เมื่อเทียบกับตระกูลหลี่เกาะดาวแล้ว
สำนักยมบาลต่างหากที่เป็นคู่ต่อสู้ที่แท้จริงของเขา!
ที่เป็นหายนะที่แท้จริงของต้าเซี่ย!
แต่สำนักยมบาลแฝงตัวลึกเหลือเกิน คิดจะขุดเขาออกมาไม่ใช่เรื่องง่าย
หยางเฟิงคิดไปคิดมา อยู่ ๆ ก็คิดวิธีหนึ่งออก
ในเมื่อเป้าหมายของสำนักยมบาลคือชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร
แล้วทำไมเขาจึงไม่ใช้ชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรล่อให้คนของสำนักยมบาลออกมาล่ะ?
ทั้งที่ตัวเองมีฉายาเป็นถึงราชาตงไห่!
ตงไห่แห่งนี้ เป็นถึงถิ่นของเขาเลยนะ
คนของสำนักยมบาลมาถึงตงไห่ ทุกอย่างก็อยู่ในความควบคุมของเขาไม่ใช่เหรอ?
พอคิดถึงเท่านี้
หยางเฟิงก็เอ่ยกับเสือขาวว่า: “เสือขาว ฉันมีภารกิจอย่างหนึ่งจะมอบให้นาย!นายจงไปแพร่ข่าวออกไปให้ทั่ว บอกว่าตงไห่เตรียมตัวจัดงานประลองบู๊ขึ้น!”
“ใครได้ที่หนึ่งในงานประลองบู๊ คนนั้นก็มีสิทธิ์ชมชิ้นส่วนภาพมงกุฎหนึ่งชิ้นที่อยู่ในมือของฉัน!”
“แม่ทัพ ท่านว่าอะไรนะ?”
พอได้ยินคำนี้
เสือขาวก็ชะงักไป
เอ่ยด้วยสีหน้าตกใจว่า: “ท่านไม่ได้ล้อเล่นกับผมใช่มั๊ย?ชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรที่ล้ำค่าเช่นนี้ จะให้คนอื่นชมไปเรื่อยได้ยังไง?”
นั่นเป็นถึงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร สมบัติล้ำค่าแห่งโลกบู๊เลยนะ!
ไม่รู้ว่ามีนักบู๊เท่าไหร่ ที่คิดอยากได้ชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรนี้!
ถ้าหยางเฟิงปล่อยข่าวนี้ออกไป เกรงว่าต้องสั่นสะเทือนไปทั่วโลกบู๊!
นักบู๊ทั้งหมดต้องคลุ้มคลั่งกันหมดแน่!
คนอื่นที่ได้ชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรต่างซ่อนไว้อย่างระมัดระวัง
แต่หยางเฟิงกลับทำอีกแบบ ถึงกับเอาออกมาให้คนอื่นชม
เสือขาวไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าท่านแม่ทัพคิดยังไง?
พอเห็นสีหน้างุนงงของเสือขาว
หยางเฟิงก็หัวเราะขึ้นมา อธิบายว่า: “นายก็รู้ ชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรนี้เป็นของล้ำค่าในโลกบู๊ !แต่สำนักยมบาลซ่อนตัวในที่มืดตลอด ถ้าไม่ขุดสำนักยมบาลออกมาให้สิ้นซาก สุดท้ายจะกลายเป็นความท้าทายยิ่งใหญ่ต่อต้าเซี่ยของเรา!”
“และเป้าหมายท้ายที่สุดของสำนักยมบาลก็คือชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร ถ้าฉันใช้ชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรล่อคนของสำนักยมบาลออกมาได้ จากนั้นก็ติดตามเบาะแสแล้วกวาดล้างสำนักยมบาลในคราวเดียว ไม่เท่ากับเป็นเรื่องดีต่อต้าเซี่ยหรอกหรือ?”
“แค่ชิ้นส่วนมงกุฎมังกรชั้นเดียว จะเทียบกับความปลอดภัยของต้าเซี่ยได้อย่างไร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...