เรื่องวิวาห์ของเจ้าสาวจำเป็น นิยาย บท 80

“เฮ้ คุณไม่เป็นไรใช่ไหม？”เสียงเพราะๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งดังขึ้นอยู่เหนือหัว

เซียวเซิ่งค่อยๆ ลืมตาขึ้น เห็นแค่ใต้แสงจันทร์นั้น มีหญิงสาวร่างบางมองมาที่ตัวเองด้วยความห่วงใย เธอมัดผมม้าสองข้าง คิ้วดูสวยงาม ดูเหมือนอายุเพียงสิบหกหรือสิบเจ็ดปีเท่านั้น กลิ่นหอมหวานของดอกท้อลอยอยู่บนร่างเธอ มีความเหมือนอานเสี่ยวถังจริงๆ ด้วย

อานเสี่ยวถัง

ชื่อนี้ลอยออกมา เซียวเซิ่งก็ชะงักไป ในใจรู้สึกขมขื่นอย่างควบคุมไม่อยู่ ความทรงจำหนึ่งเข้ามา

ใครไม่มีอดีตที่ลืมไม่ลงบ้าง？เซียวเซิ่งก็เรียกอยู่บนเขาเช่นกัน ระดับความบ้าคลั่งในตอนเป็นเยาวชนลึกซึ้งกว่าคนทั่วไป

10 ปีก่อนเขาเพิ่งเข้าโรงเรียนมัธยม เขาเป็นเด็กมอสองทั่วไป ดื้อรั้น เย่อหยิ่ง ไม่แคร์ใคร เขาขี่มอเตอร์ไซค์คันใหญ่เป็นไปกลับโรงเรียนทุกวัน ซึ่งทั้งเท่และดูเย่อหยิ่ง บวกกับเรียนดี ทำให้สาวๆ ใจสั่น ซึ่งทำให้วัยรุ่นที่ปิ๊งสาวๆ ไม่พอใจ

วันหนึ่งเขาจอดรถอยู่ข้างถนนเพื่อแวะกินของทอด จู่ๆ เขาก็ถูกกระสอบคลุมไว้ จากนั้นถูกบิดตัวลงกับพื้น รองเท้าหนังหลายสิบคู่ก็กระทืบมาที่เขา ……

เจ้าของร้านเห็นเป็นการต่อสู้ จึงทิ้งแผงขายอาหารแล้ววิ่งหนี ซ่อนตัวอยู่ไกลๆ ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ มองดูวัยรุ่นผู้บริสุทธิ์ถูกรุมล้อมและทุบตี

กลุ่มนักเลงไร้การสั่งสอนและไม่มีสมอง มีแต่กำลังอันร้ายกาจ ไม่สนว่าเขาเป็นลูกชายของใคร สนแต่ระบายความโกรธออกมา ตีเขาให้ตายแล้วไง กฎหมายไม่เอาผิดทุกคน อย่างมากก็ถูกส่งตัวไปยังสถานกักกันเด็กและเยาวชน

ถึงเซียวเซิ่งจะเป็นคนสู้เป็น แต่ถูกคลุมอยู่ในกระสอบนั้นอีกเรื่องหนึ่ง ไม่นานเขาก็ถูกเตะจนอ้วกเป็นเลือด แต่เขากลับไม่กลัว แค่รู้สึกขายหน้า！ที่ตัวเองดันมาตายอยู่ใต้เท้าพวกขยะ ขายหน้าสุดๆ！

“นี่ พวกนายห้ามตีคนนะ！”จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงคนหนึ่งดังเข้ามา ราวกับเสียงธรรมชาติ เสียงฝีเท้าเข้ามาอย่างรีบร้อน“ฉันรู้จักพวกนานนะ ไม่อยากให้ฉันบอกทางโรงเรียนก็ออกไป ไสหัวไป！”

พวกคนขี้ขลาดก็แยกย้ายกันไป

เซียวเซิ่งถูกมือนุ่มๆ คู่นั้นประคองให้นั่งขึ้นมา ทันทีที่เอากระสอบออก กลิ่นหอมเหมือนดอกท้อก็พุ่งออกมาจากหญิงสาว ปะทะเข้าที่ปลายจมูกของเขา สดชื่นหอมหวาน ทำให้ใจสั่น

“พระเจ้า……คุณเลือดออกมาก！”หญิงสาวร้องอุทาน หยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา เช็ดใบหน้าเขาเบาๆ มือของเธอแตะแก้มของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เซียวเซิ่งตื่นตระหนกมาก ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าแผลหายดีแล้ว และไม่เจ็บเลย

“อ๊ะ มันไม่สะอาด ลุกขึ้น ฉันจะพาคุณไปโรงพยาบาล”หญิงสาวพูดไป ก็ยกแขนของเขาขึ้น วางลงบนไหล่บางๆ ของตัวเอง แต่แรงน้อยไป และทำเร็วไป ทั้งสองยืนขึ้นไปได้ครึ่งหนึ่ง ก็ล้มลงอีกครั้ง

เซียวเซิ่งกลัวตัวเองจะทับเด็กสาว จึงวางมือเบาๆ เด็กสาวตกลงบนตัวเขา ร่างกายที่โตเต็มที่นั้นนุ่มมาก เด้งเล็กน้อยบนหน้าอกเขา ตาทั้งสองคู่มองกัน แล้วก็รู้สึกเร่าร้อน

“ขอโทษนะ ฉัน……ทับคุณแล้ว เจ็บไหม？”หญิงสาวหน้าแดง ลุกขึ้นจากตัวเขาอย่างยากเย็น ยื่นมือขาวออกมา“ฉันดึงคุณเอง ครั้งนี้ไม่ล้มแน่”

เซียวเซิ่งจึงเห็นหน้าตาของหญิงสาวอย่างชัดเจน ผมยาวสลวยสีดำ ผิวขาว ใบหน้าสวยงาม สัดส่วนกำลังดีเยี่ยม เอวบางจนจับไม่อยู่ ดวงตาอัลมอนด์ที่เป็นประกาย จ้องเขาแล้วพูดขอโทษ ความน่ารักไร้เดียงสามาพร้อมความมีชีวิตชีวาและขี้เล่น ……

วัยรุ่นอายุสิบห้าปีก็เกิดความรักขึ้นมา ทันใดนั้น เซียวเซิ่งก็ใจสั่น เขายันพื้นลุกขึ้นมาดึงจี้จากคอของเขา ยัดใส่ในมือเธอ พร้อมกับดึงป้ายชื่อชื่อใบหน้าที่เคร่งขรึมไปด้วย

บนป้ายชื่อนั้นเขียนว่า โรงเรียนมัธยมจงโจว No.1 ม.6/2 อานเสี่ยวถัง 17 ปี

เสี่ยวถัง ชื่อแสนไพเราะ