ขณะที่นั่งรถไฟความเร็วสูงไปเมืองหลวง เฉินชางจิตใจว้าวุ่น ต่อให้เมิ่งซีนั่งอยู่ข้างๆ เขาก็ไม่สะทกสะท้าน ในสมองคิดอยู่เรื่องเดียว! ระบบชนะในดันเจี้ยนที่ผ่านมาคือดวลเดี่ยวมีดร็อปของ! อย่างนั้นก็งานเข้าซะแล้ว! ระบบสะสมคะแนนถือเป็นการดวลเดี่ยวแบบไหนกันแน่ โดยเฉพาะรอบแรก ทุกคนแข่งด้วยกันหมด คนคะแนนสูงเข้ารอบ เขาไม่มีคู่ต่อสู้สักหน่อย จะไปดวลเดี่ยวดรอปของได้อย่างไร
ตอนนี้เฉินชางสงสัยกับการแข่งขันต่อไปอย่างเต็มที่! ถ้าเขาได้คะแนนสูงสุดในการแข่งขัน จะถือว่าเขาดวลเดี่ยวชนะทุกคนรึเปล่า ไหนจะรอบชิงชนะเลิศอีก! คนที่เข้ารอบชิงได้เทพทั้งนั้น แต่…จะคำนวณรางวัลยังไงล่ะ
เฉินชางตกอยู่ในภวังค์ความคิด ถ้าเป็นแบบนั้น…ทุกคนที่คะแนนน้อยกว่าเขาจะถูกเขาชนะดวลเดี่ยวหมดรึเปล่า ถ้าอย่างนั้นรางวัลก็… หรือว่า…แต่ละคนจะดรอปรางวัลบางอย่างให้เขาไหม
พอคิดถึงตรงนี้ ตาเฉินชางก็ฉายแววกระหายเสียแล้ว ยังมีเรื่องดีขนาดนี้ด้วยเหรอ
เมิ่งซีนั่งอยู่ด้านหนึ่ง มองดูนักเรียนของตนคนนี้จ้องโฆษณาบนที่นั่งรถไฟเหม่อๆ มาหนึ่งชั่วโมงเต็มแล้ว! มิหนำซ้ำยังถึงกับเห็นความสนใจและความปรารถนาอันเข้มข้นจากดวงตาเขาด้วย…
โฆษณานี้มีอะไรน่าดู
คิดถึงตรงนี้ เมิ่งซีก็เงยหน้ามองแล้วนิ่วหน้าน้อยๆ
‘โรงพยาบาลศัลยกรรมบุรุษเวชหวงเหอ ช่วยให้คุณ…ทำให้ผู้ชายยิ่งมั่นใจ!’
พออ่านจบ เมิ่งซีก็ถอนใจ เขา…อาจจะมีความลับที่พูดยากอะไรอยู่
เธอคิดถึงตรงนี้แล้วอดส่ายหัวไม่ได้ ดูท่าพระเจ้าจะยุติธรรม มีคนเพอร์เฟคที่ไหนกัน!
……
……
เมื่อลงจากรถแล้ว กัวอวิ๋นเฟยยังไม่ทันบอกให้ทุกคนดาวน์โหลดแอปรถไฟใต้ดิน เมิ่งซีก็เอ่ยยิ้มๆ ว่า “ฉันให้คนขับรถมารับพวกเรา ตอนนี้อยู่นอกสถานีแล้ว”
ทุกคนผงะไปเล็กน้อย พอออกไปก็เห็นรถตู้เบนซ์คันหนึ่งจอดอยู่บนถนน ชายท่าทางเหมือนคนขับรถคนหนึ่งพูดว่า “สวัสดีครับคุณเมิ่ง”
พอเห็นรถเบนซ์คันหรูกับคนขับรถมืออาชีพ เฉินชางกับกัวอวิ๋นเฟยก็สบตากัน พากันมองอีกฝ่ายอย่างให้กำลังใจ นี่มันคุณเมิ่งสาวโสดสวยรวยเนื้อหอม สู้ๆ นะครับพี่น้อง!
ต่อมาทั้งสองก็ถอนหายใจ ถึงอย่างไรก็ต่างเป็นคนมีเจ้าของแล้ว
คนขับรถพูดจบก็ช่วยฉินเยว่หมิงกับกัวอวิ๋นเฟยยกสัมภาระ หลังจากขึ้นรถ เขาเอ่ยถามว่า “พวกเราไปบ้านพักตากอากาศหรือไปที่ไหนก่อนครับ”
เมิ่งซีมองฉินเยว่หมิง “ผู้อำนวยการฉิน พวกเราไปไหนก่อนคะ”
ฉินเยว่หมิงลังเลเล็กน้อยจึงพูดว่า “ไปรายงานตัวก่อนเถอะ ที่อยู่อยู่ตรงนี้ ขอบคุณคุณคนขับครับ”
เมิ่งซียิ้ม “ใช่แล้ว ผู้อำนวยการฉิน สองสามวันนี้พักผ่อนที่บ้านเถอะค่ะ อย่าพักโรงแรมเลย ที่บ้านห้องเยอะ มีพ่อครัวด้วย เงียบสงบมากค่ะ”
ฉินเยว่หมิงยิ้มพลางปฏิเสธ “ผมยังต้องทำธุระหลายอย่างน่ะ พักโรงแรมสะดวกดี ไม่รบกวนดีกว่าครับ”
เมิ่งซีพยักหน้า ไม่ได้ดึงดัน
พอมารายงานตัวที่ห้องโถงโรงแรมแล้ว เฉินชางก็เช็คอินรับการ์ดห้องกับคูปองอาหาร ถึงอย่างไรในการแข่งขันทั้งวันก็ต้องพักผ่อนช่วงกลางวันที่โรงแรม กินข้าวก็สะดวก ห้องก็จองไว้ล่วงหน้าแล้ว ไม่อยู่ก็เสียไปเปล่าๆ
ส่วนทางอาจารย์เมิ่ง ถึงอย่างไรรับน้ำใจเขาไว้ก็ต้องตอบแทน ควรจะเป็นติวเตอร์ให้ก็ทำ ไม่ได้กระทบอะไร
แต่…ตอนนี้เฉินชางรู้สึกว่าตนเองค่อนข้างหลับหูหลับตามั่นใจในตัวเองเสียแล้ว ถ้าอยากให้เมิ่งซีได้ที่สองคงสำเร็จยาก สองวันนี้จู่โจมหน่อยดีกว่า หวังว่าจะมีพัฒนาการบ้างฉินเยว่หมิงกำชับว่าอย่าลืมมาถึงให้ตรงเวลา แล้วจึงไปกับหัวหน้าคนอื่น
ตอนค่ำ! สักห้องหนึ่งในบ้านพักตากอากาศ
เฉินชางกับเมิ่งซีกินผลไม้พลางดูคลิปผ่าตัดอยู่หน้าจอโปรเจคเตอร์ HD ขนาดมหึมา เฉินชางได้ดูคลิปแบบนี้เป็นครั้งแรก จึงยังไม่ค่อยชิน
เมิ่งซีเอ่ย “ฉันดาวน์โหลดคลิปเด่นๆ ในหมู่ผู้เข้าแข่งขันระดับประเทศช่วงนี้มาหมดแล้ว ที่คะแนนสูงกว่าเก้าสิบห้าคะแนนมีสี่สิบสองคลิป ของซือคงที่ได้คะแนนสูงสุดเก้าสิบแปดคะแนน…แล้วในนั้น คลิปเอออร์ต้าส่วนขึ้นยัง…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ