เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ นิยาย บท 652
เปิดถุงนำโชค 99 ใบแล้ว เฉินชางเหมือนได้รับความรู้สึกตอนที่เห็นเพื่อนร่วมห้องที่ร่ำรวยในหอพักเล่นเกมจับสลากติดต่อกันสิบครั้ง!
ใช่ ท่าทียิ่งใหญ่แบบนี้แหละ!
สะใจจริงๆ!
คิดถึงตรงนี้ เขายังจงใจปรับเปลี่ยนท่าของตนเอง ทำให้ยิ่งเหมือนเศรษฐี สบายๆ และสง่าขนาดนั้น ทุกอิริยาบถสงบนิ่งปล่อยให้อดีตผ่านไปกับสายลม
จับได้อะไรยังไม่ต้องพูดถึง สิ่งที่สำคัญที่สุดคือความรู้สึกที่เปิดรางวัลจนมือเป็นตะคิว สุดยอดมากจริงๆ!
ความสุขและความสะใจแบบนี้!
เก้าสิบเก้าเท่า!
แต่รางวัลยังนับว่าน่าพอใจ
เลื่อนระดับในช่วงเวลาสำคัญ เป็นเรื่องที่ดีมากสำหรับเฉินชาง
ระดับสี่สิบแล้ว
เฉินชางเปิดหนังสือทักษะการผ่าตัดระดับสี่ที่เขาเพิ่งได้รับลวกๆ พลันเผยสีหน้าดีใจขึ้นมา
อยากนอนก็มีหมอนมาประเคนเลย
หลังจากคลิกแล้ว แสงสีม่วงก็สว่างวาบ เสียงเตือนดังขึ้นทันที
[ติ๊ง! ยินดีด้วย คุณได้รับการผ่าตัดศัลยกรรมหัวใจระดับ 4: การผ่าตัดซ่อมผนังกั้นหัวใจห้องล่างรั่ว! ระดับปรมาจารย์]
เอ๊ะ?
ได้!
เพิ่งได้รับการผ่าตัดซ่อมแซมผนังกล้ามเนื้อหัวใจฉีกขาดเมื่อสองวันก่อน วันนี้ก็ได้รับเทคนิคพี่น้องอย่างการผ่าตัดซ่อมผนังกั้นหัวใจห้องล่างรั่ว!
ทักษะทั้งสองนี้เป็นการผ่าตัดบาดแผลหัวใจซึ่งเป็นของการรักษาฉุกเฉินในฉุกเฉิน!
ยุ่งยากกว่าผ่าตัดเลือดออกเพราะการฉีกของส่วนโค้งเอออร์ตาพวกนั้นมาก เพราะหลอดเลือดใหญ่เหล่านั้นแม้เสียหาย แต่อย่างน้อยหัวใจไม่มีปัญหา!
แต่…การผ่าตัดทั้งสอง ถึงขั้นอันตรายถึงชีวิต
ถ้าเป็นสมัยโบราณ คนไข้จะต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย
ต้องขอบคุณการพัฒนาทางการแพทย์
[การ์ดยืนยัน คำอธิบาย: หลังจากใช้แล้วจะยืนยันโรคและประเภทคนไข้ได้ ได้รับผลการตรวจโดยละเอียดและลักษณะของรูปร่าง]
เฉินชางดีใจ ว้าว!
อุปกรณ์ระดับเทพอวดรู้ น่าเสียดายที่จำนวนจำกัด
สำหรับการเปลี่ยนสายงาน เฉินชางไม่เร่งรีบ ถึงอย่างไร…ถ้าระบบเปิดพวกอาชีพนักเวท นักรบ เซนต์เซย่า ไอรอนแมน ผู้ฝึกเซียน ตนยังพอมีความเป็นไปได้
เมิ่งซีมองเฉินชางอย่างเหลือเชื่อ “เสี่ยวเฉิน คุณบอกอาจารย์มาซะดีๆ คุณโกงใช่ไหม!”
กับความสามารถด้านการจินตนาการของอาจารย์เมิ่ง เฉินชางได้แต่มองบน ส่ายหน้าถอนหายใจ
เฉินชางมองเมิ่งซีอย่างจริงจัง “อาจารย์เมิ่งครับ ทำไมอาจารย์ถึงมีความคิดที่จะฉกฉวยโอกาสพวกนี้ได้ทุกวัน ปกติผมสอนอาจารย์อย่างไร พัฒนาความสามารถในการทำงานของตนเองอย่างซื่อสัตย์ อย่าหวังพึ่งโชค!”
“คุณดูผลคะแนนของคุณ แค่เก้าสิบเอ็ดคะแนน…เฮ้อ! ผมไม่กล้าพูดออกไปว่าคุณเป็นอาจารย์ผมแล้ว! อาจารย์เมิ่ง คุณออกไปบอกว่าผมเป็นลูกศิษย์ของคุณแล้วจะไม่หน้าแดงเหรอครับ น่าอายเกินไปแล้ว ปกติผมสอนอาจารย์อย่างไร ให้อาจารย์…”
เมิ่งซีอึ้ง พลันมองเฉินชางอย่างเดือดดาล “คุณจะรังเกียจที่แม่คุณไม่สวยเหรอ บุตรไม่เคยตำหนิว่าแม่ตนเองขี้ริ้วขี้เหร่ สุนัขไม่เคยเลือกเจ้านายจน คุณกลับดูถูกอาจารย์คุณงั้นเหรอ ร้ายกาจเกินไปแล้ว!”
ประโยคนี้ทำให้เฉินชางพูดไม่ออก!เหมือนจะมีเหตุผลจริงๆ!
เฉินชางรู้สึกว่าตนพูดจาทำร้ายจิตใจเกินไปหรือเปล่า เผลอทำร้ายจิตใจของอาจารย์เมิ่ง จึงกระแอมทีหนึ่ง “อาจารย์เมิ่งครับ คือผม…เป็นห่วง คุณอย่าโกรธนะครับ!”
เมิ่งซียิ้มลวกๆ สองมือกอดอก อกฟูแน่นกว่าเดิมแล้ว!
กัวอวิ๋นเฟยที่อยู่ข้างๆ เห็นแล้วรีบหันหน้าหนี!
เมิ่งซีพูดอย่างเรียบเฉย “โกรธเหรอ แน่นอนว่าไม่ เรื่องแค่นี้ไม่สมควรเป็นจุดด่างพร้อยในชีวิตของฉัน!”
เฉินชางอึ้ง ตกตะลึงไปทันที!
ส่วนกัวอวิ๋นเฟยเองก็มองอย่างโง่งม
เฉินชางค้นพบว่า เขาประเมินการป้องกันของอาจารย์เมิ่งต่ำไปจริงๆ
เธอเสียใจง่ายขนาดนี้ซะที่ไหน
คิดดูแล้วก็จริง นอกหัวใจหุ้มด้วยเกราะป้องกันหนาขนาดนี้ แรงโจมตีไม่มากพอ...อยากทำร้ายหัวใจยังยาก!
ช่างเถอะๆ!ผู้หญิงก็แบบนี้แหละ!
คุณหน้าอกใหญ่ คุณมีสิทธิ์มีเสียงมากกว่า ไม่ถือสาคุณช่างเถอะ!
ช่างเถอะ มีอาจารย์แบบนี้ โกรธให้ตายก็ไม่มีประโยชน์ เธอเป็นยังไงก็ปล่อยให้เป็นไปแบบนั้นเถอะ
เมิ่งซีพูดต่อ “ไม่งั้น คุณเดาโจทย์ช่วงบ่ายหน่อย ยังไงก็ต้องให้ฉันเข้ารอบ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ