เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 492

บทที่ 492 ตอนนี้จบเห่แล้ว!

การรับประทานอาหารมื้อนี้ถือว่าปรองดองกัน ทุกคนเข้ากันได้ดีมาก

ทุกคนพูดคุยเคล้าเสียงหัวเราะ แต่ติดที่ฐานะของข่งเสียงหมิน ย่อมไม่อาจพูดซี้ซั้วได้ และไม่สะดวกพูดเรื่องอื่นมากนัก ดังนั้น…ทุกคนจึงเริ่มคุยกับเฉินชางแทนเสียเลย

การสนทนานี้…ทำให้เฉินชางกลายเป็นผู้มีพรสวรรค์ยอดเยี่ยมหนึ่งเดียวในใต้หล้า

เมื่อบรรยากาศเป็นใจแล้ว ทุกคนก็ปลดปล่อยเต็มที่ เริ่มพูดคุยกันแล้ว

ส่วนข่งเสียงหมินก็มองฉินเสี้ยวยวน “ผู้อำนวยการฉิน เมื่อคืนผมได้ยินหัวหน้าแผนกต้วนบอกว่าคุณพบปัญหานิดหน่อยเหรอ”

ฉินเสี้ยวยวนอึ้งทันที แล้วก็ตอบพร้อมรอยยิ้ม “เรื่องเล็กครับเรื่องเล็ก ไม่รบกวนผู้อำนวยการดีกว่า”

ข่งเสียงหมินยิ้มให้เขา “ไม่เป็นไรครับ บอกมาได้เลย มีเรื่องอะไร”

ฉินเสี้ยวยวนนึกไม่ถึงว่าข่งเสียงหมินมุ่งมั่นจะช่วยตนขนาดนี้ ถึงได้ตอบว่า “เช้าตรู่เมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนที่ผมเดินผ่านแผนกฉุกเฉิน ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายข้างใน แล้วก็เจอผู้ชายคนหนึ่ง เขา…”

ฉินเสี้ยวยวนเล่าออกมาตั้งแต่ต้นจนจบ จากนั้นก็บอกเรื่องที่ตัวเองตำหนิจูเซวียนเหวินด้วย

“วันนี้หัวหน้าแผนกต้วนมาบอกผมว่า ช่วงนี้จูเซวียนเหวินเหมือนยุยงให้คนมาฟ้องร้องเรื่องผม ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรจริงๆ ครับ”

หลังจากได้ฟังแล้ว ข่งเสียงหมินก็พยักหน้าเล็กน้อย

ฮั่วกว๋อชิ่งที่อยู่ข้างกันเข้าใจกระจ่างทันที เขามองฉินเสี้ยวยวน “ผู้อำนวยการฉิน นั่นคือคุณเองเหรอ! เมื่อสองวันก่อนผมยังเห็นคลิปนี้ในโต่วอิน[1]อยู่เลย”

ทุกคนเริ่มอยากรู้อยากเห็นทันที ฮั่วกว๋อชิ่งตบต้นขาแล้วพูดกับทุกคนว่า “วันนั้นผู้อำนวยการฉินพูดได้ดีมากจริงๆ ผมดูแล้วฮึกเหิมเลย อ้อ ใช่ เดี๋ยวผมเปิดคลิปให้ทุกคนดู”

ดังนั้น โทรศัพท์มือถือจึงส่งมาที่ข่งเสียงหมินก่อน เห็นได้ชัดว่าคลิปเคยถูกตัดมาแล้ว แต่ดูได้ลื่นไหลมาก

ได้ยินชัดเจนว่าจูเซวียนเหวินด่าทอและสบประมาทบุคลากรทางการแพทย์

‘คุณคิดว่าผมเหมือนคุณหรือไง งานที่พวกคุณทำมันไร้ความหมาย คนหลายร้อยรอกินข้าวกับผมอยู่!’

‘คุณเชื่อไหมว่ารายได้ชั่วโมงเดียวของผมเยอะกว่าเงินเดือนทั้งเดือนของคุณอีก!’

‘คอยดูเถอะ เก่งนักก็อย่าออกจากโรงพยาบาลแล้วกัน!’

‘ฉันทนกับเธอมามากพอแล้ว กฎเหรอ กฎข้อบังคับก็เป็นมนุษย์กำหนดขึ้นมานี่แหละ!’

‘…’

คำพูดพวกนี้ ข่งเสียงหมินฟังจนเสียดหู เดิมทีเขากับภรรยามีพื้นเพมาจากตำแหน่งงานด้านเทคนิค ข่งเจียฮุยก็เหมือนกัน เนื่องจากพวกเขาเคารพบุคลากรด้านเทคนิคพวกนี้มาก พอได้ยินจูเซวียนเหวินทำตัวเป็นคนรวยไร้มารยาทก็โมโหทันที!

ดูมาถึงช่วงท้าย ทุกคนก็เห็นฉินเสี้ยวยวนสั่งสอน ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ไอรีนโนเวล ขอบคุนจ้า

“คุณลืมของหรือเปล่า!”

“ถ้าคุณไม่อยากรักษาศักดิ์ศรีหน้าตาของตัวเองแล้วก็อย่าเอามาทิ้งเป็นขยะเรี่ยราด เดี๋ยวคนอื่นเขาจะรังเกียจเอาได้ อย่าลืมเก็บเศษหน้าไปด้วยนะครับ ทำลายสภาพแวดล้อมของโรงพยาบาลหมด!”“งานที่พวกคุณทำเป็นงานที่มีความหมายมากนะครับ ไม่ว่าใครก็มาแทนพวกคุณไม่ได้! ขอแค่มีพวกคุณอยู่ที่โรงพยาบาล จัดการเรื่องราวไปตามกฎข้อบังคับของโรงพยาบาล โรงพยาบาลก็จะเป็นที่พึ่งให้พวกคุณ!”

……

คำพูดเหล่านี้ทำให้ทุกคนเงียบลงทันที เขาช่างเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลที่ดีจริงๆ!

พอได้ยินตรงนี้ ข่งเสียงหมินก็อดยกนิ้วหัวแม่มือให้ฉินเสี้ยวยวนไม่ได้ “ผู้อำนวยการฉินเป็นแบบอย่างที่ดี! พูดได้ดี!”

“พวกเราต้องการผู้อำนวยการโรงพยาบาลแบบคนนี้แหละ ปกป้องผลประโยชน์ของบุคลากรอย่างแท้จริง!”

หลังจากพูดจบ ข่งเสียงหมินก็มองจูเซวียนเหวินที่อยู่ในคลิปอย่างเหยียดหยาม แล้วถามว่า “เขาคือใคร”

“เขาชื่อจูเซวียนเหวิน เป็นหัวหน้าวิศกรบริษัทจื้อต๋าคอนสตรัคชั่น” ฉินเสี้ยวยวนตอบ

ข่งเสียงหมินฟังแล้วพยักหน้า “อืม ผมรู้แล้ว”

หลังจากทุกคนดูคลิปจบรอบหนึ่ง เขาก็ปรบมือทันที “ผู้อำนวยการฉินเป็นแบบอย่างที่ดี เป็นต้นแบบที่ผมควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง!”

อาหารมื้อนี้ใช้เวลากินไปหนึ่งชั่วโมง ทุกคนถึงได้ทยอยแยกย้าย

ข่งเสียงหมินกับภรรยามองข่งเจียฮุย หยิบกล่องข้าวมาห่ออาหารบำรุงร่างกายแล้วส่งให้

อยู่ต่ออีกไม่นานก็ออกไปแล้ว

เรื่องของข่งเจียฮุย ลูกชายผู้อำนวยการข่ง ตอนนี้ถือว่าเก็บเป็นความลับชั่วคราว ไม่ให้คนรู้มากเกินไป

ข่งเสียงหมินบอกกับภรรยาว่า “คุณกลับบ้านไปก่อน เดี๋ยวผมจะไปออฟฟิศสักรอบ”

ภรรยาพยักหน้า “อืม ได้ค่ะ ช่วงนี้ฉันจะมาดูแลลูกเอง ฉันจะลาหยุด”