เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 359

บทที่ 359 ความรักก็ไม่มากไปกว่านี้

ณ โรงแรมห้าดาวหรูหราแห่งหนึ่ง

บนใบหน้าของจางฝานเปี่ยมล้นไปด้วยความมั่นใจ!

อืม ไม่เลว พัฒนาขึ้นแล้ว!

เขานอนสูบบุหรี่อยู่บนเตียง พ่นควันออกมาช้าๆ

ครั้งนี้น่าจะเป็นสถิติสูงสุดของเขาแล้ว

ต้องบันทึกเอาไว้ซะแล้ว!

เมื่อคิดถึงตรงนี้ จางฝานก็เข้าใจอะไรบางอย่าง เขาคิดว่าความโกรธทำให้เขาก้าวหน้าขึ้นจริงๆ!

ทำไมคนอย่างฉินเยว่ถึงได้ชอบหมอน้อยคนหนึ่งไปได้

เมื่อคิดถึงตรงนี้ จางฝานก็ยังคงคิดไม่ตก

ไอ้หมอนั่นมีอะไรดี

ก็แค่หมอน้อยที่หน้าตาดีนิดหน่อยเท่านั้นเอง

ความหล่อกินแทนข้าวได้หรือไง

พ่อของจางฝานเปิดโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง หากจางฝานได้เส้นสายทางการแพทย์ของตระกูลฉินมาครองย่อมเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาธุรกิจในภายภาคหน้า

ต้องทราบว่าจี้หรูอวิ๋นผู้เป็นแม่ของฉินเยว่เป็นคนใหญ่คนโตในด้านประกันสังคมของมณฑล ปัจจุบันนี้ถ้าเปิดโรงพยาบาลแล้วไม่มีประกันสังคมใครจะมากันล่ะ

ทุกๆ ปี ประกันสังคมที่มีจำกัดจะถูกแบ่งสันปันส่วนไปยังโรงพยาบาลรัฐแต่ละแห่ง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโรงพยาบาลเอกชนเลย ทุกวันนี้หากโรงพยาบาลเอกชนต้องการสร้างจุดเบิกจ่ายประกันสังคมก็ยากเสียยิ่งกว่ายาก

ปัจจุบันนี้ โรงพยาบาลเอกชนส่วนใหญ่ไม่ได้หารายได้จากการรักษาแล้ว พวกเขาจะมุ่งเป้าไปยังเงินประกันสังคมเสียมากกว่า ดังนั้นไม่ว่าจะเป็นพ่อหรือแม่ของจางฝานก็อยากให้เขาใกล้ชิดกับฉินเยว่ทั้งนั้น

ผู้หญิงข้างกายสูดหายใจลึก

เหนื่อยจริงๆ!

เหนื่อยใจอะนะ…

ความยากและความลำบากของเธอเหมือนกับต้องไปแสดงละครร่วมกับหลิวเต๋อหัวเลยทีเดียว

เมื่อเห็นจางฝานมีท่าทางสบายอกสบายใจ รวมไปถึงท่าทางได้ใจของเขา เธอก็รู้ทันทีว่าบทละครในคราวนี้เธอ เธอเป็นนักแสดงยอดเยี่ยมอีกแล้ว

ช่างเถอะ ช่างเถอะ!

ถ้าไม่ไหวจริงๆ ค่อยไปญี่ปุ่นเอาแล้วกัน อาจหาเงินค่าข้าวได้บ้าง

แต่จะอย่างไร เรื่องห้อง เธอก็ยังต้องการอยู่

……

……

ตอนเที่ยง ขณะที่ทั้งสองกินข้าวด้วยกัน จู่ๆ ฉินเยว่ก็เกิดระมัดระวังตัวขึ้นมา แม้แต่สไบนางที่เธอชอบที่สุดก็ยังกินไปแค่เล็กน้อย

เธอกำลังคิดว่าหากซื้อห้องแล้วจะส่งผลกับคุณภาพชีวิตหรือไม่

หากเฉินชางซื้อห้อง เช่นนั้นเธอ…ต้องกลับไปหารือกับเหล่าฉินและคุณแม่เพื่อให้พวกเขาช่วยสนับสนุนเฉินชางหรือไม่ ถึงอย่างไรราคาห้องชุดในตัวเมืองมณฑลก็แพงมาก!

แม้ราคาเฉลี่ยจะอยู่ที่ตารางเมตรละหมื่นห้า แต่หลายแห่งก็ราคาขึ้นไปถึงสองหมื่นแล้ว ที่สำคัญคือนี่เป็นเพียงราคาพื้นฐานของห้องเท่านั้น

ตึกอยู่อาศัยของเขตเล็กๆ แห่งหนึ่ง ราคาพื้นฐานอาจแตกต่างกันเป็นหมื่น

หากลักษณะห้องดีวางแบบแปลนดี ราคาก็จะยิ่งแพง!

เฉินชางเพิ่งทำงานมานานแค่ไหนกันเชียว เพิ่งเป็นพนักงานประจำได้กี่วันเอง ครอบครัวก็เป็นเกษตรกร ไหนเลยจะมีเงินมากมายขนาดนั้น

คิดได้ดังนี้ ฉินเยว่ก็ไม่อยากสร้างความกดดันและภาระให้เฉินชางมากเกินไป

คิดไปคิดมา ฉินเยว่ก็เกิดความคิดบางอย่าง “เฉินชาง คุณแม่ของฉันเคยบอกว่าปีนี้ราคาบ้านที่เมืองอันหยางอาจจะถีบตัวสูง! ตอนนี้เดือนตุลาแล้ว ราคาห้องกำลังพุ่งสูง ช่วงนี้ยังไม่เหมาะกับการซื้อบ้าน เขาเรียกว่าเป็นช่วงไฮซีซั่นของอสังหาริมทรัพย์ พูดให้เข้าใจก็คือช่วงสองเดือนนี้ราคาบ้านจะพุ่งสูงขึ้นมาก ยิ่งใกล้ปีใหม่ หรือเป็นช่วงช่วงต้นปีปลายปีราคาก็จะพุ่งสูงขึ้นอีก รอให้ถึงช่วงเดือนพฤษภาคมมิถุนายน พวกเราค่อยมาดูกันใหม่เป็นไงคะ ตอนนั้นคงถูกลงไม่น้อยเลย!”

ฉินเยว่คิดเพื่อเฉินชางจริงๆ อย่างไรอีกฝ่ายก็เป็นชนชั้นแรงงาน ซื้อบ้านแต่ละทีเรียกได้ว่าแทบจะขูดเนื้อเถือหนัง ต่อไปยังต้องกัดฟันสู้กันอีกหลายปี ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย

แต่ละวันเฉินชางต้องผ่าตัดหลายเคส แค่นี้ก็เหนื่อยมากแล้ว ฉินเยว่ไม่อยากเห็นเขาเหนื่อยขนาดนั้น

รอให้ถึงปีหน้าก่อน เธอ…กับเฉินชางค่อย…นั่นแหละ

คิดถึงตรงนี้ ใบหน้าเล็กๆ ของฉินเยว่ก็แดงระเรื่อ