แต่ละคนคละคลุ้งไปด้วยออร่าดำ ราวกลับผีร้ายที่ปีนขึ้นมาจากนรก
“พร้อมแล้ว!”
“พร้อมแล้ว!”
“พร้อมแล้ว!”
“ดีมาก!”
ปีศาจหงอพยักหน้าเอ่ยอย่างพอใจ: “ในเมื่อพร้อมกันแล้ว สงครามครั้งนี้ เราต้องกำจัดหยางเฟิง ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรมาให้ได้!”
“กำจัดหยางเฟิง! ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร!”
“กำจัดหยางเฟิง! ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร!”
“กำจัดหยางเฟิง! ชิงชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกร!”
ลูกสมุนกุ่ยเหมินกว่าหมื่นคนกู่ร้องพร้อมเพรียงกัน
หลังจากที่ผู้คุมกฎสิบล้มเหลวในการประลองบู๊
เส้นทางที่วางอยู่ตรงหน้าปีศาจหงอมีเพียงเส้นทางเดียว
นั่นก็คือนำพวกกองกำลังที่มีอยู่ทั้งหมดของกุ่ยเหมิน โจมตีตงไห่สุดตัว ฆ่าหยางเฟิง!
จากนั้นก็แย่งชิ้นส่วนภาพมงกุฎมังกรในมือหยางเฟิง จึงจะสำเร็จภารกิจที่เจ้าสำนักยมบาลมอบให้เขาทำ!
“ไป!”
ปีศาจหงอกวักมือ
สมุนกุ่ยเหมินกว่าหมื่นคนมุ่งหน้าไปยังเขตตงไห่ด้วยไอสังหารคละคลุ้ง
เวลานี้เอง
ผู้คุมกฎใหญ่ก็เอ่ยปากถามว่า: “หัวหน้าสำนัก จะจัดการผู้คุมกฎสิบยังไง?”
ปีศาจหงอมองผู้คุมกฎสิบที่ถูกมัดอย่างหนาแน่นด้วยหางตาเอ่ยอย่างไม่แยแสว่า: “ส่งคนสองคนไปดูเขาไว้ ไว้รอฉันฆ่าหยางเฟิงแล้วค่อยมาคิดบัญชีกับเขา!”
“ครับ!”
ผู้คุมกฎใหญ่จัดสมุนกุ่ยเหมินไว้สองสามคนเฝ้าผู้คุมกฎสิบไว้
ยังไงผู้คุมกฎสิบก็ถูกซัดจนบาดเจ็บแล้ว คิดว่าคงควักลูกไม้อะไรออกมาไม่ได้!
ในเวลารวดเร็ว
ปีศาจหงอกับพวกก็จากไปอย่างอึกทึก
พอเห็นเงาหลังปีศาจหงอกับพวกจากไปแล้ว ผู้คุมกฎสิบก็อดถอนใจไม่ได้
เขาไม่รู้ว่าครั้งนี้ ปีศาจหงอกับพวกไปแล้วจะแพ้หรือชนะ?
ถ้ากุ่ยเหมินชนะ อย่างนั้นตัวเขาต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
หากสมมุติว่ากุ่ยเหมินแพ้ อย่างนั้น……
ฉับพลัน
นัยน์ตาของผู้คุมกฎสิบก็ฉายแววความหวัง!
ในเวลาพริบตา
เมฆดำก็ปกคลุมไปทั่วทั้งเมือง!
ทั่วทั้งตงไห่ตกสู่ความสงัดจนน่าขนลุก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...