เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 612

“ไม่ต้องทำแล้วค่ะ พี่ญาณี” นุชวรารู้สึกเกรงใจ “ฉันทานมื้อเย็นมาแล้ว”

แต่ว่าญาณีได้เข้าไปในครัวแล้ว เปิดตู้เย็นเอาบะหมี่ออกมาแล้ว “ไม่ว่าจะทานข้าวเย็นหรือยัง ยังไงก็ต้องกินบะหมี่อายุยืน เธอนั่งพักก่อน เดี๋ยวพี่ก็ทำเสร็จแล้ว”

ห้องครัวเล็กมาก และรกมาก สภาพมันแย่มาก

“ตอนฉันอยู่ต่างประเทศเคยไปเรียนทำหมี่มาโดยเฉพาะ” ญาณีพลางทำพลางยิ้มพูด “บะหมี่ที่ฉันทำรสชาติอร่อยมากเลย เธอวางใจเถอะ”

นุชวราเถียงสู้เธอไม่ได้ สุดท้ายทำได้เพียงยืนมองเธอต้มบะหมี่ตรงหน้าประตูห้องครัว

“นุช เธออายุเท่าไหร่แล้ว? 24 หรือ 25？”

“24。”

“เด็กมากเลย อายุน้อยกว่าพี่สิบปีแหน่” ญาณีถอนหายใจ รู้สึกตัวเองแก่ขึ้นมาในทันที ยังไม่ได้มีความรักดีๆกับเขาสักครั้งเลย เอาความสาวทั้งหมดไปเสียเวลาให้กับภีมพล

เธอเสียดายมาก แต่ไม่เสียใจ

บะหมี่อายุยืนต้มเสร็จอย่างรวดเร็ว ญาณีได้ยกบะหมี่ออกมาที่ห้องรับแขกอย่างระมัดระวัง วางลงบนโต๊ะอย่างเบามือ แล้วยื่นตะเกียบคู่หนึ่งให้เธอ “เจ้าของวันเกิด กินได้แล้วจ้า”

“ขอบคุณค่ะ” นุชวราในใจเต็มไปด้วยความซาบซึ้ง รู้สึกอยากจะร้องไห้ ดวงตาชุ่มไปด้วยน้ำตา

ญาณีกลับเข้าไปล้างมือแล้วออกมา เอาเสื้อที่อยู่ในถุงออกมา “ฉันเลิกงานแล้วไปเลือกให้เธอโดยเฉพาะเลยขฌ ชอบมั้ย? ฉันพยายามเลือกสไตล์ของเธอแล้ว”

แค่มองเนื้อผ้า นุชวราก็ตกใจ เงยหน้าขึ้นมาถาม “มันแพงมากใช่มั้ย?”

“ไม่หรอก ไม่แพง เธอดูสิว่าชอบมั้ย”

สำหรับญาณีไม่แพง แต่สำหรับนุชวรานั้นมันแพงมาก

“พี่ไม่ต้องซื้อเสื้อให้ฉัน” เธอรู้สึกเกรงใจ “พี่ดีกับฉันมากพอแล้ว”

“รีบกินบะหมี่เถอะ กินเสร็จเรามาอธิษฐานเป่าเค้กกันดท ซื้อมาแล้ว ไม่ต้องพูดมากแล้วล่ะ? วันเกิดแค่ปีละครั้งเอง” คืนนี้ญาณีอารมณ์ดี ไม่ได้แข็งกระด้างเหมือนเมื่อก่อน ญาณีนั้นเหมือนพี่สาวข้างบ้านที่เป็นห่วงเป็นใยเธอมากกว่า