เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1048

ในเวลานี้เอง

ณ บ้านร้างแห่งหนึ่ง

พรวด！

ดาร์กไนท์ที่หนีมายังที่นี่ อดกระอักเลือดออกมาไม่ได้

สีหน้าของเขาเปลี่ยนสีซีดเซียว

“นึกไม่ถึงจริง ๆ พละกำลังของเย่หรงจะแข็งแกร่งเช่นนี้ เหมือนว่าเขาเตรียมป้องกันเราไว้อยู่นานแล้ว！”

ดาร์กไนท์เช็ดปาก แสยะยิ้มขึ้นมา

เขาอยู่ในตระกูลเย่มาหลายปี รู้พละกำลังของเย่หรงเป็นอย่างดี

แต่เขานึกไม่ถึงว่าเย่หรงจะซ่อนกำลังที่แท้จริงกับตนเอาไว้

พละกำลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ น่าจะเป็นวิชาบนชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกร

ถ้าไม่เพราะตัวเองหันไปเข้ากับหยางเฟิง

บางทีวันใดวันหนึ่ง ก็ต้องเป็นสุนัขให้เย่หรงย่างเมื่อกระต่ายม้วย (ถูกกำจัดเมื่อหมดประโยชน์)

ดาร์กไนท์หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหาหยางเฟิง

“เจ้านาย ภารกิจล้มเหลว！”

“พละกำลังเย่หรงแกร่งเหลือเกิน ผมไม่มีทางฆ่าเขาได้！”

พอหยางเฟิงรู้ว่าภารกิจของดาร์กไนท์ล้มเหลว

ไม่เพียงไม่โมโห แต่กลับหัวเราเบา ๆ ขึ้นมา

“เหอะ ๆ！ไม่เป็นไร ภารกิจล้มเหลวแล้ว นายก็อยู่ที่นั่น อีกไม่กี่วันฉันจะไปด้วยตัวเองสักเที่ยว！”

ติ๊ด！

พูดจบ

หยางเฟิงก็วางสาย

หยางเฟิงรู้แต่แรกว่า ดาร์กไนท์ฆ่าเย่หรงไม่ได้ง่าย ๆ

แต่สำหรับหยางเฟิงแล้ว จะฆ่าเย่หรงได้หรือไม่ก็ไม่เป็นไร

เพราะเขารู้ว่า

การลอบฆ่าครั้งนี้ของดาร์กไนท์ ต้องทำให้คนทั้งสำนักหงอกสั่นขวัญแขวนแน่

ขนาดลูกน้องของตัวเองยังจะฆ่าตัวเอง？

เรื่องนี้จะให้คนอื่น ๆ ในสำนักหงคิดยังไง？

พวกเขาต้องคิดว่า เย่หรงไม่มีปัญญากุมอำนาจนี้แล้ว！

ต่อไป

ถ้าไม่เกินจากที่หยางเฟิงคาดการณ์เอาไว้

สำนักหงต้องเกิดความวุ่นวายภายในแน่！

ขณะเดียวกัน