เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1049
สรุปบท บทที่ 1049: เทพสงครามพิทักษ์โลก
สรุปเนื้อหา บทที่ 1049 – เทพสงครามพิทักษ์โลก โดย สุ่ยจองอวี๋
บท บทที่ 1049 ของ เทพสงครามพิทักษ์โลก ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย สุ่ยจองอวี๋ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
พอเสือขาวได้ยินคำพูดของหยางเฟิง เลือดในตัวก็พลุกพล่านขึ้น
เชี่ยเอ้ย！
ดีว่ะ！
คราวนี้มีเรื่องให้ชกต่อยกันแล้ว！
พอเสือขาวกลับมา ก็ได้ยินเรื่องสำนักหงยกพวกมาโจมตีตงไห่
เขารู้สึกเสียดายมาก ถ้าเขาอยู่ในที่เกิดเหตุด้วย ต้องฆ่าสำนักหงเรียบไม่เหลือแน่！
เฉินตงอดคิ้วขมวดไม่ได้
ที่หยางเฟิงพูดหมายความว่าอะไร？
หรือเขาจะบุกโจมตีสำนักหงหรือ？
บอกตามตรง พละกำลังของหยางเฟิงแกร่งจนคนต้องสิ้นหวัง
แม้แต่อุบายของหยางเฟิง คนทั่วไปก็เข้าไม่ถึง
ถ้าหยางเฟิงจะลงมือกับสำนักหงจริง ๆ สำนักไม่มีกำลังตอบโต้อย่างแน่นอน
เพียงแต่เมื่อก่อนตัวเองเป็นเจ้าสำนักหง
หยางเฟิงลงมือขึ้นมาจริง ๆ……
ตัวเองควรเลือกอย่างไร？
พอคิดถึงตรงนี้
เฉินตงก็อดขมวดคิ้วถามไม่ได้ว่า： “เจ้าพันธมิตรหยาง ท่านเตรียมตัวจะทำยังไง？หรือท่านจะไปโพ้นทะเลด้วยกวาดล้างสำนักหงให้สิ้นซากด้วยเองหรือ？ข้าน้อยไม่เตือนท่านไม่ได้ อิทธิพลสำนักหงในโพ้นทะเลมีฐานะซับซ้อนยิ่งใหญ่มาก！”
“ถ้าพวกเราไปโพ้นทะเล เห็นจะไปกระตุ้นให้สำนักหงเกิดการล้างแค้นอย่างรุนแรง เมื่อถึงเวลานั้น เกรงว่าจะเป็นผลร้ายมากกว่าผลดี……”
คำพูดข้างท้าย เฉินตงไม่ได้พูดออกมา
ในฐานะอดีตเจ้าสำนักหง เฉินตงรู้พละกำลังของสำนักหงเป็นอย่างดี
สำนักหงในเกาะดาวโพ้นทะเลนับว่าทรงอิทธิพลสูงสุด
อีกทั้งสำนักหงยังมีสิบเจ้าแก๊งใหญ่
ซึ่งจะดูถูกศักยภาพของแต่ละเจ้าแก๊งไม่ได้
แต่ละเจ้าแก๊ง ต่างมีศักยภาพแห่งตระกูลอันดับของต้าเซี่ย!
แม้ว่าก่อนหน้า เย่หรงนำพาชนชั้นนำแปดพันนายมาพบกับความพ่ายแพ้ในตงไห่
แต่สำนักหงก็ยังคงความยิ่งใหญ่อยู่
ไม่ใช่ว่าใครที่ไหนจะไปก่อกวนได้！
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนอย่างหยางเฟิงที่ข้ามทะเลออกไปทำสงคราม！
“หึ！”
ได้ยินแค่เสียงแสยะของหยางเฟิง： “สำนักหงข่มเหงกันเกินไปเช่นนี้ ถ้าฉันไม่กำจัดมันล่ะก็ ไม่เท่ากับฉันถูกข่มเหงได้ง่าย ๆ เหรอ？”
“ฆ่า！ฆ่า！ฆ่า！”
“ฆ่ามันให้เลือดไหลเป็นสายน้ำ！”
“ฆ่ามันให้สิ้นซากไม่เหลือ！”
หยางเฟิงสบประมาทเขาเช่นนี้
อย่างนี้จะให้เย่หรงทนได้อย่างไร？
แต่เย่หรงไม่มีปัญญา
เพราะเขาไม่สามารถไปฆ่าหยางเฟิงที่ตงไห่ได้
คราวก่อน เขานำพาชนชั้นนำสำนักหงแปดพันนายไปตงไห่ก็แพ้ไม่เหลือ
แล้วยังจะมีหน้าอะไรไปตงไห่อีก？
ถ้าแพ้อีกครั้ง เกรงว่าสำนักหงต้องพังลงทั้งสำนัก！
เพราะหยางเฟิงมองจุดนี้ออก
จึงกล้าลั่นวาจาเด็ดเดี่ยวออกไป
นี่เรียกว่าเป็นการเหยีบหน้าเย่หรงและสำนักหงทั้งสำนักแล้วเอามือลูบอย่างรุนแรง！
เย่หรงนั่งอยู่บนเก้าอี้สีหน้าขมึงทึง
ไม่มีใครกล้ารบกวนเขา
ตอนนี้เย่หรงไม่ทำอะไรแล้วทั้งสิ้น
เขาไม่มีปัญยาไปตงไห่
ต่อให้ไปตงไห่ ก็เกรงว่าจะเสียหายยับเยิน！
แต่ในฐานะที่เขาเป็นถึงอาวุโสสำนักหง ถ้าไม่ทำอะไรเลย สิบเจ้าแก๊งใหญ่ต้องวิจารณ์แน่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...