“คุณว่าอะไรนะ”
คำพูดนี้กะทันหันเกินไป ไชยันต์หันกลับมามองที่ลูกชายทันที
ไชกุพยักหน้าโดยเร็ว:“ผมไม่ได้โกหก เมื่อสักครู่ตอนที่เข้ามา มีสาวใช้คนหนึ่งบอกกับผม เธอบอกว่า ตอนที่แสนรักฆ่าจูเน่ เธอบอกกับเขาเอง ยอมรับเรื่องนี้ออกมาด้วยตัวเอง ยังบอกที่อยู่ของแสงดาวด้วย”
ไชกุนำเรื่องนี้พูดให้บิดาของฟังอย่างซื่อสัตย์
เรื่องเรื่องนี้ เป็นเรื่องที่คิดไม่ถึงมาก่อนจริงๆ
เดิมทีเขาคิดแค่ว่าจะมาช่วยชีวิตคน แต่นึกไม่ถึงว่า ยังได้รู้ความจริงที่เซอร์ไพส์ขนาดนี้ เดิมทีแล้ว ลูกชายของเขาม็อกโกถูกใส่ร้าย ทั้งหมดนี้ก็ได้แสดงความบริสุทธิ์ออกมาแล้ว
“จูเน่!!”
ปรากฏว่า หลังจากที่ไชยันต์ได้ฟังจบแล้ว ทันใดนั้นก็คำรามออกมาเหมือนฟ้าร้องจ้องมองไปยังหญิงสาวที่ยังไม่ตาย
“นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ห๋า? คุณทำไมถึงได้กล้ามากขนาดนี้ ถึงได้กล้าทำเรื่องแบบนี้”
เสียงคำรามที่คำรามออกมาด้วยความโมโหนั้นดังก้องไปทั่วลานบ้าน จูเน่ที่พึ่งจะเก็บชีวิตกลับมาได้ ทันใดนั้นก็ต้องหดตัวเอาไว้ หลังจากนั้นใบหน้าของเธอก็ไม่เหลือแม้แต่สีเลือดแล้ว
“ไม่......ไม่ใช่ คุณปู่คะ คุณ.....คุณฟังฉันอธิบายก่อน......”
“อธิบายอะไร คุณกล้าพูดว่าเรื่องนี้คุณไม่ได้เป็นคนทำเหรอ ผมจะบอกคุณนะนางเด็กโง่ ผมเกลียดที่สุดคือคนในครอบครัววางแผนใส่ร้ายคนในครอบครัว คุณกลับกล้าทำเรื่องแบบนี้ ยังสาวยังแซ่แท้ๆทำไมถึงได้มีจิตใจชั่วร้ายขนาดนี้ คุณมีชีวิตอยู่ต่อไปจะยังมีประโยชน์อะไร”
ประโยคสุดท้ายนั้น เหมือนกับว่าออกมาจากนรกอย่างไม่ต้องสงสัย!
ทันใดนั้นจูเน่ก็ฟุบลงไปทั้งร่างแล้ว เธอหวาดกลัวผู้ปกครองตระกูลเทวเทพคนคนนี้มาก แม้แต่บาดแผลของตัวเองก็ไม่ได้สนใจแล้ว เธอกลิ้งออกมาจากอ้อมกอดของแม่ของเธอ
“ไม่ คุณปู่ ฉัน......ฉันผิดไปแล้ว คุณปู่ ฉันขอร้อง......คุณปล่อยฉันไปสักครั้งเถอะ ขอร้องคุณล่ะ......”
เธอคลานเข้ามาที่ด้านหน้าของเขา กราบคารวะอยู่อย่างนั้น
หลังจากนั้นแม่ของเธอก็รีบตามมา แล้วก็คุกเข่าลง อ้อนวอนแทนลูกสาว:“คุณลุง ฉันขอร้องล่ะ ครอบครัวของพวกเรา......ม็อกกาก็ไม่อยู่แล้ว พ่อของเธอก็ถูกขังเอาไว้ คุณคิดซะว่าเธอยังเด็ก คิดแค่อยากจะแก้แค้นให้กับพ่อกับพี่ชาย จึงทำอะไรโดยคิด โปรดให้อภัยเธอสักครั้งเถอะ คุณลุง”
เธอร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวด เพื่อให้ลูกสาวได้มีชีวิตอยู่ ใช้ไพ่ความน่าสงสารขึ้นมาร้องขอ
ไชกุที่อยู่ด้านข้างได้ฟังแล้ว ทันใดนั้นก็ระเบิดออกมาทันที
“พี่สะใภ้ คุณพูดอย่างนี้ก็ไม่ถูกนะ แก้แค้นอะไรกัน หรือว่าเรื่องนี้รวมถึงลูกม็อกโกของครอบครัวพวกเราด้วยเหรอ คุณดูแผนการของเธอสักหน่อยสิ ตอนนี้ลูกม็อกโกถูกใส่ร้ายจนเป็นแบบนี้แล้ว”
“คุณ——”
“จะว่าไป ตอนนี้แม้แต่ม็อกกี้ก็ตายอยู่ที่นี่แล้ว ทำไมคุณยังกล้าอ้อนวอนขอชีวิตให้กับเธอ คุณไม่กลัวว่าพ่อของเขาตามมาแล้ว ได้เห็นฉากฉากนี้ จะมารุมทึ้งพวกคุณสองแม่ลูกเหรอ”
“……”
ประโยคสุดท้ายนี้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่าให้สองแม่ลูกนี้รีบตายไปซะ
อีกทั้งไชยันต์ได้ฟังจบแล้ว ในที่สุดก็ตัดสินใจได้แล้ว :“เข้ามา เอาตัวเธอลากออกไป แล้วก็ส่งให้กับทางการทหารจัดการ!!”
อะไรนะ?
ส่งให้ทางการทหาร!
นั่นไม่ใช่ว่าส่งเธอไปตายเหรอ?!!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยัยหมอวายร้ายที่รัก