เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1049

พอเสือขาวได้ยินคำพูดของหยางเฟิง เลือดในตัวก็พลุกพล่านขึ้น

เชี่ยเอ้ย！

ดีว่ะ！

คราวนี้มีเรื่องให้ชกต่อยกันแล้ว！

พอเสือขาวกลับมา ก็ได้ยินเรื่องสำนักหงยกพวกมาโจมตีตงไห่

เขารู้สึกเสียดายมาก ถ้าเขาอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย ต้องฆ่าสำนักหงเรียบไม่เหลือแน่！

เฉินตงอดคิ้วขมวดไม่ได้

ที่หยางเฟิงพูดหมายความว่าอะไร？

หรือเขาจะบุกโจมตีสำนักหงหรือ？

บอกตามตรง พละกำลังของหยางเฟิงแกร่งจนคนต้องสิ้นหวัง

แม้แต่อุบายของหยางเฟิง คนทั่วไปก็เข้าไม่ถึง

ถ้าหยางเฟิงจะลงมือกับสำนักหงจริง ๆ สำนักไม่มีกำลังตอบโต้อย่างแน่นอน

เพียงแต่เมื่อก่อนตัวเองเป็นเจ้าสำนักหง

หยางเฟิงลงมือขึ้นมาจริง ๆ……

ตัวเองควรเลือกอย่างไร？

พอคิดถึงตรงนี้

เฉินตงก็อดขมวดคิ้วถามไม่ได้ว่า： “เจ้าพันธมิตรหยาง ท่านเตรียมตัวจะทำยังไง？หรือท่านจะไปโพ้นทะเลด้วยกวาดล้างสำนักหงให้สิ้นซากด้วยเองหรือ？ข้าน้อยไม่เตือนท่านไม่ได้ อิทธิพลสำนักหงในโพ้นทะเลมีฐานะซับซ้อนยิ่งใหญ่มาก！”

“ถ้าพวกเราไปโพ้นทะเล เห็นจะไปกระตุ้นให้สำนักหงเกิดการล้างแค้นอย่างรุนแรง เมื่อถึงเวลานั้น เกรงว่าจะเป็นผลร้ายมากกว่าผลดี……”

คำพูดข้างท้าย เฉินตงไม่ได้พูดออกมา

ในฐานะอดีตเจ้าสำนักหง เฉินตงรู้พละกำลังของสำนักหงเป็นอย่างดี

สำนักหงในเกาะดาวโพ้นทะเลนับว่าทรงอิทธิพลสูงสุด

อีกทั้งสำนักหงยังมีสิบเจ้าแก๊งใหญ่

ซึ่งจะดูถูกศักยภาพของแต่ละเจ้าแก๊งไม่ได้

แต่ละเจ้าแก๊ง ต่างมีศักยภาพแห่งตระกูลอันดับของต้าเซี่ย!

แม้ว่าก่อนหน้า เย่หรงนำพาชนชั้นนำแปดพันนายมาพบกับความพ่ายแพ้ในตงไห่

แต่สำนักหงก็ยังคงความยิ่งใหญ่อยู่

ไม่ใช่ว่าใครที่ไหนจะไปก่อกวนได้！

ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนอย่างหยางเฟิงที่ข้ามทะเลออกไปทำสงคราม！

“หึ！”

ได้ยินแค่เสียงแสยะของหยางเฟิง： “สำนักหงข่มเหงกันเกินไปเช่นนี้ ถ้าฉันไม่กำจัดมันล่ะก็ ไม่เท่ากับฉันถูกข่มเหงได้ง่าย ๆ เหรอ？”

“ฆ่า！ฆ่า！ฆ่า！”

“ฆ่ามันให้เลือดไหลเป็นสายน้ำ！”

“ฆ่ามันให้สิ้นซากไม่เหลือ！”