เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 348

เช้าวันนี้ที่สวย รถลินคอล์นคันใหญ่ออกเดินทางจากรีพัลส์เบย์ คะนึงนิตย์และผ้าไหมกำลังเดินทางไปสถานที่จัดงานแต่ง

คะนึงนิตย์ที่นั่งอยู่ตำแหน่งที่ใกล้หน้าต่าง เธอนั่งอย่างสง่างาม ชุดสีเดรสสีแดงที่สวมอยู่บนตัวเธอนั้นสวยมาก

นี่เป็นการปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนครั้งแรกหลังเหตุไฟไหม้ และเป็นการไปร่วมงานแต่งของลูกชายด้วย ดังนั้นเธอจึงตื่นเต้นมาก

ผ้าไหมก็แต่งตัวด้วย กำลังนั่งอยู่ข้างกายเธอ

เมื่อเทียบกับคุณนายนิตย์ที่ดีใจ ผ้าไหมกลับไม่ดีใจเลย เพราะเจ้าสาวคือญาณี แต่ว่าภีมพลไม่ได้รักเธอเลย

การมีคนรักที่ไม่สามารถแต่งงานกันได้ มันคงเป็นความเสียใจไปตลอดชีวิต

งานแต่งงานแบบนี้มีความหมายอะไรเหรอ?

รถเบนท์ลีย์สีแดงก็ขับไปยังสถานที่จัดงานแต่ง ญาณีซึ่งสวมชุดแต่งงานที่ซับซ้อนกำลังนั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับ เธอจับพวงมาลัยด้วยมือทั้งสองข้าง ใบหน้าที่ซีดเซียวไร้ความรู้สึก ในใจระงับความโกรธเอาไว้ ไม่มีเวลามาสนใจความเจ็บปวดรวดร้าว

“คุณญาณี……..” นุชวราที่นั่งอยู่ข้างคนขับ หันไปมองเธอเป็นระยะ มีคำพูดมากมายที่อยากจะพูดกับเธอ แต่กลับไม่รู้ว่าจะเปิดปากพูดไงดี

ญาณีขับรถด้วยความเร็วคงที่ “ไม่ต้องกล่อมฉัน ฉันปวดหัว” ในหัวสมองของเธอฉายไปด้วยภาพเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นอย่างนับครั้งไม่ถ้วน

เขาสูญเสียความจำ กลับยังคงเลือกนภาลัย!

ยัยนั่นใช้มนต์ดำอะไรนะ？

“คุณญาณี ในงานนักข่าวต้องเยอะแน่เลย” เมื่อเทียบกันแล้ว สิ่งที่นุชวรากลัวคือ “เจ้าบ่าวคือภีมพล เดิมก็เป็นที่จับตามองอยู่แล้ว ตอนนี้มีเจ้าสาวสองคน……มัน…….” แทบไม่กล้าคิดต่อเลย

ญาณียิ้มที่มุมปากอย่างเย็นชา “ทำให้งานใหญ่ขึ้นไปอีกไม่ดีเหรอ?”

“……” ความรักทำให้คนขาดสติจริงๆ

เมื่อคิดถึงภาพที่ภีมพลควงนภาลัยเดินเข้าไปในงาน หัวใจของญาณีก็บีบรัดอย่างบอกไม่ถูก

คนที่เธอคิดถึงมาโดยตลอด มันไม่สามารถเป็นของเธอได้อีกแล้ว…….จินตนาการสุดท้ายได้แตกสลายไปแล้ว ต่อไปใครก็อย่าคิดมีความสุขอีกเลย!

สถานที่จัดงานถูกจัดขึ้นด้านหลังลานหญ้าของโรงแรมเจ็ดดาวแห่งหนึ่ง

ดอกไม้ถูกขนส่งมาทางอากาศในช่วงเช้าตรู่……

ผ้าขาวโปร่งบางเบาปลิวไสวตามแรงลม...

โปสเตอร์งานแต่งที่สวยงามถูกจัดไว้เป็นจุดๆ...

เชิงเทียนที่อบอุ่นและโรแมนติก……..

ฟองหลากสีที่ลอยอยู่ในอากาศ...

ริบบิ้นพันโต๊ะและเก้าอี้ ลอยไปด้วยลูกโป่งพิมพ์คำบอกรัก...

ทุกรายละเอียดผ่านการคิดมาอย่างพิถีพิถัน สิ่งเหล่านี้เข้ากันได้อย่างลงตัว ทำให้ผู้คนได้ดื่มด่ำไปกับงานฉลองที่ยิ่งใหญ่

พาร์ทเนอร์ของภีมพล ญาติของตระกูลกงพลี เพื่อนสมัยเรียนของภีมพล……ผู้มีชื่อเสียงในแวดวงธุรกิจ ผู้นำทางการเมือง และแขกที่ได้รับเชิญล้วนแล้วแต่มาร่วมงาน

สื่อมวลชนที่ได้รับเชิญจากทุกสารทิศก็ได้มาถึงกันแล้ว พวกเขากำลังตรวจเช็ดอุปกรณ์ และได้เริ่มถ่ายทำสถานที่จัดงานแต่งงานแล้ว วันนี้เป็นวันที่ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอมานาน

“เฮ้ย พวกเธอรีบดูนั่น เจ้าสาวในรูปแต่งงานไม่ใช่ญาณี!” ในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็นแล้ว

การที่เธอเตือนเช่นนี้ทำให้คนรอบข้างสนใจ และทุกคนก็มองไปที่โปสเตอร์ภาพงานแต่งงาน

“คือคุณนภาลัย! แม่ของเด็กๆ!”

“ว้าว! ช่างเหมาะสมกันมากเลย!”

และก็มีคนรู้สึกว่า “แล้วข่าวก่อนหน้านี้มันคืออะไร? ในข่าวบอกว่าคุณภีมจะแต่งงานกับคุณญาณีไม่ใช่เหรอ? ยังได้เลื่อนงานแต่งเร็วขึ้นโดยเฉพาะ”

"มันเหนือความคาดหมายเกินไป คนรวยและมีอำนาจก็เข้าใจยากจริงๆ!"

“พวกเราไม่ต้องไปสนใจ ยังไงก็เป็นเกียรติของเราที่ได้รับเชิญมาถ่ายทอดสด ไม่กระทบกับเรตติ้ง รีบตรวจสอบอุปกรณ์ทั้งหมดอีกครั้ง อย่าให้เกิดเหตุฉุกเฉินในช่วงเวลาที่สำคัญ" ขบวนรถแต่งงานน่าจะมาถึงในเร็วๆนี้”

“ฉันคิดว่ามันเป็นทางเลือกที่ฉลาดสำหรับคุณภีมที่เลือกแต่งงานกับแม่ของเด็ก "

“ใช่ พาร์ทเนอร์ไม่ใช่ว่าจะเหมาะกับการใช้ชีวิตด้วยกันเสมอไป ตอนนี้ก็นิยมแยกเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออกจากกันไม่ใช่เหรอ?”

เพิ่งจะสิ้นเสียงพูด

ขบวนรถที่นำโดยรถลัมโบร์กินีรุ่นลิมิเต็ดค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าสู่ในงานแต่งงาน และช่างภาพจำนวนนับไม่ถ้วนก็เล็งกล้องของพวกเขาออกไปอย่างแม่นยำ

ประตูรถถูกเปิดออก ภายใต้แสงแฟลตที่นับไม่ถ้วน

นักข่าวยืนอยู่ในพื้นที่ที่กำหนด และเริ่มถ่ายอย่างรวดเร็ว!

ภีมพลลงจากรถและปรากฏตัวต่อสายตาของทุกคน เขาที่อกผายไหล่ผึ่ง ออร่าราวกับเจ้าชายในชนชั้นสูง แววตาอ่อนโยนลึกล้ำ ไม่ว่าเวลาไหน เขาสามารถกลายเป็นจุดสนใจได้ตลอดเวลา

ภีมพลก้มตัวลงและยื่นมือออกไปอย่างสุภาพบุรุษ ภายใต้สายตาที่รอคอยของทุกคน ภีมพลช่วยเจ้าสาวของเขาลงมาจากรถ