เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 259

คะนึงนิตย์กล่าว“สรุปก็คือการแต่งงานจะเลื่อนออกไปไม่ได้อีก ถ้าลูกไม่อุบัติเหตุรถชน ลูกก็คงจะได้แต่งงานกับญาณีไปนานแล้ว”

“แม่มีความฝันแค่อย่างเดียว นั้นก็คือได้เห็นลูกเป็นฝั่งเป็นฝา！”

“ญาณีเป็นผู้หญิงที่ดี เธออุทิศเวลาอันดีงามที่สุดให้กับบริษัท”

ภีมพลขมวดคิ้วหมุ่น ถ้าเธอขู่ว่าจะไม่ยอมกินยาหากเขาปฏิเสธ เช่นนั้นการแต่งงานก็เป็นอันสมบูรณ์

อย่างไรเสียความกตัญญูกตเวทีนั้นสำคัญที่สุด

ภีมพลไม่ได้กล่าวอะไร เขาหันหลังจากไป

ผ้าไหมที่นิ่งเงียบไม่พูดไม่จามาโดยตลอดมองดูแผ่นหลังอันอ้างว้างนั้นเดินจากไป พลันรู้สึกปวดใจเล็กน้อย

สายตาเย็นชาของคะนึงนิตย์มองไปที่ใบหน้าของผ้าไหม จนกระทั่งรถแลมบูกินีขับออกไป

ผ้าไหมกลับมาได้สติ ก็พบว่าคุณนายจ้องมองมาที่ตนเองอยู่ครู่หนึ่ง และสายตานั้น…

สายตาของเจ้านายและคนรับใช้ประสานกัน คะนึงนิตย์กล่าวย้ำเตือน “ผ้าไหม ฉันรู้ว่าเธอมีความรู้สึกที่ดีต่อนภาลัย แต่ตอนนี้เธอเป็นผู้หญิงของไวศิษฎ์ไปแล้ว เธอคิดว่าเป็นไปได้หรือเปล่าที่นภาลัยจะก้าวเข้าสู่ตระกูลกงพลี？”

ผ้าไหมปวดศีรษะ เธอส่ายหน้า “คุณนาย ฉันขอตัวไปซักผ้าก่อนนะคะ”กล่าวจบ เธอก็หันกายเดินจากไป

คะนึงนิตย์เดิมทีเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง และเธอมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะควบคุมบงการ

ยิ่งไปกว่านั้นตัวเธอเองเคยเจ็บปวดกับความสัมพันธ์ของเธอมาก่อน ดังนั้นเธอจึงเชื่อมั่นว่าความรักไม่มีอยู่จริง

การถูกรักนั้นสุขมากกว่าการถูกรัก

มองจากมุมของคนเป็นแม่ คะนึงนิตย์เพียงหวังว่าลูกชายของเธอจะมีความสุขได้! และมั่นคงพอ！

ตัวตนของหญิงสาวคนนั้นเป็นปริศนา พ่อแม่ไม่เป็นที่รู้จัก และเธอยังเป็นเภสัชกรอัจฉริยะในหมู่บ้าน เธอเป็นบุคคลอันตรายอย่างแน่นอน

ญาณีเป็นเหมือนกระดาษขาว เธอภักดีและอุทิศตนต่อตระกูลกงพลี

ข่าวการแต่งงานระหว่างคุณภีมและคุณญาณีในเดือนหน้ายังคงเผยแพร่อยู่บนอินเทอร์เน็ต

นภาลัยเองก็เห็นเช่นกัน

นี่เป็นข่าวเดียวเกี่ยวกับเขาที่เห็นบนอินเทอร์เน็ตเป็นเวลาสามเดือน

เขากำลังจะแต่งงานกับญาณีแล้ว…

พลบค่ำ เอเมอรัลด์เบย์

แชมป์และขวัญข้าวยังอยู่ที่โรงเรียนอนุบาลและยังไม่กลับมา

พ่อบ้านปวิธกับป้าโสนกำลังตัดหญ้าตัดดอกไม้อยู่ในสวน และพวกเขาก็เห็นข่าวเกี่ยวกับการแต่งงานด้วยเช่นกัน

ป้าโสนกังวลอยู่ตลอด พ่อบ้านปวิธสุดท้ายก็ถอนหายใจออกมา “เฮ้อ เธอไม่ต้องไปยุ่งเลย ถ้ามันเป็นแบบนี้ต่อไปก็มีแต่จะทำให้ป่วย ไม่มีใครเปลี่ยนความเป็นจริงในตอนนี้ได้หรอก”

“แต่ฉันแค่อยากจะบอกคุณภีมว่าคนที่เขารักจริงๆ คือคุณนภา พวกเขาจดทะเบียนสมรสกันแล้ว！”ป้าโสนกังวลใจเป็นอย่างมาก “แต่งงานกับคุณญาณีอีก ไม่เท่ากับว่ามีภรรยาพร้อมกันสองคนเหรอ？”

“เรื่องนี้คุณนายจะจัดการเอง ทำใบหย่าไม่ใช่เรื่องยาก”พ่อบ้านปวิธถอนหายใจอีกครั้ง “เธอก็รู้ว่าเขาความจำเสื่อม แล้วถ้าเธอบอกความจริงกับเขาแล้วจะช่วยอะไรได้？เขาจำไม่ได้ว่าคุณนภาคือใคร อีกอย่างเธอจะไปตามหาคุณนภาได้ที่ไหน？ตามเจอแล้วสำหรับคุณภีม ยังไงก็คือคนแปลกหน้าอยู่ดี”

นี่คือจุดที่ป้าโสนรู้สึกหมดหนทาง

พ่อบ้านกล่าว “เธอยังอยากจะคุณภีมไปตามหาเธออีกเหรอ？ถ้าเกิดอุบัติเหตุขึ้นอีกจะทำยังไง？และยังจะโชคดีเช่นนี้อยู่หรือเปล่า？คนคนหนึ่งกับโชคที่จะเฉียดกับยมบาลคงมีไม่มาก เกิดอะไรผิดพลาดขึ้นมาใครจะรับผิดชอบไหว？”

“……”ป้าโสนตัดหญ้าตัดดอกไม้พลางกัดฟันด้วยความโกรธ เธอทำได้เพียงระบายความโกรธด้วยวิธีนี้เท่านั้น

“แม้แต่ผู้ช่วยวริศก็โดนเรียกไปกระจายข่าว ตอนนี้ทุกคนในบริษัทที่รู้เรื่องราวภายในก็พูดกันเป็นเสียงเดียว พูดเรื่องเท็จไปเสียเยอะ คุณภีมก็คิดว่ามันเป็นเรื่องจริง เขาจะเชื่อเราสองคนได้ยังไงกกัน？ยิ่งกว่านั้นมีคนขัดคำสั่งคุณนาย ได้โดนไล่ออกแน่นอน พอถึงตอนนั้นใครจะดูแลคุณชายแชมป์กับคุณหนูขวัญข้าวล่ะ？”

“จริงด้วย พวกเราอยู่ ยังไงก็จะไม่ยอมให้คุณญาณีรังแกเด็กๆได้”

พ่อบ้านปวิธกล่าว “ดังนั้นต่อไปพวกเราก็ดูแลเด็กๆ ให้ดี ๆ อย่าไปสนใจเรื่องอื่นเลย นี่มันอาจจะเป็นจุดจบที่ดีที่สุดแล้วก็ได้ หากไม่มีคุณนภาและเด็กๆ ตำแหน่งคุณนายกงพลีนี้เดิมทีก็เป็นของคุณญาณีอยู่แล้ว เธอคิดแบบนี้ ก็อาจจะรู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อยใช่มั้ยล่ะ？”

“เฮ้อ…”ป้าโสนทำได้เพียงแค่รู้สึกเสียใจ

บนรถส่วนตัวที่ออกจากโรงเรียนอนุบาลเดือนดาว แชมป์และขวัญข้าวกำลังปรึกษากันเรื่องแผนดำเนินการด้วยเสียงต่ำ

“ให้ป๊าปี๊แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้”น้ำเสียงของแชมป์หนักแน่น