เผยลับจับใจ ซุปเปอร์สาวบ้านนอก นิยาย บท 70

ภีมพลไม่ได้รีบร้อนดูเนื้อหาในข้อตกลง คำพูดลังเลของเขาติดอยู่ที่ปาก จ้องมองเธอ ตาไม่กะพริบอยู่แบบนี้

คนที่นั่งอยู่ตรงหน้าคือรมิตา เภสัชกรชื่อดัง ศึกษาวิจัยตัวยาชนิดพิเศษออกมาตั้งหลายร้อยชนิด ในอินเทอร์เน็ตต่างบอกว่าเธอเป็นนางฟ้าที่ลงมาประทานความสุขให้กับผู้คน

แต่เธอถ่อมเนื้อถ่อมตัวมาโดยตลอด ไม่เคยรับการสัมภาษณ์ของสื่อ แล้วก็ไม่เปิดเผยรูปตัวเองเลยแม้แต่น้อยเลยด้วย

ภีมพลคิดยังไงก็คิดไม่ถึงว่า รมิตาก็คือเธอ

“คุณอย่าเอาแต่มองฉันแบบนี้”นภาลัยรู้สึกอึดอัด“เพิ่งจะพูดกับคุณไปเมื่อตะกี้นะ คุณได้ยินไหม? ตราบใดที่คุณเซ็นข้อตกลงแล้ว ฉันก็จะสัญญาว่าจะรักษาให้กับแม่ของคุณ”

ภีมพลนั่งลงตรงข้ามกับเธอ หยิบข้อตกลงขึ้นมาไล่ดูทีละข้อ

นภาลัยเห็นคิ้วของเขาขมวดเล็กน้อย แต่ภายในใจของเธอกลับไม่รู้สึกกระวนกระวายเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะว่าเขาอยากจะเซ็นก็เซ็นไม่อยากก็ไม่ต้องเซ็น！

ค่อยยังชั่วที่ในข้อตกลงไม่มีเรื่องหย่าร้าง จิตใจที่ยังเป็นกังวลอยู่ของภีมพลก็ปล่อยวางลงไปเล็กน้อย

เพื่อลูกแล้ว ดูท่าเธอจะยอมเต็มใจให้ความร่วมมืออยู่

แต่มีอยู่หนึ่งข้อที่ภีมพลรับไม่ได้ นั่นก็คือ……

วันนี้ต้องแยกห้องแยกเตียงกันนอน！

เขาเงยขึ้นมอง ริมฝีปากบางๆเปิดเล็กน้อย“มีอยู่หนึ่งข้อที่ไม่ได้ ผมยอมรับไม่ได้”

แค่ข้อเดียวเหรอ?

นภาลัยรู้สึกประหลาดใจมาก แต่เธอไม่เปิดเผยออกมา พูดเสียงสูง“คุณมีสิทธิ์อะไรมาบอกว่าไม่ได้? ถ้าฉันบอกว่าได้ก็คือได้！”

ทั้งสองคนหันสบตากัน

“ข้อตกลงก่อนหน้านี้ต้องเป็นโมฆะทั้งหมด！ไม่นับแม้แต่ข้อเดียว！”เธอเน้นย้ำ“ถ้าคุณรู้สึกว่ามันลำบากใจล่ะก็ เหอะๆ ถ้าอย่างนั้นก็ได้ ฉันก็ไม่สนแล้วเหมือนกัน！”

เธอกำลังพูดอะไร? ภีมพลฟังอยู่ ไม่ได้ขัดจังหวะ

“ถึงยังไงแม่ของคุณก็ไม่ชอบฉันอยู่แล้ว ท่าทีที่มีต่อฉันก็ไม่ใช่ว่าจะดี！คิดอยากจะให้เธอมารับการรักษาก็เป็นปัญหาใหญ่ปัญหาหนึ่งเลย！ฉันคนนี้ก็หมดความอดทนพอดีเลยเหมือนกัน！”เธอสีหน้าหยิ่งยโส ท่าทางสูงส่งทะนงตัว

“พูดจบแล้วยัง?”ภีมพลมองเธอ

“คุณคิดดูให้ดีๆ！แม่ของคุณสำคัญหรือว่าข้อตกลงก่อนหน้านี้สำคัญ?”

ภีมพลมองข้อตกลงอีกครั้ง ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาในลำคอ“ผมไม่ได้หมายถึงข้อนี้”

“เอ่อ่?”เธออึ้งตะลึงเล็กน้อย ไม่ได้หมายถึงข้อนี้?

แต่ว่านอกจากข้อนี้ที่เหมือนกับว่ามันจะเกินขอบเขตไปหน่อยแล้ว ยังมีข้อไหนที่มันเกินขอบเขตไปอีกเหรอ?

เห็นเขาหยิบปากกาขึ้นมาขีดข้อ‘แยกห้องแยกเตียงกันนอน’ข้อนี้ทิ้งไป

นภาลัยก้มลงชำเลืองมองการกระทำช้าๆของเขาอย่างละเอียด รูม่านตาขยายใหญ่！หมอนี่ ไม่คิดว่าเขาจะให้ความสนใจกับข้อนี้??

หลังจากที่ขีดเสร็จแล้วก็วางปากกาลง เขาเงยขึ้นมอง ก่อนจะพูดถามขึ้นด้วยท่าทีนิ่งเฉย“ถ้าแม่ของผมรู้ว่าพวกเราแยกห้องกันนอน เธอจะคิดยังไง?”

“นั่น……นั่นมันเป็นเรื่องของพวกคุณ”เธอพูดจามั่วซั่วไม่รู้เรื่อง แก้มเริ่มแดง

ภีมพลพูดขึ้น“เธอยังคงดึงดันจะยัดเยียดญาณีมาให้กับผมอย่างไม่ลดละ ถ้าอย่างนั้นการที่ผมผูกมัดคุณไว้มันก็ไม่มีความหมายน่ะสิ?”

“นั่นมันเป็นเรื่องของคุณ！”เธอขมวดคิ้วตอบโต้“ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่อยากนอนกับคุณ！”ไม่มีความรู้สึกเลยแม้แต่นิดเดียว แค่ผูกมัดเท่านั้น！กลายเป็นอุปกรณ์ที่เขาใช้ในการต่อกรกับแม่ของเขาไปด้วยความสับสนงุนงงทั้งแบบนี้！

“ไม่ใช่ว่าพวกเราจะไม่เคยนอนด้วยกันมาก่อน จะใส่ใจขนาดนี้ทำไม?”เขาน้ำเสียงผ่อนคลายสบายๆ หยิบปากกขึ้นมาอีกครั้ง

“คุณ……”

เห็นเขาเซ็นชื่อลงไปในข้อตกลง“เจรจาสำเร็จแล้ว คุณนายนภา”

“……”

“ใช่แล้ว อาหารอร่อยมาก แม้แต่ของเหลือ ผมก็กินหมดแล้ว ขอบคุณนะ”

มองเงาหลังที่ดูอิสระสบายๆของเขาลุกขึ้นเดินจากไป นภาลัยแทบจะกระอักเลือด！

แววตาของเขาเผยให้เห็นถึงความพออกพอใจ จะปล่อยกระต่ายขาวที่อยู่ในกำมือให้วิ่งหนีไปได้ยังไงกันล่ะ?

ยังต้องเอาเธอไว้เพื่อทำให้เตียงอุ่น！

ไม่ได้พูดถึงเรื่องหย่าร้าง เขาก็ดีใจมากแล้ว

หมดหนทาง นภาลัยคิดไปคิดมา ครุ่นคิดอย่างเงียบสงบ

จริงๆแล้วขอแค่ข้อตกลงก่อนหน้านี้เป็นโมฆะ ไม่ผูกมัดเธอเอาไว้ เธอก็ถือว่าไม่ขาดทุนแล้ว

คนเป็นหมอ เดิมทีควรจะรักษาคนเจ็บช่วยเหลือคนใกล้ตายอยู่แล้ว นี่มันคือหน้าที่！ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าอีกฝ่ายยังเป็นย่าของลูกอีกด้วย

ค่ำคืนเดียวกัน ลมเย็นนิดหน่อย แสงจันทร์สว่างไสว

ภายในคอนโดแห่งหนึ่ง ไวศิษฎอาบน้ำเสร็จแล้วเดินออกมา ร่างกายท่อนล่างนุ่งด้วยผ้าขนหนูแบบง่ายๆหนึ่งผืน ท่อนบ่นเปลือยเปล่าสัมผัสกับอากาศ กล้ามหน้าท้องที่แข็งแรงนั้นเผยให้เห็นถึงความเยือกเย็นอย่างเด็ดเดี่ยวแน่วแน่

ให้ความรู้สึกดื้อรั้น

นั่งลงตรงหน้าต่าง ในฐานะที่เป็นนักลงทุน เจ้าของ หัวหน้าทีมของCocoคลับ

แน่นอนว่าไวศิษฎ์มีทัศนคติความคิดเป็นของตัวเอง เขานำพาให้สมาชิกในทีมคว้าแชมป์ของเวิลด์ทัวร์ มาเพื่อความปลอดภัยของอินเทอร์เน็ต

ตัวเขาเองยังได้รับรางวัลเหรียญทองจากการแข่งขันเขียนโปรแกรมระดับนานาชาติอีกด้วย

เขาเป็นตำนานในอุตสาหกรรมนี้ แต่กลับไม่มีใครเข้าใจความโดดเดี่ยวของเขา

เขาดื่มไวน์ไปหนึ่งคำ เปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นมา ค้นหาว่า‘ภีมพล นภาลัย’……