จ้องเขม็งไปทางชายคนนี้ ราวกับว่าดวงตานั้นแทบจะหลุดออกจากเบ้าตา

FT นั่นคืออาวุธระเบิดที่ล้ำหน้าที่สุดในโลก ณ ขณะนี้!

มันไม่ใช่ระเบิดธรรมดา เป็นระเบิดเชื้อเพลิงอากาศ หรือที่เรียกกว่า ระเบิดลม โดยความหมายของชื่อเรียกระเบิดชนิดนี้ หลักการการประดิษฐ์ของมันไม่ใช่ทำจากชนวนระเบิด แต่เป็นเชื้อเพลิงข้างใน และที่ยิ่งน่ากลัวไปกว่านั้นก็คือ เงื่อนไขในการทำให้มันระเบิดขึ้น ก็คือการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมโดยรอบ เมื่อถึงจุดระเบิด อานุภาพทำลายล้างของมันก็จะรุนแรงกว่าระเบิดทั่วไปถึงสิบเท่า!

เหตุการณ์ในวันนี้ ก็เป็นเพราะสิ่งนี้?!!

คนคนนี้ตกตะลึงงัน ไม่สามารถที่จะอธิบายอารมณ์ความรู้สึกของเขาออกมาเป็นคำพูดไปได้ไปชั่วขณะหนึ่ง

เพราะว่า สิ่งของชนิดนี้ แม้แต่ตัวพวกเขาเอง ตอนนี้ก็ไม่สามารถหาซื้อได้ แต่ วันนี้คนคนนั้นที่ผู้นำพวกเขาต้องการฆ่า กลับนำสิ่งของนี้ออกมาได้ง่ายดาย

เขาเป็นใครกันแน่?

ไหนบอกว่า เป็นเพียงแค่นักธุรกิจเล็กๆคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ?

“นายแน่ใจไหม?”

“แน่ใจ พวกเขาให้ข้อมูลมาแล้ว จากข้อมูลที่แสดงออกมา ก่อให้เกิดเหตุระเบิดครั้งนี้ ก็คือสารเคมีในอากาศตอนที่ผู้นำกับพวกเขาต่อสู้ด้วยกัน”

ชายคนนี้ก็นำรายละเอียดข้อมูลอีกฉบับมอบให้กับเจ้าหน้าที่ทหารคนนี้

ดังนั้นเส้นหมี่ที่แอบซ่อนอยู่หลังต้นไม้ หลังจากที่เห็นใบหน้าของผู้ชายคนนี้บิดเบี้ยวอีกครู่หนึ่ง เขาก็แทบที่จะฉีกกระดาษแผ่นนั้นออกเป็นชิ้นๆ!!

“ดังนั้น คนเหล่านี้ ความจริงก็คือล้วนตายเพราะน้ำมือของคนฝ่ายเองทั้งหมด?!!” เขาตะโกนคำรามออกมาด้วยความโกรธ

“……”

แต่ ชายคนนี้กลับไม่กล้าตอบกลับแล้ว

เพราะว่า คนที่คนคนนี้กำลังตั้งคำถามอยู่นั้น คือคนที่พวกเขาไม่กล้าเอ่ยถึงได้อย่างพลการ

ในเวลานี้เส้นหมี่เองก็ฟังจนเข้าจนหมดแล้ว เธอเก็บโทรศัพท์ไว้ และยืนสั่นระรัวอยู่ด้านหลังต้นไม้นี้

ในที่สุดเธอก็หาเขาเจอแล้ว

แต่ สิ่งที่เขาทำให้เธอ กลับเป็นความจริงอันแสนโหดร้ายกว่าที่เธอคิดไว้เป็นสิบเท่า ยกกำลังพลออกมาสามสิบกว่าคนเพื่อฆ่าเขา นั่นมันคือเรื่องที่น่ากลัวขนาดไหน?

ฉะนั้น เขาเผชิญกับอะไรอยู่กันแน่?

ในช่วงเวลานี้ มีเรื่องน่ากลัวอะไรบ้างที่ยังคงจะเกิดขึ้นกับเขาอีกกันแน่?

เส้นหมี่เดินโซเซจากไป

เธอได้ยินกาวินคนคนนี้ ตอนที่คนเหล่านี้กำลังจะจากไป ถึงแม้ว่าไม่พูดถึงชื่อของกาวิน แต่ฟังจากที่พวกเขาอธิบาย บอกว่าตอนนั้นที่คนทั้งหมดของวุฒิพลถูกฆ่าตายหมดเกลี้ยง สาเหตุส่วนใหญ่ ก็เพราะว่ามีมือฆ่าอายุน้อยแต่มีความสามารถเป็นอย่างมาก

เธอจงมั่นใจว่าเป็นเขา

เส้นหมี่ตัดสินใจตามหาตัวคนคนนี้

และนี่ก็เป็นวิธีเพียงหนึ่งเดียวที่จะหาชายคนนั้นให้เจอที่เธอคิดได้ในตอนนี้

โชคดี เมื่อเธอว่าจ้างแฮกเกอร์คนหนึ่งในร้านอินเทอร์เน็ต และติดตามจนได้เบอร์โทรศัพท์ของกาวิน เธอก็โทรไปหา และอีกฝ่ายก็รับสาย

“ฮัลโหล?”

“กาวินฉันเอง ตอนนี้พวกคุณอยู่ที่ไหนกันแน่?”

เส้นหมี่บังคับตัวเองให้ใจเย็นลง จับโทรศัพท์ไว้แล้วมองไปยังจุดแดงๆบนหน้าจอ และถามทีละคำถาม

ทันใดนั้นในสายโทรศัพท์กาวินทางนั้นเงียบสนิท

อาจจะ คือคิดไม่ถึงว่าเธอคนนี้ซึ่งเป็นนายหญิงจะจู่ ๆ โทรศัพท์หาเขา

หรืออาจจะ เขากำลังคิดอยู่ จะมาตอบคุณนายท่านนี้อย่างไร เพื่อให้เธอต้องเข้ามาพัวพันกับเรื่องนี้