หลี่เหิงก้มหัวเอ่ยว่า: “พ่อ ผมเข้าใจแล้ว!”
พอเห็นหลี่เหิงเข้าใจ หลี่ชันก็หัวเราะเอ่ยอย่างปลื้มใจว่า: “ลูกชาย แกเข้าใจแล้วก็ดี!จำคำพ่อนี้ไว้ให้ดี ห้ามล่วงเกินคนอย่างหยางเฟิงเด็ดขาด!”
“ครั้งนี้พ่อต้องช่วยเฟิงเมิ่งกรุ๊ปขยายตลาดหนานหยาง!นี่ไม่เพียงเป็นการช่วยเหลือเฟิงเมิ่งกรุ๊ป ยังเป็นการช่วยตระกูลหลี่พวกเราด้วย!”
“หลายปีมานี้ตระกูลหลี่ของเราคิดจากออกจากเกาะดาวมาตลอด แต่ก็ไม่มีโอกาสเลย บางทีครั้งนี้อาจจะเป็นโอกาสของตระกูลหลี่!”
พูดจบ
สายตาของหลี่ชันดูล้ำลึกขึ้นมา
แม้ว่าตระกูลหลี่จะเป็นตระกูลอันดับหนึ่งของเกาะดาว
แต่เกาะดาวเล็กเกินไปจริง ๆ!
โดยเฉพาะเมื่อเทียบกับหนานหยางทั้งหมด เกาะดาวไม่ควรค่าให้พูดถึงอย่างสิ้นเชิง!
เมื่อร้อยปีก่อน ตระกูลหลี่อยากจะกระโดดออกจากเกาะดาว เฟ้นหาพื้นที่ว่างที่กว้างขวางขึ้น แต่ก็ไม่สมปราถนามาตลอด
บางทีหลังจากติดตามหยางเฟิงแล้ว ตระกูลหลี่อาจจะสำเร็จความปราถนาที่ยาวนานนี้ก็ได้!
หลี่เหิงอยากจะเอ่ยคำพูด แต่เขากลับไม่รู้จะพูดอะไร
ตัวเขาเหมือนโตขึ้นในชั่วข้ามคืน
หยดน้ำตาไหลออกมาจากเบ้าตาของเขา
แม้ว่าพ่อของเขาบอกว่าง่ายมาก
แต่หลี่เหิงรู้ว่า คิดจะเปิดตลาดหนานหยางไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างนั้น!
ไม่อย่างนั้น หยางเฟิงคงไม่มอบภารกิจนี้ให้หลี่ชัน!
โครม!
เห็นหลี่เหิง โยนไม้เท้าทิ้งคุกเข่าลง
ตึก!
ตึก!
ตึก!
เสียงโขกหน้าผากแรง ๆ สามครั้ง
พริบตาเดียว หน้าผากของหลี่เหิงก็ย้อมไปด้วยเลือดสีแดง!
เขาเงยหน้าขึ้น เอ่ยด้วยสีหน้าแน่วแน่ว่า: “พ่อ ครั้งนี้ผมจะไปหนานหยางกับพ่อด้วย!”
“แกว่าอะไร?”
หลี่ชันดึงหลี่เหิงลุกขึ้นด่าเสียงดังว่า: “แกพูดเหลวไหลอะไรของแก?ฉันมีแกเป็นลูกชายคนเดียว ที่ฉันทำไปทั้งหมดก็เพื่อแก แกจะไปหนานหยางกับฉันทำไม?”
“พ่อ พ่อไม่ต้องพูดแล้ว ผมจะไปกับพ่อ!”
สีหน้าหลี่เหิงเอ่ยด้วยความดื้อรั้น: “พ่อ ผมเป็นผู้สืบทอดต่อไปของตระกูลหลี่ ผมมีหน้าที่แบ่งเบาภาระพ่อ ต่อไปผมจะไม่ให้พ่อลำบากอย่างนั้นอีกแล้ว ลูกโตแล้ว!”
“ได้ ๆๆ!ลูกรักของพ่อ!”
พอได้ยินคำนี้
น้ำตาของหลี่ชันก็ไหลพรากทันที
แม้ว่าครั้งนี้ ตระกูลหลี่จะถูกบีบให้ออกจากเกาะดาว!แล้วตัวเองต้องกลายเป็นสุนัขรับใช้ตัวหนึ่งของหยางเฟิง!
แต่ถ้าทำให้หลี่เหิงเติบโตในชั่วข้ามคืน มันก็ไม่ใช่เรื่องแย่!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...