เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 533

บทที่ 533 มีลูกเร็วก็ดีเหมือนกัน

จี้หรูอวิ๋นปลอบใจเหล่าฉินนานมาก ถึงได้โน้มน้าวฉินเสี้ยวยวนสำเร็จ

ในฐานะพ่อคนหนึ่ง เขาดิ้นรนปกป้องลูกสาวสุดชีวิตจริงๆ แม้บางครั้งจะปกป้องอย่างเข้มงวดเกินไป ก็เพราะกังวลว่าลูกสาวจะเจ็บตัว กังวลว่าจะเจอผู้ชายไม่ดี กังวลว่าจะถูกครอบครองแล้วทิ้งขว้าง กังวล…

เพราะกังวลมากเกินจึงกลายเป็นความเข้มงวด ไม่อย่างนั้นตอนนี้จะมีหญิงสาวมากมายไม่พอใจที่ถูกพ่อตัวเองคุมเข้มเหรอ

ที่จริงในฐานะคนเป็นพ่อ มีไม่น้อยที่กลายเป็น ‘ทาสของลูกสาว’ ตอนลูกสาวแต่งงานมีพ่อหลายคนร้องไห้ฟูมฟาย ในทางกลับกัน คนเป็นแม่กลับยอมรับได้มากกว่า

หลังจากทั้งสองเดินออกมาจากห้องนอน ฉินเยว่ก็เห็นพ่อตัวเองหน้าดำคร่ำเครียดเหมือนไม่ค่อยพอใจ

เธอลุกขึ้นทันที “พ่อคะ หนูไปแค่รอบเดียวเอง ไม่ได้เอาตัวเองไปขายสักหน่อย ดูคุณพ่อสิ…”

ฉินเสี้ยวยวนงงทันที จากนั้นก็ยิ้มแล้วบอกว่า “ตอนนี้พ่ออยากจะให้ลูกขายตัวเองเร็วๆ ต่างหาก ลูกสาวบ้านอื่นเป็นเหมือนเสื้อผ้าฝ้ายตัวน้อย แต่เจ้าเด็กคนนี้สิ เป็นเหมือนเสื้อผ้าฝ้ายสีดำ ทั้งยังมีรอยขาดด้วย พ่อต้องเอาไปให้เสี่ยวเฉินใส่แล้วละ”

พอเห็นว่าพ่อไม่ได้โกรธ เธอก็หัวเราะคิกคักทันที “ใช่ที่ไหนล่ะคะ! หนูเป็นเหมือนเสื้อผ้าฝ้ายตัวน้อยของพ่อมาตลอดนะ”

ฉินเสี้ยวยวนรีบเถียง “ลูกสาวโตแล้วรั้งไม่อยู่ รั้งไปรั้งมาจะหลายเป็นผูกความแค้น ไปก็ส่วนไป แต่ลูกต้องระวังความปลอดภัยของตัวเองนะ”

ฉินเยว่ได้ยินก็พยักหน้ายิ้ม นวดบ่าให้เหล่าฉินอย่างเบิกบานใจ “ขอบคุณค่ะพ่อ! พ่อใจดีจริงๆ”

จู่ๆ ฉินเสี้ยวยวนก็พูดขึ้นว่า “อ้อ ใช่ ตอนไปอย่าลืมซื้อของขวัญติดไม้ติดมือไปด้วย ถ้าเข้าบ้านมือเปล่าจะดูไม่ดี อีกฝ่ายจะว่าเอาได้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักธรรมเนียม”

ฉินเยว่พยักหน้า “อ้อ…”

“พ่อคะ พ่อคิดว่าซื้ออะไรเป็นของขวัญดีคะ”

“ลูกไม่ได้ถามเฉินชางเหรอว่าพ่อแม่เขาชอบอะไร” ฉินเสี้ยวยวนถาม

ฉินเยว่เม้มริมฝีปาก “เฉินชางเขาไม่ให้หนูซื้อของขวัญไปค่ะ บอกว่าให้ซื้อนมไปลังหนึ่งก็พอ อ้อ ใช่…หนูรู้มาว่าคุณพ่อของเขาชอบดื่มเหล้า”

พอฉินเสี้ยวยวนได้ฟังก็รู้สึกว่ามีบางจุดไม่ปกติ แต่คิดไม่ออกว่าไม่ปกติตรงไหน “งั้นลูกก็ไปซื้อเหล้าดีๆ สักสองขวด เลือกที่ขนาดกำลังดี จะได้ถือสะดวก ถึงจะไม่ชอบก็เก็บรักษาไว้ได้”

ฉินเยว่ถอนหายใจ “หนูก็ไม่เข้าใจเรื่องเหล้าเหมือนกันค่ะ แล้วอีกอย่าง เหล้าที่หนูชอบ หนูก็ซื้อไม่ทัน ต้องสั่งซื้อล่วงหน้าด้วย…เฮ้อ หรือว่าไม่ต้องซื้อดีคะ!”

ฉินเสี้ยวยวนรีบปราม “ไม่ได้หรอกลูก ไม่ถืออะไรติดไม้ติดมือไปได้ยังไง ลูกอยากได้เหล้าอะไร”

ฉินเยว่บุ้ยปาก “เหล้าเหมาไถ[1] เหล้าอู่เหลียงเย่[2]ค่ะ แล้วก็เหล้าเหล่าเจี้ยวอะไรสักอย่าง”

ฉินเสี้ยวยวนยิ่งฟังยิ่งรู้สึกว่าเรียกชื่อไม่ถูก แต่ยิ่งฟังก็ยิ่งคุ้นชื่อ!

ผ่านไปไม่กี่วินาที จู่ๆ เขาก็นึกออกแล้ว เขายิ้มให้จี้หรูอวิ๋น “ที่รัก คุณดูลูกสาวที่คุณสอนสิ ถ้าไม่ทำให้พ่อตัวเองหมดตัวก็คงไม่ยอมหยุด!”

ฉินเยว่กับจี้หรูอวิ๋นสบตากันแวบหนึ่ง แล้วก็หัวเราะลั่นพร้อมกันทั้งที

ฉินเสี้ยวยวนเองก็อดถอนหายใจไม่ได้เช่นกัน “เฮ้อ…ลูกสาวคนนี้ รีบไปเถอะ เมื่อกี้พ่อยังอยากรั้งไว้อยู่เลย ถ้ารั้งไว้ต่อไป พ่อกับแม่คงต้องถูกลูกขายแน่!…

…เจ้าเด็กคนนี้ ร้ายจริงๆ! คนอื่นเขามีแต่หาของเข้าบ้าน แต่ลูกย้ายของออกจากบ้านทุกวัน…ไอรีนโนเวล

…บอกว่าตัวเองไม่ใช่เสื้อผ้าฝ้ายสีดำอีก…”

ฉินเยว่หัวเราะคิกคัก “เร็วๆ สิคะพ่อ เปิดคลังสมบัติน้อยๆ ของพ่อออกมา ห้หนูยืมเหล้าขวดสองขวดนะคะ พ่อปรับตำแหน่งให้หนูแล้ว ฐานเงินเดือนบวกกับโบนัสจะไปพอซื้อเหล้าดีๆ ที่ไหนกันคะ!”

เหล่าฉินได้ยินแล้วถอนหายใจ หมดกัน! โทษฉันอีกแล้ว…

เหล่าฉินลุกขึ้นยืน ไปหยิบเหล้าเหมาไถสองขวดมาจากตู้ในห้องหนังสือ “เฮ้อ…ขนาดพ่อยังทำใจดื่มไม่ลงเลย…”

ฉินเยว่มายืนข้างๆ เขา เธอมองขวดเหล้าอย่างตื่นเต้น แม้จะไม่มีความรู้เรื่องเหล้า แต่ก็ยังรู้ว่าเหล้าเหมาไถมีชื่อเสียงโด่งดัง

พอนึกถึงท่าทางดีใจของพ่อเฉินชาง ฉินเยว่ก็อดยิ้มไม่ได้

ที่จริงเหล่าฉินไม่ได้ปวดใจกับการเสียเหล้าเลยสักนิด ขนาดลูกสาวยังไปกับคนอื่นแล้ว นับประสาอะไรกับเหล้าแค่ไม่กี่ขวด

ขอเพียงเสี่ยวเฉินดีกับเย่วเยว่ อย่าว่าแต่เหล้าสองขวดนี้เลย ต่อให้ต้องซื้อบ้านซื้อรถให้ เหล่าฉินก็จะไม่ปริปากบ่นสักคำ

นอกจากนี้ เสี่ยวเฉินก็ดูหน้าตาไม่ใช่คนเลวด้วย