เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 348

เช้าวันนี้ที่สวย รถลินคอล์นคันใหญ่ออกเดินทางจากรีพัลส์เบย์ คะนึงนิตย์และผ้าไหมกำลังเดินทางไปสถานที่จัดงานแต่ง

คะนึงนิตย์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งที่ใกล้หน้าต่าง เธอนั่งอย่างสง่างาม ชุดสีเดรสสีแดงที่สวมอยู่บนตัวเธอนั้นสวยมาก

นี่เป็นการปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนครั้งแรกหลังเหตุไฟไหม้ และเป็นการไปร่วมงานแต่งของลูกชายด้วย ดังนั้นเธอจึงตื่นเต้นมาก

ผ้าไหมก็แต่งตัวด้วย กำลังนั่งอยู่ข้างกายเธอ

เมื่อเทียบกับคุณนายนิตย์ที่ดีใจ ผ้าไหมกลับไม่ดีใจเลย เพราะเจ้าสาวคือญาณี แต่ว่าภีมพลไม่ได้รักเธอเลย

การมีคนรักที่ไม่สามารถแต่งงานกันได้ มันคงเป็นความเสียใจไปตลอดชีวิต

งานแต่งงานแบบนี้มีความหมายอะไรเหรอ?

รถเบนท์ลีย์สีแดงก็ขับไปยังสถานที่จัดงานแต่ง ญาณีซึ่งสวมชุดแต่งงานที่ซับซ้อนกำลังนั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับ เธอจับพวงมาลัยด้วยมือทั้งสองข้าง ใบหน้าที่ซีดเซียวไร้ความรู้สึก ในใจระงับความโกรธเอาไว้ ไม่มีเวลามาสนใจความเจ็บปวดรวดร้าว

“คุณญาณี……..” นุชวราที่นั่งอยู่ข้างคนขับ หันไปมองเธอเป็นระยะ มีคำพูดมากมายที่อยากจะพูดกับเธอ แต่กลับไม่รู้ว่าจะเปิดปากพูดไงดี

ญาณีขับรถด้วยความเร็วคงที่ “ไม่ต้องกล่อมฉัน ฉันปวดหัว” ในหัวสมองของเธอฉายไปด้วยภาพเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นอย่างนับครั้งไม่ถ้วน

เขาสูญเสียความจำ กลับยังคงเลือกนภาลัย!

ยัยนั่นใช้มนต์ดำอะไรนะ？

“คุณญาณี ในงานนักข่าวต้องเยอะแน่เลย” เมื่อเทียบกันแล้ว สิ่งที่นุชวรากลัวคือ “เจ้าบ่าวคือภีมพล เดิมก็เป็นที่จับตามองอยู่แล้ว ตอนนี้มีเจ้าสาวสองคน……มัน…….” แทบไม่กล้าคิดต่อเลย

ญาณียิ้มที่มุมปากอย่างเย็นชา “ทำให้งานใหญ่ขึ้นไปอีกไม่ดีเหรอ?”

“……” ความรักทำให้คนขาดสติจริงๆ

เมื่อคิดถึงภาพที่ภีมพลควงนภาลัยเดินเข้าไปในงาน หัวใจของญาณีก็บีบรัดอย่างบอกไม่ถูก

คนที่เธอคิดถึงมาโดยตลอด มันไม่สามารถเป็นของเธอได้อีกแล้ว…….จินตนาการสุดท้ายได้แตกสลายไปแล้ว ต่อไปใครก็อย่าคิดมีความสุขอีกเลย!

สถานที่จัดงานถูกจัดขึ้นด้านหลังลานหญ้าของโรงแรมเจ็ดดาวแห่งหนึ่ง

ดอกไม้ถูกขนส่งมาทางอากาศในช่วงเช้าตรู่……

ผ้าขาวโปร่งบางเบาปลิวไสวตามแรงลม...

โปสเตอร์งานแต่งที่สวยงามถูกจัดไว้เป็นจุดๆ...