เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 411

บทที่ 411 หนึ่งปีสี่ฤดู ไม่ว่าหนาวหรือร้อนล้วนเป็นคุณ! (Part1)

อันเยี่ยนจวินเป็นเวรกลางคืน เขานั่งอยู่ในห้องหมอของแผนกฉุกเฉิน ทอดถอนใจไปหลายครั้ง พริบตาเดียวเขาก็ทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลอันดับสองมาสิบปีแล้ว เป็นหมอแผนกฉุกเฉินมาสิบปีแล้ว ได้เรียนรู้ทักษะต่างๆ มากมาย

เดิมทีเขาเป็นศัลยแพทย์ที่โดดเด่น แต่เมื่ออายุสี่สิบทักษะก็ย่ำแย่ลงเรื่อยๆ ซึ่งก็เป็นเรื่องปกติ เขาเพิ่งได้ทำงานตรงสายที่เรียนก็ปีนี้เอง ในยุคสมัยของพวกเขา ส่วนใหญ่จะเรียนเทคนิคและทักษะไปตามตำแหน่งที่ได้รับ ขาดอะไรก็เรียนเสริม

ตอนแรกอันเยี่ยนจวินคิดจะเกษียณในฐานะแพทย์แผนกฉุกเฉิน ไม่นึกเลยว่าพอมาถึงอายุสี่สิบจะได้กลับไปยืนบนเวทีของศัลยแพทย์อีกครั้ง

“หมออัน! ขอบคุณครับ มือของลูกสาวผมดีขึ้นมากแล้ว ตอนนี้ฟื้นตัวได้ดีมากเลยครับ!”

“หัวหน้าอัน ขอบคุณจริงๆ ครับ ตอนนี้แม่ผมใช้มือทำอาหารได้โดยไม่มีผลกระทบอะไรแล้วครับ!”

“หัวหน้าอัน…”

……

ในสมองคิดไปถึง ‘รางวัล’ ที่เขาได้รับในช่วงนี้ อันเยี่ยนจวินรู้สึกคล้ายความสุขอัดแน่นเต็มอก

เวลาหนึ่งทุ่ม ไม่ง่ายเลยกว่าจะข้ามผ่านช่วงเวลาที่วุ่นวายที่สุดมาได้ เสี่ยวหลินมองอันเยี่ยนจวินที่นั่งอยู่ในห้องหมอ อดถามไม่ได้ว่า “หัวหน้าอัน ให้ฉันช่วยเอาข้าวมาให้คุณไหมคะ”

อันเยี่ยนจวินหันไปยิ้มให้ “ไม่ต้องหรอกครับ”

เสี่ยวหลินหัวเราะออกมา “ได้ค่ะ!”

ฉางลี่น่าที่อยู่ข้างๆ ทอดถอนใจออกมา “ฉันว่านะคะ คนที่มีความสุขที่สุดในแผนกของพวกเราก็คงเป็นหัวหน้าอันแล้วล่ะค่ะ ชีวิตแต่ละวันผ่านไปอย่างสุขสบาย ทุกครั้งที่เข้าเวรวันเสาร์ก็มีภรรยาคอยส่งน้ำส่งอาหาร”

ขณะนั้นเอง หญิงสวมผ้าปิดปากคนหนึ่งเดินถือกล่องอาหารเข้ามา เธอสวมเสื้อเชิ้ตลายสก็อตสีขาว กางเกงยีนส์ดูธรรมดาสามัญตัวหนึ่ง เส้นผมถูกลมพัดจนดูยุ่งไปเล็กน้อย

“โธ่ พูดถึงภรรยา ภรรยาก็มาเลยนะคะ วันนี้ทำอะไรให้หัวหน้าอันกินหรือคะ” ฉางลี่น่าชะโงกหัวเข้ามาพร้อมรอยยิ้มกว้าง

หญิงคนนั้นชื่อเฮ่อลี่ ทำงานอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งในตำแหน่งพนักงานขาย

เฮ่อลี่จบการศึกษาระดับมัธยมต้น เป็นคนบ้านเดียวกับอันเยี่ยนจวิน ตอนเรียนอยู่มัธยมต้นทั้งสองเรียนห้องเดียวกัน นั่งโต๊ะเดียวกัน ตอนนั้นทั้งสองแอบคบกันลับๆ เวลาผ่านไปยี่สิบกว่าปี ความสัมพันธ์ของทั้งสองยังคงดีเช่นเดิม

เฮ่อลี่มีนิสัยอบอุ่นขี้เกรงใจและเป็นคนยึดมั่นในสัจจะคุณธรรม เมื่อเทียบกับอันเยี่ยนจวินที่ดูสง่างามอ่อนโยนแล้ว เธอยังสดใสกว่ามาก

“ทุกคนมากินด้วยกันสิคะ วันนี้วันหยุด ฉันเลยทำอาหารมามากหน่อย” ขณะพูดก็เปิดกล่องอาหารรักษาความร้อนแล้วหยิบอาหารมาวางเรียงข้างนอก

ทุกคนรุมเข้ามาอย่างกระตือรือร้น กินข้าวกันอย่างอบอุ่น

เพียงแต่ในตอนที่อันเยี่ยนจวินเพิ่งหยิบตะเกียบขึ้นมาก็ได้ยินเสียงพยาบาลฝึกงานที่อยู่ด้านนอกพูดขึ้นว่า “หัวหน้าอัน คุณลุงเตียงสามสิบเอ็ดของห้องสังเกตอาการท้องผูกค่ะ เข้าห้องน้ำนานแล้วยังถ่ายไม่ออกเลยค่ะ”

ประโยคนี้ดูเหมือนไม่ค่อยถูกกาลเทศะเท่าไหร่นัก เอาคำว่าท้องผูกกับอาหารมารวมกันแล้วอาจทำให้คนที่ได้ยินรู้สึกมวนท้อง แต่ทุกคนชินไปนานแล้ว

อันเยี่ยนจวินขมวดคิ้ว เตียงสามสิบเอ็ดมีภาวะความดันโลหิตสูง เป็นโรคหลอดเลือดหัวใจและเบาหวานและเคยเป็นโรคหลอดเลือดสมองตีบ หากท้องผูก…คงยุ่งยากแล้ว

การทำงานของลำไส้จะลดลงตามอายุที่เพิ่มขึ้น ดังนั้นเรื่องท้องผูกจึงเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยๆ หากคนธรรมดาท้องผูกคงไม่มีปัญหาอะไร แต่หากเป็นผู้ป่วยที่มีพื้นฐานเป็นโรคความดันโลหิตสูงและเบาหวาน ทั้งยังมีโรคหลอดเลือดหัวใจและโรคหลอดเลือดสมองตีบร่วมด้วยเช่นนี้ หากท้องผูกขึ้นมาจะทำให้เกิดปัญหาได้ง่าย!

ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นไกลเลย คราวที่แล้วก็มีผู้ป่วยคนหนึ่งเกิดอาการภาวะหลอดเลือดสมองตีบกำเริบเพราะท้องผูก ภาพนั้นค่อยๆ ปรากฏขึ้นจนชัดเจน

ในทุกๆ ปี ผู้ป่วยโรคหลอดเลือดสมองตีบที่อาการกำเริบเพราะท้องผูกก็มีไม่น้อยเลยทีเดียว