เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 133

เฉินชางกลับมาที่ห้องทำงาน สวมเสื้อกาวน์สีขาวแล้วนั่งลง

ฉินเยว่วิ่งดุ๊กดิ๊กเข้ามา “เฉินชาง สุดยอดไปเลยค่ะ! ไปฉายเดี่ยวถึงโรงพยาบาลประชาชนแห่งมณฑลเชียว ดูถูกไม่ได้จริงๆ! พวกเขาให้มาเท่าไหร่หรือคะ?”

เฉินชางชะงักไปแล้ว!

ใช่แล้ว! ดูเหมือนว่า…ถานจงหลินไม่ได้ให้เงินตนเลยสักแดงเดียว?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ เฉินชางกลับไม่ได้รู้สึกเจ็บใจ อา! ไม่ได้เจ็บใจเลยจริงๆ

ที่สำคัญที่สุดคือเขาได้รับทักษะที่ยอดเยี่ยมมาสองทักษะต่างหาก หนึ่งคือทักษะการเย็บเส้นประสาทระดับสูง อีกหนึ่งคือการกระตุ้นทักษะการผ่าตัดเชื่อมต่อนิ้วระดับสูง

ทักษะที่สองนี่แหละสุดยอด!

อย่างไรก็นับเป็นการผ่าตัดชั้นสาม ซึ่งที่โรงพยาบาลอันดับสองไม่ได้พัฒนาในส่วนนี้ รอให้เครื่องมือและอุปกรณ์ของหัวหน้าอันมาถึงก่อน เฉินชางจะกลายเป็นเสาหลักคนใหม่

เมื่อคิดถึงตรงนี้ จู่ๆ เฉินชางก็รู้สึกว่าตนควรรีบใช้เวลาให้มีคุณค่าเพื่อพัฒนาระดับพื้นฐานของตน ตอนนี้เขาระดับสิบเจ็ด…ห่างจากระดับยี่สิบไม่มากแล้ว ควรถือโอกาสตอนที่ [คำชี้แนะจากอาจารย์ผู้มีชื่อเสียง] ยังทำงานอยู่ รีบเพิ่มระดับเสีย!

ฉินเยว่เห็นเฉินชางไม่พูดอะไรอยู่นานจึงกระทุงแขนเฉินชาง พูดว่า “รีบบอกมาสิคะ? อึกอักอยู่ได้ ใครไม่รู้ยังคิดว่าคุณเป็นมนุษย์ป้าซะอีก!”

เฉินชางหันไปมองฉินเยว่ด้วยใบหน้าเขินอาย “ผมบอกคุณได้แค่ว่า…ผมลืมถามเขาไปเลยน่ะครับ?”

ฉินเยว่เห็นท่าทีเช่นนี้ของเฉินชางก็หัวเราะออกมาทันที “คิกๆๆ…เฉินชาง คุณนี่ตลกจัง!”

หวังเชียนก็รีบเดินเข้ามา “ชางเอ๋อร์ ได้ฉายเดี่ยวแล้วรู้สึกยังไงบ้างครับ? เล่าให้พวกเราฟังหน่อยสิ!”

เฉินชางย้อนคิดอยู่ครู่หนึ่ง “อืม…ความจริงก็ไม่มีอะไรมาก พอไปถึงโรงพยาบาลก็มีคนออกมาต้อนรับ พอเข้าไปผ่าตัดก็มีคนสวมเสื้อกาวน์ให้ ยื่นมือก็มีคนส่งอุปกรณ์ให้ ก้มหน้าก็มีคนดึงตะขอให้ เงยหน้าก็มีคนซับเหงื่อให้ หมุนตัวไปก็มีคนหลีกทางให้ พอผ่าตัดเสร็จก็มีคนเข้ามาพูดอวย…”

หวังเชียนถลึงตากว้าง เต็มไปด้วยความอิจฉา!

“ว้าว…ให้ตายสิ…การผ่าตัดนี่มันสบายจริงๆ! นี่สิถึงจะเป็นความใฝ่ฝันสูงสุดของศัลยแพทย์”

“ชางเอ๋อร์ ปรึกษาหน่อยสิครับ ต่อไปถ้ามีโอกาสพาผมไปด้วยเป็นนะครับ เป็นไง?”

เฉินชางกลอกตาใส่ “ถ้าเกิดเรื่องแล้วคุณรับผิดชอบ ผมก็จะพาคุณไปด้วย!”

หวังเชียนได้ยินดังนั้นก็ตบไหล่เฉินชาง “ชางเอ๋อร์ ผมเข้าใจคุณสุดๆ แล้ว เป็นเพื่อนกันแค่เปลือกนอกสินะ!”

เฉินชางยิ้ม มองไปทางหวังเชียนด้วยท่าทางคล้ายกำลังคิดอะไรบางอย่าง

[หวังเชียน ค่าความรู้สึกดี: 30]

[ฉินเยว่ ค่าความรู้สึกดี: 32]

เฉินชางหันไปมองหมอในแผนกที่ค่อนข้างสนิทกับตน ความจริงคนเราก็รู้อยู่แก่ใจแล้วว่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวเองกับคนอื่นๆ เป็นอย่างไร ใครดีกับตน ใครไม่ดีกับตน ปกติก็สัมผัสได้อยู่ในใจ

[สือน่า ค่าความรู้สึกดี: 30]

……

คนในแผนกมีไม่มาก หากดูผ่านข้อมูลพวกนี้ ค่าความรู้สึกดีประมาณสามสิบแสดงว่าความสัมพันธ์ค่อนข้างดี

ตอนนี้เอง เฉินชางเห็นหยวนฟางเดินเข้ามา เขายิ้มมองเฉินชางแล้วพูดว่า “เฉินชาง สุดยอดไปเลยครับ ได้ออกไปฉายเดี่ยวด้วย แบบนี้ต้องเลี้ยงข้าวซะแล้ว ใช่หรือเปล่า?”

เฉินชางยิ้ม ไม่ได้พูดอะไร แต่หัวใจเต้นตึกตัก

[หยวนฟาง ค่าความรู้สึกดี: -10]

เฉินชางชะงักไป ที่แท้ค่าความรู้สึกดีก็มีค่าติดลบด้วย เมื่อดูเช่นนี้ ค่าความรู้สึกดีเป็นศูนย์ คงเป็นค่าความรู้สึกดีของคนธรรมดา หากเป็นจำนวนบวกแสดงว่าคนคนนั้นมีความสัมพันธ์ที่พอใช้ได้กับตนเอง ส่วนค่าติดลบคงหมายถึงความสัมพันธ์แย่ หรืออาจไม่ชอบตน