กรินทร์ไม่ได้พูดอะไรต่อ……ประสบการณ์ตั้งเจ็ดปี แค่คำพูดสั้นๆมันจะเล่าจนหมดได้ยังไง?
“คุณภีม ผมหวังว่าคุณจะปฏิบัติตัวต่อเธอดีๆนะครับ”กรินทร์ดื่มไวน์ไปอีกคำ ในตาที่อบอุ่นแฝงไปด้วยความจริงจัง“เธอเป็นผู้หญิงที่ผมชอบ ผมเคารพชื่นชมเธอมาตลอด ถ้าไม่อย่างนั้นคุณก็เอาเธอมาให้กับผมซะ”
เขาอาศัยความกล้าจากความเมามายถึงพูดออกมาได้ ใช้ท่าทีกึ่งล้อเล่นกึ่งจริงจัง
ภีมพลรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย หันจ้องมองไปที่เขา
ผู้ชายทั้งสองคนมองสบตากัน ดูเหมือนว่าเวลาจะหยุดนิ่งไปสองสามวินาที
กรินทร์กลัวว่าเขาจะเข้าใจผิด จึงยิ้มออกมาอีกครั้ง“ถึงยังไงเธอก็ยอดเยี่ยมมากๆ คนที่ชอบเธอคงจะไม่ใช่ผมแค่คนเดียวหรอก”
สำหรับเรื่องที่ชอบเธอเรื่องนี้ ภีมพลไม่โต้แย้ง
ถ้าเกิดไม่ชอบ คืนนี้เขาคงจะไม่โผล่มาที่นี่ คงจะไม่มาฟังเจ็ดปีที่ผ่านมาของเธออย่างแน่นอน
แต่……เริ่มชอบเธอตั้งแต่เมื่อไรกัน?
บางทีแม้แต่ตัวของภีมพลเองก็ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ
ผ่านไปสักพัก กรินทร์ก็ดื่มไวน์ไปอีกหนึ่งคำ หลังจากที่ครุ่นคิดอย่างรอบคอบแล้วก็เปิดปากพูดขึ้น“คุณรู้ไหมว่ารมิตาคือใคร?”
เขาครุ่นคิด“รมิตา เภสัชกรชื่อดัง?”
“ใช่”กรินทร์มุมปากยิ้มแย้ม แววตาเคารพชื่นชม“เธอก็คือภรรยาของคุณยังไงล่ะครับ”
“……”ภีมพลแววตาช็อกตกใจ
แต่ไหนแต่ไรเขาสงบนิ่งมาโดยตลอด แทบจะไม่มีเรื่องไหนเลยที่ทำให้เขาช็อกตกใจได้
คำพูดของกรินทร์ เขาไม่จำเป็นต้องสงสัยอีกต่อไป
ภีมพลนึกอะไรขึ้นมาได้ ก่อนจะพูดถามขึ้นมา“คุณรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับเอ็มม่าไหม?”
เขาส่ายหัว“ไม่รู้”
“เธอคือรมิตา ทำไมถึงต้องไปช่วยเหลือปัญหาความยากจนในหมู่บ้านด้วย?”นี่มันทำให้ภีมพลคิดเท่าไรก็ไม่เข้าใจ
น้ำเสียงของกรินทร์อบอุ่น“คุณไปถามเธอ ไปทำความเข้าใจกับเธอได้นะครับ”
“……”
ณ ทีเอ็ม กรุ๊ป ญาณีเดินออกมาจากตัวอาคาร ลมยามค่ำคืนพัดโชยมา ปลุกความรู้สึกเหงาเดียวดายภายในใจของเธอ
เปิดประตูรถออกเข้าไปนั่งตรงที่นั่งคนขับ เธอเงยขึ้นมองไปยังห้องทำงานของภีมพล ไฟยังคงสว่างอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก