เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1088
เธอจ้องหยางเฟิงด้วยสีหน้าโกรธเคืองเอ่ยด้วยความโมโหว่า： “คนชั่ว เพราะเธอ！เธอมีสิทธิ์อะไรไม่ให้คนอื่นมาเล่นพนันกับฉัน？ไอ้คนชั่ว เธอมันเป็นตัวซวยของบ้านฉันจริง ๆ ไสหัวออกไปจากตระกูลเย่ฉันซะ！”
พูดไปพูดมา
หลันซินก็ลงมือกับหยางเฟิง
เธออยากข่วนใบหน้าหยางเฟิงจริง ๆ！
หยางเฟิงยื่นมือออกไปจับมือของหลันซินไว้
“ไอ้คนชั่ว ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้！”
หลันซินดิ้นไปก็ด่าไป
“หุบปาก！” อยู่ ๆ
หยางเฟิงก็ตวาดขึ้นมา
“ผมขอเตือนแม่ ต่อไปอย่าลงไม้ลงมือกับผม ไม่อย่างนั้นผมจะไม่เกรงใจ！แล้วก็ ต่อไปอย่าหาเรื่องให้เมิ่งเหยียนรำคาญใจอีก！”
“เมิ่งเหยียนเป็นภรรยาของผม แม่หาเรื่องหล่อนก็เท่ากับหาเรื่องผม！ต่อให้แม่เป็นแม่ยาย ผมก็ไม่เว้น！”
นาทีนี้เอง
หยางเฟิงโกรธขึ้นมาจริง ๆ แล้ว
เขาอดทนที่หลันซินก่อเรื่องมาครั้งแล้วครั้งเล่า
แต่หลันซินก็ไม่รู้ความ ยั่วยุความอดทนในใจของเขาครั้งแล้วครั้งเล่า
คิดว่าเขาไม่กล้าทำอะไรเธอ？
“เธอ เธอ เธอ กล้าพูดกับฉันอย่างนี้เลยเหรอ？”
หลันซินตาโตอ้าปากค้างมองดูหยางเฟิง
เธอนึกไม่ถึงว่าหยางเฟิงจะกล้าข่มขู่เธอ？
นาทีนี้เอง
อยู่ ๆ หลันซินก็รู้สึกว่า หยางเฟิงที่อยู่ตรงหน้าน่ากลัวกว่าสิ่งใด ราวกับสามารถกลืนกินเธอได้ทุกเมื่อ
ทว่าคิดจะให้เธอยอมง่าย ๆ เช่นนี้เป็นเรื่องเพ้อฝันสิ้นดี！
ในมุมของหลันซิน เธอยังมีอาวุธสังหารสุดท้ายที่จะรับมือหยางเฟิง！
แล้วก็เห็นหลันซินหันไปเอ่ยกับเย่เมิ่งเหยียนอย่างน่าสงสารว่า： “เมิ่งเหยียน เธอดูสิ นี่เหรอสามีที่ดีที่เธอแต่งด้วย？เขาถึงกับข่มขู่ฉัน เธอต้องให้ความเป็นธรรมฉันนะ！”
เย่เมิ่งเหยียนมองหลันซินด้วยความเบื่อหน่ายสักพัก
การเผชิญการโวยวายไม่มีเหตุผลของหลานซินครั้งแล้วครั้งเล่า
เธอเหลือทนมานานแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก