“ดาร์กไนท์แกกล้าหักหลังฉัน ฉันจะฆ่าแก!”
"มันน่าโมโห! มันน่าโมโหจริงๆ เลย!"
ภายในห้องโถงตระกูลเย่
ใบหน้าของเย่หรงที่กำลังโกรธเกรี้ยวนั้น
เขาทุบทุกอย่างที่สามารถทุบได้ไปหมดแล้ว
คนรับใช้ของตระกูลเย่ล้วนแต่ตัวสั่นขวัญผวา ไม่กล้าออกมาหาเจ้านายของพวกเขาแม้แต่น้อย
ราวกับกลัวว่า หากตนเองเข้ามายุ่งวุ่นวายกับเน่หรงเพียงเล็กน้อยนั้น พวกเขาก็จะถูกเย่หรงตัดหัวทันที!
ก่อนหน้านี้มีคนรับใช้ที่ไม่รู้อีโหน่อีเหน่ เดินชนเข้ากับเย่หรง
เป็นผลให้เย่หรงต่อยหัวของเขาและทุบหัวของเขาในทันที
สิ่งนี้ทำให้บรรยากาศทั้งตระกูลเย่ต่างก็ขึ้น ๆ ลง ๆ ไม่กล้าที่จะหายใจออกมาเลยแม้แต่น้อย
ใบหน้าของเย่หรงพลันรูปลักษณ์ที่น่าเกลียดขึ้นมาในทันที
หลังจากที่ได้ยินข่าวนั้น
ครั้งนี้ ดาร์กไนท์ไม่เพียงแต่ทำภารกิจการฆ่าหยางเฟิงล้มเหลว แต่มันยังคิดทรยศต่อเขาและไปยอมจำนนต่อหยางเฟิงอีกด้วย!
หลังจากที่ได้ยินข่าวนั้น
มันทำให้เย่หรงรู้สึกโกรธมากเลยทีเดียว
หากรู้ว่า ดาร์กไนท์คือผู้แข็งแกร่งขั้นแดนแปรเทพที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลเย่แล้ว ทั้งยังเป็นคมกริชที่แหลมคมมากที่สุดสำหรับเขาอีกด้วย
หลายปีที่ผ่านมานั้น เขาก็ได้อาศัยดาร์กไนท์เพื่อสังหารศัตรูนับไม่ถ้วน
อาจกล่าวได้ว่าที่ตระกูลเย่สามารถพัฒนามาจนถึงจุดที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ได้นั้น ต้องขอบคุณดาร์กไนท์ด้วยเหมือนกัน
ทว่า เย่หรงไม่เคยคิดเลยว่า ดาร์กไนท์จะคิดทรยศเขาในวันหนึ่ง
นี่นับเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ของตระกูลเย่!
ในที่สุด เย่หรงก็ตระหนักได้ว่าการขโมยไก่ไม่สำเร็จทั้งยังต้องเสียข้าวสุกออกไปอีกเป็นเช่นไร
“หยางเฟิง เจ้าฆ่าลูกชายที่รักของข้า! ทั้งยังพรากเอาของสำคัญที่สุดของข้าไปอีก! ข้าจะฆ่าเจ้า!”
ปั้ง!
สายฟ้าฟาดพลันทะลุพุ่งไปยังบนท้องฟ้าในทันที
เย่หรงกำหมัดแน่น พร้อมกับกระดูกและข้อต่อของเขาที่กำลังแตกออก
ปั้ง!
ปั้ง!
ปั้ง!
...
หมัดชุดหนึ่งที่ถูกส่งออกไปในอากาศนั้น คล้ายกับถูกระเบิดออกมาในทันที
“หยางเฟิงไม่ช้าก็เร็ว ฉันจะฉีกศพของแกออกเป็นพันๆ ชิ้น!”
"ไม่เลวเลยจริง ๆ !"
"เย่หรงอะ เจ้าเย่หรง ฉันไม่ได้คาดหวังให้แกเอาแต่ซ่อนตัวหดหัวอยู่ในเกาะดาวแห่งนี้ และเอาแต่อ่านชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรของตระกูลเย่อยู่อย่างนั้น"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...