เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 236

เมื่อคิดว่าเขาใช้เวลาครึ่งชั่วโมงอยู่ในห้องฉุกเฉิน อารมณ์ของเธอก็ซับซ้อนขึ้นเล็กน้อย เธอรู้ดีว่าการเสียสละของเขาเหนือกว่าเวลาปกติทั่วไป

ก่อนที่เครื่องบินจะลงจอด ไวศิษฎ์ได้เฝ้าอยู่ข้างเธอและไม่ได้พักผ่อน เขาแค่อยู่กับเธอโดยไม่ได้พูดอะไรเลย

วิลล่านั้นมีขนาดใหญ่และตั้งอยู่ริมทะเลพร้อมวิวที่น่ารื่นรมย์

ในตอนเย็น แสงตะวันที่ลับขอบฟ้าได้จางหายไปและกลางคืนก็คืบคลานเข้ามา

รถวอลโว่สีดำขับเข้าไปในสนามและหยุดที่หน้าวิลล่า

คนขับเปิดประตูรถ ไวศิษฎ์ลงจากรถ เขาอุ้มนภาลัยแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่น

เธอมองดูใบหน้าของเขาใกล้ๆ ในเวลากลางคืน และยังรู้สึกได้ถึงความโกรธในหัวใจของเขา เขาโกรธเรื่องอะไร?

“สวัสดีค่ะ คุณชายศิษฎ์” พี่กุ้งดีใจมากที่ได้พบเขา

ไวศิษฎ์ไม่ได้หยุดในห้องนั่งเล่น เขาอุ้มเธอขึ้นไปชั้นบนเดินเข้าไปในห้องนอนใหญ่และเปิดไฟ

เขาค่อยๆ วางเธอลงบนเตียง ถอดรองเท้าของเธอ และเอาขาของเธอเข้าไปในผ้าห่ม

เธอนั่งบนหัวเตียงแล้วเขาก็ห่มผ้าให้เธอ

นภาลัยมองไปที่เขา “ที่นี่ที่ไหน?”

“บ้านผมเอง” เขายืนอยู่หน้าเตียงมองเธอเบา ๆ “ผมจะให้เวลาคุณซึมซับตัวตนใหม่ในบ้านหลังนี้ ผมไม่อยากได้ยินชื่อเขาอีก อย่าให้ผมรู้สึกถึงการมีอยู่ของเขาแม้แต่นิดเดียว”

นภาลัยมองดูเขาหันหลังและจากไป หัวใจของเธอจมดิ่งลง

การแก้แค้นของเขาเริ่มต้นขึ้นแล้ว และเขาคงจะบ้าคลั่งยิ่งกว่านี้

ขณะที่ลงบันได ไวศิษฎ์จับราวบันไดตามสัญชาตญาณ คิ้วของเขาขมวดเข้าหากัน เขารู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย

เป็นเพพราะบริจาคเลือดมากเกินไป เขาพยายามอดทนเพื่อให้ได้ปริมาณเลือดที่ภีมพลต้องการ

เขากำลังช่วยชีวิตอีกฝ่ายอย่างแท้จริง