เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1025

"ฮ่าฮ่า!"

หยางเฟิงหัวเราะออกมาเบา ๆ และพูดออกมาว่า "เธอหมายถึงเขางั้นเหรอ ... ดาร์กไนท์ออกมาหาฉัน!"

ฟึบเสียงสายหนึ่งพลันดังออกมา

ทันใดนั้นพลันมีเงาสายหนึ่งมาปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเย่เมิ่งเหยียนในทันที

เธอเห็นดาร์กไนท์คุกเข่าลงบนพื้นด้วยขาข้างเดียว และพูดด้วยความเคารพออกมาว่า "ดาร์กไนท์ขอคารวะนายหญิงครับ!"

เมื่อเห็นการปรากฏตัวอย่างฉับพลันของแนเยี่ยแล้วนั้น เย่เมิ่งเหยียนพลันตกใจขึ้นมาในทันที

เย่เมิ่งเหยียนจ้องมองไปที่ดาร์กไนท์ พลางเอ่ยถามด้วยความประหลาดใจขึ้นมาว่า "สามีนี่คือ..."

หยางเฟิงอธิบายออกมาด้วยรอยยิ้มว่า "ที่รัก ดาร์กไนท์ยอมจำนนต่อฉันแล้ว และต่อจากนี้ไปเขาจะเป็นองครักษ์เงาของฉัน!"

ขณะที่หยางเฟิงพูดนั้น เขาพลันเหลือบไปมองดาร์กไนท์และพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป นายจะต้องปกป้องเย่เมิ่งเหยียนด้วยห้ามทำผิดพลาดอีกเข้าใจไหม?"

"ครับ!"

พูดจบ

ดาร์กไนท์จึงหายไปจากจุดนั้นอีกครั้ง ราวกับว่าไม่เคยปรากฏตัวขึ้นมาก่อน

เย่เมิ่งเหยียนตกตะลึงไปในทันที

ถ้าไม่ใช่เพราะหยางเฟิงยืนอยู่ข้างเธอตลอดละก็ เธอคงคิดว่าเธอเพิ่งเห็นผีมาแน่ ๆ

เย่เมิ่งเหยียนมองไปที่หยางเฟิง พลางเอ่ยถามด้วยความสงสัยว่า "คนคนนั้นล่ะ?"

หยางเฟิงเพียงแย้มยิ้มและพูดว่า "อย่ากังวลไปเลย เขาอยู่เคียงข้างคุณตลอด นับจากวันนี้เป็นต้นไป ดาร์กไนท์จะคอยปกป้องความปลอดภัยของคุณ!"

เมื่อได้ยินแบบนั้น

เย่เมิ่งเหยียนพลันรีบมองไปรอบ ๆ แต่เธอก็ไม่เห็นใครเลยสักคนเดียว

ทำให้ เธออดไม่ได้ที่จะหายใจเข้าลึก ๆ

แม้ว่าเธอจะไม่เห็นใครก็ตาม แต่เธอก็เชื่อมั่นในคำพูดของหยางเฟิงว่า ดาร์กไนท์จะคอยอยู่เคียงข้างเธอเสมอ

น่ากลัว!

น่ากลัวจริงๆเลย!

มีคนที่น่ากลัวอย่างนี้ได้อย่างไรกัน?

ถ้าไม่ใช่เพราะหยางเฟิงละก็

หากว่าดาร์กไนท์คิดจะฆ่าเธอขึ้นมาละก็ เกรงว่าเธอคงไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองตายไปได้อย่างไร

ไม่น่าแปลกใจเลยที่เถียนเฟยจะเนื้อตัวสั่นเทาตกใจเมื่อเขาได้ยินว่าตระกูลเย่ฟอเรนท์ส่งดาร์กไนท์มาฆ่าเขาแบบนี้

ไม่แปลกใจเลยที่ดาร์กไนท์จะถูกเรียกว่าเป็นนักฆ่ารัตติกาล

คนที่น่ากลัวเช่นนี้ ทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวจริง ๆ

ในความเป็นจริงแล้ว การที่หยางเฟิงเก็บดาร์กไนท์มาไว้ข้างกายนั้น ก็เพื่อปกป้องเย่เมิ่งเหยียน