เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 502

วริศชำเลืองมองเธอพลางตอบรับในลำคอเบาๆ จากนั้นก็เข้าไปในที่นั่งคนขับ

นุชวราคาดเข็มขัดนิรภัย เธอรู้สึกตื่นเต้นและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าคุณมีแฟนแล้ว ฉันคงไม่เหมาะที่จะนั่งข้างๆ แบบนี้”

วริศไม่ตอบอะไร เขาสตาร์ทรถและขับออกไป

หลังจากนั้นไม่นาน นุชวรารวบรวมความกล้าที่จะหันมองเขาและพูดต่อว่า “ถ้าคุณไม่มีแฟนแล้วฉันนั่งเบาะหลังก็จะดูหยาบคายเกินไป”

เธอกำลังถามเพื่อสำรวจสภาวะทางอารมณ์ของเขา

“มันก็ไม่ถึงขั้นนั้นหรอกครับ” วริศมองไปข้างหน้า “ความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนขอแค่เรียบง่ายเป็นกันเองก็พอ คุณอยากนั่งตรงไหนก็ได้ที่มันว่างอยู่”

นุชวรายิ้ม คำพูดเหล่านั้นทำให้เธอรู้สึกสบายใจมาก

เธอลดระดับกระจกลง หันหน้ารับลมและหันมองทิวทัศน์นอกหน้าต่างอย่างเพลิดเพลิน

ในขณะนี้ เธออยู่ใกล้เขามาก... จนไม่สามารถควบคุมการเต้นของหัวใจได้

รถของเขาสะอาดมาก ไร้ตำหนิและมีกลิ่นหอมจางๆ

ความประทับใจของนุชวราที่มีต่อเขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เธอรู้สึกว่าเขาละเอียดอ่อนและใส่ใจมาก

เมื่อรถกำลังถึงปลายทาง วริศดูเหมือนจะนึกอะไรออกจึงหันไปหาเธอแล้วพูดว่า “ยังไงก็ตาม โครงการพัฒนาพื้นที่นนซัน อยู่ที่บ้านของผม พรุ่งนี้เช้าคุณเอาไปส่งให้คุณภีมแทนผมที พรุ่งนี้ผมมีธุระข้างนอก ไม่สามารถเข้าบริษัทตอนเช้าได้”

“อ้อ ได้ค่ะ” นุชวราพยักหน้าอย่าง แต่เอกสารอยู่ในบ้านเขา เธอจะไปเอาได้ยังไง

เธอรู้สึกงงแต่ไม่ได้ถาม

เมื่อเห็นรถขับเข้าไปในโรงรถใต้ดินหมุ่บ้านฟ้าสาง

“ลงรถได้แล้วครับ” วริศปลดเข็มขัดนิรภัยพลางพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

นุชวราสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของเขา เขาพาเธอกลับมาบ้านเพื่อเอาเอกสารนั่น?

เธอลงจากรถอย่างรวดเร็ว นี่เป็นลาภลอยหรือเปล่า?

ในขณะที่วริศปิดประตูรถ เขาถามเธอว่า “คุณจะขึ้นไปกับผม หรือรอผมอยู่ตรงนี้”