เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 260

ขวัญข้าวเองก็พยักหน้า “แต่ว่าพี่ชาย ตอนนี้ป๊าปี๊ไม่มีความทรงจำที่ลึกซึ้งเกี่ยวกับพวกเราเลย ต่อให้ไปประท้วงตรงๆ ก็คงไม่ฟังพวกเราหรอก”

“ดังนั้นนะ เราต้องสร้างความน่าเชื่อถือขึ้นใหม่”แชมป์ใช้เวลาทั้งวันที่โรงเรียนอนุบาลในการครุ่นคิด เขาพูด “ตอนแรกเราได้รับความสนใจจากเขาได้ยังไง ตอนนี้เราก็มาเริ่มใหม่กันเถอะ！”

“พี่แฮ็คระบบของเขาหรอ？”ขวัญข้าวตกใจ ปิดปากของเธอและเบิกตามอง

แชมป์ส่ายหัวและยิ้มอย่างลึกลับ“คราวนี้ไม่ได้แฮ็กเขา แต่แฮ็กคู่แข่งของเขาต่างหาก！”

ขวัญข้าวยังเป็นเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ไม่ได้มีความกล้าอย่างเด็กผู้ชาย เธอจับมือพี่ชายเอาไว้ “จะไม่ทำให้ป๊าปี๊ลำบากใช่มั้ย？”

“ใครจะรู้ว่าพวกเราเป็นคนทำ？”เด็กน้อยมั่นใจอย่างมาก “คนอื่นนั่นแหละที่จะลำบาก เธอคิดดูนะ ถ้าเราฉลาดขนาดนี้ป๊าปี๊จะไม่เพียงชื่นชมเรา แต่ยังชื่นชมหม่ามี้ที่อยู่เบื้องหลังพวกเราด้วย เพราะหม่ามี้เลี้ยงดูเรามา！”

“ใช่ เขาจะให้ความสนใจกับหม่ามี้！ต่อให้เขาความจำเสื่อม แต่เขาก็อาจจะกลับมารักหม่ามี้ได้อีกครั้ง！”

“ดังนั้นขวัญข้าว วันนี้เราจะกลับไปวางแผนอย่างละเอียดเพื่อช่วยให้ป๊าปี๊และหม่ามี้กลับมาพบกันอีกครั้ง”

ยามค่ำคืน

วิลล่าติดวิวทะเล อาหารเย็นเตรียมพร้อมแล้ว

พี่กุ้งกำลังโทรศัพท์หาไวศิษฎ์ เธอโทรไปแล้วหลายครั้ง แต่ก็ยังไม่มีใครรับสาย

เธออดไม่ได้ที่จะเป็นกังวล ถ้านี่เป็นตอนปกติ คุณชายศิษฎ์ต้องกลับมาทานอาหารเย็นกับคุณนภาแน่นอน

“คุณนภา คุณทานก่อนเถอะค่ะ”พี่กุ้งเป็นห่วงกลัวว่าเธอจะปวดท้อง “ไม่ต้องรอแล้วค่ะ”หลังจากวางโทรศัพท์ เธอก็ไปตักข้าว

นภาลัยหันไปมองเธอ “พี่กุ้ง พี่คุ้นเคยกับเขามานานแล้วเหรอ? รู้จักกันมานานแล้วหรือเปล่า？”

“ใช่ค่ะ รู้จักเกือบจะ20ปีแล้ว”ภายในดวงตาของพี่กุ้งมีอะไรบางอย่าง

และนภาลัยเองก็มองออกกับสายตาของเธอนี้ เธอไม่ได้ถามอะไรเพิ่ม

เธอรู้สึกว่าพี่กุ้งน่าจะเป็นคนที่รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างไวศิษฎ์กับภีมพล

พี่กุ้งยกชามข้าวมาสองชามเพื่อมาทานข้าวกับเธอ

เมื่อสูญเสียลูกไปหนึ่งคน นภาลัยก็ทุกข์ทรมานอยู่แล้ว แต่เธอก็เป็นกังวลอยู่ตลอดเกี่ยวกับอาการบาดเจ็บของภีมพล

เขาหายดีแล้ว แม่กำลังจะแต่งงาน

เธอเริ่มรู้สึกเจ็บปวดแทนลูกขึ้นมา……

พรหมลิขิตยังมาไม่ถึง จึงบังคับมันไม่ได้

หลังอาหารเย็น นภาลัยไม่ได้ขึ้นไปข้างบน เธอนั่งดูโทรทัศน์อยู่บนโซฟาที่ห้องรับแขก

ละครเรื่องที่นำแสดงโดยไวศิษฎ์และเขมินทรา กำลังจะถ่ายเสร็จสมบูรณ์ และภาพนิ่งบางส่วนก็ถูกปล่อยออกมาแล้ว

พวกเขาดูเข้าคู่กันได้ดีมาก ไวศิษฎ์เองก็ขึ้นกล้องมากด้วย

เธออดไม่ได้ที่จะนึกถึงข่าวของวันนี้…ภีมพลและญาณีจะแต่งงานกันวันที่ 18 เดือนหน้า

เธอจะพาลูกๆ ออกมายังไงดี？พรุ่งนี้ลองไปโรงเรียนอนุบาลดูสักหน่อย

เวลา 3 ทุ่ม

นภาลัยยังคงฝังตัวดูทีวีอยู่บนโซฟา เธอยังไม่ง่วงและไม่อยากขยับตัว

ไฟหน้ารถที่แสบตาส่องแสงมา！

เธอหันไปเห็นรถจอดนิ่งอยู่ที่สวน

ผ่านไปไม่นาน ไวศิษฎ์ก็เดินโซเซเข้าไปในห้องรับแขก

พี่กุ้งก้าวไปข้างหน้าเพื่อพยุงเขาเอาไว้ “คุณชายศิษฎ์ คุณดื่มเหล้าเหรอคะ？”กลิ่นไวน์ฉุนแสบจมูกทำให้เธอขมวดคิ้ว

เมาแล้วขับ？

นภาลัยลุกขึ้นยืนด้วยใจหวาดกังวล！

ไวศิษฎ์กลับผลักพี่กุ้งออก เขาเมาและสายตาก็เบลอ ร่างของนภาลัยซ้อนทับกันอยู่เบื้องหน้าเขา

เขาเดินไปที่โซฟา คว้าข้อมือเธอเอาไว้แล้วลากเธอขึ้นไปที่บันได！

“ศิษฎ์ นายเมาแล้วขับหรือเปล่า？”นภาลัยเขากระชากจนโชเช “นายอยากตายหรือไง？”เธอไม่ได้ดิ้นให้หลุดพ้น เธอช่วยพยุงเขาขึ้นชั้นบนในฐานะน้องชาย

เขาไม่ได้ตอบ เขามีเรื่องมากมายที่อยากจะพูดกับเธอ！

ในใจของเขาไม่มีความสุขและเพิ่งไปดื่มมา

พี่กุ้งเดินตามขึ้นชั้นบนอย่างไม่สบายใจ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกัน？จะทะเลาะกันเหรอ？

แต่กลับถูกขังไว้ด้านนอกประตูเสียงดังปัง！

พี่กุ้งร้อนรนและเป็นกังวลใจไม่หยุด “คุณชายศิษฎ์！”เธอทุบประตู ไม่มีเสียงผู้ใดขานรับ ทำได้เพียงยืนอยู่ข้างนอกอย่างกังวลใจโดยที่ทำอะไรไม่ได้เท่านั้น

ไวศิษฎ์โยนนภาลัยลงบนเตียง เขายืนโงนเงนจ้องเธออยู่ปลายเตียง ดวงตาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด