เป็นคุณ เพียงคุณเท่านั้น นิยาย บท 5

‘ตึง’ ลิฟต์สั่นเล็กน้อย

ซ่งเหมี่ยวไม่ทันระวัง เซถลาล้มไปทางชายหนุ่มข้างๆ ทันที

ด้วยความตกใจ เธอคว้าราวข้างลิฟต์ไว้ไม่ทัน หน้าผากของเธอชนเข้ากับคอปกเสื้อเชิ้ตกว้างๆ สีขาวของชายหนุ่มแล้ว ใกล้มาก ใกล้จนได้กลิ่นกายของชายหนุ่ม กลิ่นเย็นๆ ที่มีกลิ่นบุหรี่ผสมจางๆ...

“พี่ซ่ง!”

หลังจากฉินเสียวเสี่ยวยืนได้มั่นคงแล้วก็ต้องตกใจเมื่อหันไปเห็นซ่งเหมี่ยว แล้วก็รีบเข้ามาช่วยดึงให้เธอลุกขึ้น

ตอนที่ล้มเมื่อกี้นี้ ซ่งเหมี่ยวสัมผัสได้ถึงมือมือหนึ่งที่ยื่นมาโอบเอวเธอไว้อย่างอ่อนโยน มันชัดเจนและรู้สึกได้ถึงข้อมือที่แข็งแรง

“พี่ซ่ง พี่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ”

ฉินเสียวเสี่ยวถามด้วยความเป็นห่วง

โชคดีที่ชายหนุ่มตรงหน้าคว้าเธอเอาไว้ได้ทัน เธอจึงไม่ได้ล้มลงไป นอกจากฉู่เซ่าเหยียนแล้ว ซ่งเหมี่ยวก็ไม่เคยได้ใกล้ชิดกับชายอื่นแบบนี้ หลังจากที่เธอยืนอย่างมั่นคงแล้ว เธอก็ส่ายหัวให้ฉินเสียวเสี่ยว และเมื่อมองไปที่ชายหนุ่มตรงหน้า กลับเห็นสีหน้าของฮั่วเทียนฉิงยังคงนิ่งเฉยไร้อารมณ์ แต่ทว่า...

มือของเขายังอยู่ที่เอวของเธอ

อุณหภูมิบนฝ่ามือให้ความรู้สึกร้อนแรงจนทำให้ร่างกายของซ่งเหมี่ยวแข็งทื่อ

“ประธานฮั่ว...”

ซ่งเหมี่ยวรู้สึกเก้อเขิน

เป็นเรื่องปกติธรรมดาที่จะเกิดการกระทบกระทั่งกันในลิฟต์แบบนี้ เธอไม่จำเป็นต้องเอะอะโวยวายเลย เพียงแต่มือนั่น...

ชายหนุ่มที่หน้านิ่งมองตรงตลอดหันศีรษะมา ดูเหมือนเขาเพิ่งจะสังเกตเห็นมือของตนเอง ดวงตาของเขากวาดไปที่ใบหน้าของซ่งเหมี่ยว จากนั้นก็ชักมือกลับอย่างเป็นธรรมชาติ ใบหน้าของเขายังคงนิ่งเฉยอยู่เช่นเดิม

ผู้คนในลิฟต์ต่างนิ่งเงียบ ซ่งเหมี่ยวเองจึงไม่อาจพูดอะไรได้อีก

เมื่อเดินออกจากลิฟต์แล้ว ฉินเสียวเสี่ยวยังอดไม่ได้ที่มองตามประตูลิฟต์ที่ปิดไปแล้วพลางตบหน้าอกตัวเอง “นั่นไง เทพบุตรน่ะ ชื่นชมห่างๆ ก็พอแล้ว หากวันๆ อยู่ใกล้ๆ ความเยือกเย็นแบบนี้ คงจะตายไปแล้วไม่รู้กี่รอบ”

ซ่งเหมี่ยวยิ้ม แต่ในใจของเธอกลับนึกถึงความสดใสในดวงตาของชายหนุ่มคนนั้นที่มองเธอเมื่อสักครู่นี้ เธอส่ายศีรษะและเดินนำฉินเสียวเสี่ยวไปที่แผนกโครงการของฮั่วซื่อ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน