เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 1157
“อ้อ？”
“อย่างนั้นเหรอ？”
พอได้ยิน
ปีศาจหงอก็เผยยิ้มบาง ๆ
แต่กลับมีความตระหนกในใจ！
เขานึกไม่ถึงว่าการเคลื่อนไหวของเขาทั้งหมดได้ตกอยู่ในการควบคุมของหยางเฟิงแล้ว
“หึ！”
หยางเฟิงแสยะเสียงหึแล้วเอ่ยต่อว่า： “เดิมทีที่ฉันจัดงานประลองบู๊ก็เพื่อจะล่อเจ้าสำนักยมบาลออกมา คิดไม่ถึง กลับเป็นเจ้าโง่อย่างนายกระโดดออกมา！”
พูดจบ เขาก็หัวเราะเรียบ ๆ ว่า： “แต่ก็ไม่เป็นไร ผู้ที่มาก็คือแขก ในเมื่อนายมาแล้ว ฉันชงชาสักถ้วยให้นายดื่มก็แล้วกัน？”
“ไม่จำเป็น ฉันดื่มชาของนายไม่ลง！”
ปีศาจหงอปฏิเสธคำเชิญของหยางเฟิงจากนั้นก็เอ่ยว่า： “เจ้าสำนักยมบาลมีฐานะสูงส่งระดับไหนจะให้คนอย่างนายเห็นได้ยังไง？”
“งั้นเหรอ？”
หยางเฟิงเอ่ยเสียงเรียบ ๆ： “เจ้าสำนักยมบาลช่างวางท่าใหญ่โตจริง ๆ ไม่รู้ว่าพอฉันฆ่านายแล้วเขาจะปรากฏตัวเหรอเปล่า？”
“ฆ่าฉัน？ลำพังแค่นายคนเดียวเหรอ？”
ปีศาจหงอเอ่ยด้วยใบหน้าเย้ยหยัน： “นายดูข้างหลังฉันเต็มไปด้วยสมุนกุ่ยเหมินกว่าหมื่นคนเพื่อมาฆ่านายวันนี้ ฉันถึงขั้นขนกองกำลังกุ่ยเหมินทั้งหมดมาเลย！”
หยางเฟิงไม่เอ่ยอะไรกับการเย้ยหยันของปีศาจหงอ
เห็นแค่เขาปรบมือเอ่ยเรียบ ๆ ว่า： “ออกมาเถอะ！”
ตึก！
ตึก！
ตึก！
……
สักพัก
ก็มีเสียงเดินเท้าจำนวนนับไม่ถ้วนดังมาจากรอบทิศ
เงาของแต่ละปรากฏขึ้นเรื่อย ๆ！
หนึ่งร้อย！
หนึ่งพัน！
หนึ่งหมื่น！
หนึ่งแสน……
เคลื่อนกำลังพลมาทั้งหมดแสนคน！
สาวกสำนักบู๊นับแสน เหมือนคลื่นน้ำคลุมทั่วผืนฟ้าผืนน้ำ
พริบตาเดียว ก็ล้อมสมุนกุ่ยเหมือนนับหมื่นคนเอาไว้！
คนมากมายเช่นนี้
มองจากที่สูงลงมาเหมืิอนมดยุบยับ
นึกไม่ถึงจริง ๆ
ในเวลาสั้น ๆ ไม่กี่วัน
หยางเฟิงก็ขยายขนาดสำนักบู๊เป็นแสนคน！
พอเห็นตรงนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...