พอวางสายโทรศัพท์
กัศปะก็เหลียวหันมา เปล่งออร่าสังหารที่แท้จริงไปทั่วร่างกาย
ตรงหน้าของเขา คือพลทหารห้าสิบนายแห่งสำนักเทพมรณะ
ในเวลานี้แต่ละนายยืนหยัดอย่างภาคภูมิ เปล่งออร่าสังหารทะยานขึ้นท้องฟ้า
กัศปะกวาดตามองดูพวกเขาสักพักก็เอ่ยด้วยเสียงดังว่า:“พี่น้องทั้งหลาย ผมเพิ่งรับสายจากท่านแม่ทัพว่า มีโจรกระจอกต่างแดนพาชนชั้นนำมาก่อกวนที่ต้าเซี่ย!เป้าหมายของพวกเรา คือต้านพวกเขาให้อยู่นอกเขตชายแดนชายฝั่ง กำจัดสำนักหง ปกป้องสำนักกั๋ว!”
“กำจัดสำนักหง ปกป้องสำนักกั๋ว!”
“กำจัดสำนักหง ปกป้องสำนักกั๋ว!”
“กำจัดสำนักหง ปกป้องสำนักกั๋ว!”
……
สักพัก
พลทหารห้าสิบนายแห่งสำนักเทพมรณะ
กลิ่นไอสังหารแต่ละคนก็คละคลุ้ง แทบอยากจะฉีกชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายออกเป็นชิ้น ๆ ทันที!
พอเห็นสถานการณ์เช่นนี้
รอยแสยะยิ้มก็เผยบนใบหน้าของกัศปะ
ด้วยพลทหารเทพมรณะห้าพันนาย
ชนชั้นนำแปดพันนายแห่งสำนักหงมาได้แต่กลับไปไม่ได้อย่างแน่นอน!
……
ความมืด ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามา
มองไปไม่เห็นขอบเขตบนท้องทะเล มืดสนิทไปทั้งผืน
อยู่ ๆ บนท้องทะเลก็มีเสียงเครื่องยนต์ดังมาจากท้องทะเลไกล
แสงสว่างดวงหนึ่ง แหวกความมืดออกเป็นทาง
เรือรบขนาดมหึมาลำหนึ่ง ขับเคลื่อนบนผิวทะเลอย่างช้า ๆ
เวลานี้เอง
เย่หรงเย่หรงยืนอยู่บนดาดฟ้าเรือ มองดูเมืองที่สว่างไสวอยู่ไกล ๆ จนตกอยู่ในภวังค์
เมืองที่ห่างออกไปคือเมืองตงไห่
เหตุที่เขาไม่ไปหู้ไฮ่แต่มาตงไห่ก็เพื่อกำจัดตระกูลเย่แห่งตงไห่ให้สิ้นซาก!
ตงไห่เป็นรังเก่าของหยางเฟิง เป็นสำนักงานใหญ่ของเฟิงเมิ่งกรุ๊ป
เพียงแค่กำจัดตงไห่ หยางเฟิงก็จะไร้ที่ยึดเกาะ เมื่อถึงเวลานั้นเขาก็จะบดขยี้ได้ตามอำเภอใจ
มองดูแสงไฟนับหมื่นดวงไกล ๆ
เย่หรงเย่หรงก็อดทอดถอนใจไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...