ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 1466

“อะไรเรียกว่ามีเวลาว่างค่อยกลับมา? ยังมี ห้าล้านนี้แค่นี้? ไม่ต่างอะไรกับขอทานเลยนะ?”

มารีมองดูเงินเล็กน้อยแค่นี้ ก็ทนไม่ไหวทันที กรีดร้องขึ้นมาแล้ว

ผู้ช่วยของมาร์ตินได้เห็นแล้ว ในที่สุดก็ไม่ได้ไว้หน้าคนเหล่านี้อีก ยิ้มเยาะออกมา

“งั้นพวกคุณยังอยากจะได้เท่าไหร่กัน? หลายปีมานี้ เขาทำงานคนเดียวอย่างเหน็ดเหนื่อยอยู่ด้านนอกเลี้ยงดูพวกคุณ ยังไม่พอ? พวกคุณต่างก็มีมือมีเท้า ยังมี ตอนนี้เขามีลูกที่ต้องเลี้ยงดู จะมีเงินมากมายให้พวกคุณได้อย่างไรกัน?”

“ลูก?”

คนตระกูลโรแกนต่างตกใจ

“ลูกอะไรกัน?”

“ใช่แล้ว เขาจะมีลูกมาจากไหน?”จารุณีก็ถามขึ้นมา

“พวกคุณยังไม่รู้เหรอ? ก็คือเด็กที่คุณพิมแสงให้กำเนิด เด็กคนนั้น เดิมทีไม่ใช่เด็กที่เกิดจากการทำกิ๊ฟต์อะไร นั่นเป็นเพราะว่าถูกพวกคุณบีบบังคับจนไม่มีทางเลือกแล้ว ถึงได้ตั้งใจพูดให้มาร์ตินฟังแบบนั้น เด็กคลอดออกมาแล้ว ภายใต้การกดขี่หยาดหยามของพวกคุณ คุณพิมแสงถึงได้มีภาวะซึมเศร้าอย่างรุนแรงจนฆ่าตัวตายแล้ว สิ่งเหล่านี้ พวกคุณต่างไม่รู้เลยเหรอ?”

ผู้ช่วยเหมือนกำลังมองดูสิ่งมีชีวิตที่น่ารังเกียจอย่างมากกลุ่มหนึ่ง นำเอาสิ่งเหล่าที่พูดออกมาทีละน้อยอย่างชัดเจน

คำพูดนี้พูดออกมา ทั้งตระกูลโรแกนเงียบสงบลงแล้ว

ทว่าใบหน้าของพวกเขา หลังจากนั้นเหมือนกับว่าถูกคนฟาดลงมาอย่างรุนแรงแล้ว แดงเปลี่ยนเป็นขาว จนสุดท้าย กลายเป็นสีเทา

พิมแสงตายแล้วงั้นเหรอ?

ยังเป็นเพราะว่าภาวะซึมเศร้าฆ่าตัวตาย?

งั้น……ต่อจากนั้นเป็นไปได้ไหมว่ามาร์ตินจะไม่กลับมาที่นี่แล้ว? ห้าล้านนี้ ต่างเป็นสิ่งที่เขาได้ตอบแทนให้กับครอบครัวนี้แล้ว?

ทุกคนต่างกระวนกระวายขึ้นมาแล้ว ในที่สุดพวกเขาต่างรู้สึกได้ถึงความรุนแรงของเรื่องราวแล้ว

“ไม่……ไม่ใช่ คุณให้เขากลับมา ฟังฉันอธิบายกับเขาก่อน”

“ไม่ เขาไม่มีทางกลับมาอีกแล้ว！”

สุดท้ายผู้ช่วยพูดออกมาอย่างเย็นชาหนึ่งประโยค หลังจากนั้น เขาใบหน้าไร้ซึ่งความรู้สึกใดเดินออกไปแล้ว

เหลือเพียงคนตระกูลโรแกนเหล่านี้ที่ยืนอยู่ที่นั่นด้วยใบหน้าเทาขาว จนพวกเขาได้ได้ยินเสียงจากด้านหลัง “ตึง”ดังขึ้นมา แม่ของพวกเขาจารุณีร่วงลงมาจากวีลแชร์

หลังจากนั้นหนึ่งอาทิตย์ เมืองหลวงด้านโน้นก็ได้รับข่าวการตายของจารุณี

เส้นหมี่เดินลงมาชั้นล่างไปหาแสนรัก

“คุณอาของคุณเสียแล้ว คุณจะกลับไปหรือเปล่า?”

“อาของใคร?”

ในห้องหนังสือ ชายหนุ่มที่ด้านหนึ่งกำลังเคาะคีย์บอร์ดอย่างรวดเร็ว อีกด้านหนึ่งไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมาถามกลับไปหนึ่งประโยค

เส้นหมี่ไม่พูดอะไรแล้ว

จริงด้วย แม้แต่คนตระกูลหิรัญชา ตอนนี้ต่างไม่ยอมรับอาคนนี้

จากนั้น สุดท้ายพิธีศพของตระกูลโรแกนก็จบลงอย่างเงียบเชียบ เดิมทีในตอนสิ้นปี มาร์ตินกลับมา ยังใช้หน้าตาตัวเอง พูดให้คนที่มีอำนาจสูงสุดทั้งสองท่านของตระกูลหิรัญชามาสวัสดีปีใหม่แม่ของเขา

แต่หลังจากนั้นครึ่งปี หญิงชราคนนี้ แม้แต่พิธีศพของตัวเอง ต่างไม่เห็นคนของตระกูลหิรัญชาแม้แต่คนเดียว