เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 503

บทที่ 503 นัดพิเศษตอนค่ำ!

ขณะที่ทังจินโปกินโจ๊กก็มองหลี่อวี่ที่อยู่ข้างๆ แวบหนึ่งแล้วบอกว่า “เสี่ยวหลี่ คุณคิดว่าศาสตราจารย์เฉินเป็นยังไงบ้าง”

หลี่อวี่ไม่ใช่คนโง่ เขารู้ว่าอาจารย์ต้องการจะพูดอะไร “สุดยอดมากครับ! ศาสตราจารย์เฉินคือหมอที่เย็บเส้นเอ็นได้ดีที่สุดเท่าที่ผมเคยเจอมา”

ทังจินโปไม่ได้โกรธที่หลี่อวี่ไม่พูดประจบตน เกือบหัวเราะแล้วพยักหน้าเล็กน้อย

พูดถึงการผ่าตัด อย่างไรเสียยุคที่รุ่งเรืองที่สุดของเขาก็คือตอนวัยหนุ่ม ตอนนี้อายุห้าสิบกว่าแล้ว เริ่มเดินลงเนินแล้ว การตอบสนอง ความว่องไวรวมทั้งคุณสมบัติโดยรวมของร่างกายย่อมตามคนหนุ่มสาวไม่ทันแล้ว

ทังจินโปมองเฉินชาง “ศาสตราจารย์เฉิน ที่จริงผมจะเสนอว่า คุณตั้งแผนกศัลยกรรมมือแยกออกมาได้ ผมจะไปคุยเรื่องนี้กับผู้อำนวยการของพวกคุณเอง ทำให้แผนกศัลยกรรมมือกลายเป็นแผนกที่สำคัญแผนกหนึ่ง…

…คุณมีความสามารถนี้!”

หลังจากพูดจบ เขาก็บอกอีกว่า “ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมขอแนะนำนักเรียนของผม หลี่อวี่ เด็กคนนี้ไม่เลวเลย ไม่ว่าจะเป็นความสามารถในการวินิจฉัยโรค หรือความสามารถด้านวิจัย ผมต้องขอเน้นเลย”

“เรื่องนี้…ผมอาศัยความอาวุโสของตัวเองแนะนำและรับรองได้ แน่นอนว่าผมจะติดต่อกับผู้อำนวยการของพวกคุณด้วย แต่ผมเชื่อว่าสุดท้ายแล้วก็ยังขึ้นอยู่กับคุณ”

เฉินชางพยักหน้า ศาสตราจารย์ทังจินโปเป็นหน้าเป็นตาของแผนกศัลยกรรมมือภายในประเทศ!

แล้วนักเรียนของเขาจะแย่ได้หรือ

ถ้าพูดตรงๆ พูดแบบสอดคล้องกับความเป็นจริงหน่อยก็คือ

แผนกศัลยกรรมมือทั้งประเทศมีอาจารย์ที่ปรึกษามากมายขนาดนั้น คนที่จะมาเป็นนักเรียนของทังจินโปได้ ถ้าไม่มี ‘ศักยภาพโดยรวม’ จะเป็นได้หรือ

ดังนั้นจึงไม่ต้องสงสัยเรื่องความสามารถเลย

เฉินชางยิ้มให้เขา “ถ้าหลี่อวี่ยินดีจะมาอยู่ด้วยกัน ผมก็ปรบมือต้อนรับอยู่แล้วครับ”

หลี่อวี่ฉลาดมาก รีบแสดงท่าทีทันที “ศาสตราจารย์เฉิน ผมยินดีไปทำงานกับคุณครับ!”

หลี่อวี่เป็นคนฉลาด มองปัญหาได้ชัดเจนมาก เส้นทางในอนาคตยังอีกยาวไกลมาก อาจารย์จะช่วยเขาได้นานเท่าไรกันเชียว นี่เป็นเรื่องที่ไม่แน่นอน แต่เฉินชางเพิ่งอายุเท่าไรเอง

อนาคตของเขา เส้นทางข้างหน้าของเขายาวไกลไร้ขีดจำกัดแน่นอน

ชีวิตคนเราคือการลงทุนครั้งแล้วครั้งเล่า เหรียญของคุณก็คือตัวคุณเอง

ทังจินโปหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดมือ หนึ่งวันที่แสนงดงามเริ่มต้นจากมื้อเช้าอันน่าพอใจ

หลังจากกินอาหารเสร็จ ทังจินโปก็พูดพร้อมรอยยิ้มว่า “วันนี้ไปดูการผ่าตัดหลายเคส ทริปเมืองอันหยางของผมก็ถือว่าได้ประสบการณ์กลับมามากมายแล้ว อ้อ ใช่ คลิปการผ่าตัดเมื่อวาน ถ้าศาสตราจารย์เฉินสะดวกก็ทำสำเนาให้ผมสักไฟล์นะครับ ผมจะกลับไปศึกษาสักหน่อย” ถ้าเห็นข้อความนี้จากที่อื่นโปรดกลับมาเยี่ยมเราบ้างนะ ไอรีนโนเวล ขอบคุนจ้า

พอพูดจบเขาก็บอกหลี่อวี่ว่า “เสี่ยวหลี่ คุณดูหน่อยว่าคืนนี้หรือพรุ่งนี้มีเที่ยวบินหรือเปล่า”

เฉินชางได้ยินแล้วสงสัย คุณจะไปวันนี้เหรอ

ไปวันนี้ไม่ได้นะ!

คืนนี้ฉันจัดตารางนัดไว้แล้ว!

พอนึกถึงตรงนี้ เฉินชางก็รีบบอกว่า “เอ่อ คือ…ศาสตราจารย์ทังครับ พักอยู่ที่นี่อีกสักวันเถอะ คืนนี้ยังมีนัดพิเศษอีกครับ!”

ประโยคนี้ของเฉินชางทำให้ทั้งหลี่อวี่ทั้งทังจินโปนิ่งอึ้งไป!

ตาโตจ้องตาเล็ก

หลี่อวี่กลืนน้ำลายหลายอึก นี่…เมืองอันหยางมีกระแสนิยมดุดันขนาดนี้เลยเหรอ

นี่คืองานชุมนุมวิชาการระหว่างศาสตราจารย์ คุณทำแบบนี้ไม่ค่อยเหมาะหรือเปล่า ถ้า…ไม่ไหวจริงๆ ให้ผมทำแทนศาสตราจารย์ก็ได้นะ

หลี่อวี่ประเมินร่างเล็กๆ ของตัวเอง ฉันก็น่าจะ…พอไหวมั้ง

ส่วนทังจินโป พอได้ยินคำว่า ‘นัดพิเศษ’ จากเฉินชางก็หน้าแดงเพราะเขินอาย ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี อายุตั้งเท่าไรกันแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้น!

นี่ก็เป็นพฤติกรรมที่ผิดกฎหมาย

พอคิดถึงจุดนี้ ทังจินโปก็แสร้งตีหน้านิ่งมองเฉินชาง คำเรียกศาสตราจารย์เฉินเปลี่ยนเป็นเสี่ยวเฉินแล้วเช่นกัน “เสี่ยวเฉิน คุณยังอายุน้อย ระมัดระวังร่างกายตัวเองด้วย!”

“แล้วก็ เรื่องไม่เรียบร้อยพวกนั้น ผมไม่อยากไปยุ่งหรอกครับ ต่อไปไม่ต้องพูดถึงเรื่องพรรค์นี้!”

เฉินชางงงไปชั่วขณะ

เรื่องไม่เรียบร้อยอะไรกัน

แต่เมื่อเห็นสายตาที่ค่อนข้างเฝ้าคอยของหลี่อวี่…