เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 102

เมื่อเห็นเช่นนี้

ดาบเปิดเขาหนึ่งเล่มก็ปรากฏในมือของหวางหลง

เขารู้ ถ้าตัวเองไม่ออกมือ

ศึกครั้งนี้ พ่ายแพ้แน่นอน！

"ฆ่า!"

เสียงคำรามหนึ่งเสียง

หวางหลงมือกำดาบเปิดเขาพุ่งเข้าไป

เสือขาวเลียเลือดจากมุมปาก พูดด้วยใบหน้าแสยะยิ้มว่า “คนนี้ปล่อยให้ฉันจัดการ!”

เสียงพูดจบลง

เสือขาวมือถือดาบรบพุ่งเข้าไป

โครม！

เสียงดังสนั่น

หวางหลงและเสือขาวชนเข้าด้วยกันอย่างรุนแรง

เพิ่ง！

ชั่วพริบตา

หวางหลงทั้งคนล้มปลิวออกไป

“แก……”

หวางหลงเงยหน้าขึ้น มองไปที่เสือขาวอย่างไม่น่าเชื่อ

เสือขาวหัวเราะเสียงเย็นพูด： “ไว่จิ้งสูงสุด？ไม่น่าแปลกใจที่สามารถกลายเป็นตัวพ่อในตงไห่ที่เล็กๆ แห่งนี้ แต่น่าเสียดายที่แกพบกับฉัน! "

ได้ยินเช่นนี้

สีหน้าหวางหลงไม่ดีอย่างมาก

เขาเคยฆ่าทั่วตงไห่ไม่มีคู่ต่อสู้

แต่ว่าวันนี้ เขาได้พบคู่ต่อสู้ในที่สุด

และยังเป็นคู่ต่อสู่ที่ไม่สามารถชนะได้

“ไปตาย！”

แม้ว่าคู่ต่อสู้จะไร้เทียมทาน

แต่หวางหลงไม่มีทางถอยแล้ว

เขาครามรามหนึ่งเสียง

ฆ่าไปยังเสือขาวอีกครั้ง

ใบหน้าเสือขาวเผยความดูถูก

เป็นเพียงแค่ไว่จิ้งสูงสุด

สำหรับเขาแล้ว ไม่คุ้มค่าที่จะพูดถึง

“ตาย！”

ตะโกนเสียงดัง

เสือขาวฆ่าเข้าไปเช่นกัน

ซู！

แสงเย็นวาบผ่าน

หวางหลงทั้งคนหยุดนิ่งกับที่

ท่าทางของเขานิ่งงันไปทันที

เขาหันกลับมาด้วยความยากลำบาก จ้องไปที่เสือขาวอย่างตกตะลึง

ทันใดนั้นเลือดหนึ่งเส้นก็ปรากฏขึ้นที่คอของเขา

เลือดเริ่มกระเซ็นออกมาช้าๆ

“แก……”

หวางหลงอ้าปากอยากจะพูด

เลือดอึกใหญ่พุ่งออกจากปากอย่างควบคุมไม่ได้