ที่สำคัญที่สุดก็คือ
หยางเฟิงก็ไม่กลัวผู้คุมกฎสิบมีความคิดที่ไม่ซื่อสัตย์อะไร
กุ่ยเหมินต่างก็ได้พินาศย่อยยับแล้ว
ผู้คุมกฎสิบถึงแม้มีใจที่ไม่ซื่อสัตย์จะสามารถทำอะไรได้อีก?
ถ้าหากผู้คุมกฎสิบกล้าทรยศตัวเอง
นิ้วมือหนึ่งของหยางเฟิงก็สามารถบีบให้เขาตายได้อย่างง่าย ๆ !
หยางเฟิงพยักหน้าพูดแล้ว“ดีมาก!นับจากวันนี้เป็นต้นไป คุณก็คือศิษย์พี่รองของสำนักบู๊ผม!วันหลังฐานะของกุ่ยเหมินผู้คุมกฎสิบของคุณนี้สามารถทิ้งไปได้แล้ว ผมได้ยินว่าเสือขาวตั้งชื่อให้คุณแล้วเรียกว่าหมูไร้น้ำยาผมคิดว่าชื่ออันนี้ไม่เลววันหลังคุณก็ชื่อว่าหมูไร้น้ำยาแล้วกัน!”
อ๊ะ?
ได้ยิน
ผู้คุมกฎสิบทั้งคนต่างก็ตะลึงแล้ว
สีหน้าของเขาก็ดำขึ้นมาในพริบตาแล้ว
เขาพูดอ้ำอึ้ง“อาจารย์ ช่วยผมเปลี่ยนชื่อได้ไหม?หมูไร้น้ำยาชื่อนี้ไม่ไพเราะมากจริง ๆ !”
หมูไร้น้ำยาแม่ง
นี่ไม่ใช่เหยียดหยามคนเหรอ?
ถ้าหากตัวเองมีชื่อเรียกอันนี้จริง ๆ แล้ว วันหลังยังมีความกล้าได้เหรอ?
คิดถึงที่นี่
ผู้คุมกฎสิบอดไม่ได้ที่จะน้ำตาคลอ มองไปทางเสือขาวแวบหนึ่งอย่างคับแค้นใจมากแล้ว
ถ้าหากไม่ใช่เสือขาวช่วยตัวเองตั้งชื่อบ้าอันนี้
ตัวเองก็จะไม่กลายเป็นเรื่องตลก!
มองเห็นท่าทางการแสดงออกบนหน้าที่เต็มไปด้วยความคับแค้นใจของผู้คุมกฎสิบ
หน้าเสือขาวมีรอยยิ้มที่มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น
เขาตบไหล่ของผู้คุมกฎสิบแล้ว ยิ้มพูด“ศิษย์พี่รอง!ชื่อหมูไร้น้ำยาอันนี้ไม่เลว ผมแนะนำคุณยังไงก็รับเรื่องจริงในตอนนี้อย่างเชื่อฟังเถอะ!”
“ฉัน……”
ได้ยิน
ผู้คุมกฎสิบแทบจะด่าแม่ออกมาแล้ว!
อะไรที่เรียกว่ายังไม่เลว?
แต่นี่มันเป็นชื่อที่ด่าคนนะ!
ถ้าหากชื่อนี้ไม่เลวจริง ๆ
ทำไมเสือขาวไม่เรียกเองล่ะ!
เสือขาวคนเลวนี้เห็นชัดว่าก็คือตั้งใจ
ตั้งใจอยากเห็นเรื่องตลกขบขันของตัวเอง!
แต่
หยางเฟิงก็ยิ้มแล้ว เขาพูดพยักหน้า“เสือขาวพูดถูกวันหลังคุณก็เรียกว่าหมูไร้น้ำยา”
ได้ยินคำพูดนี้
เสือขาวพยักหน้าแล้ว
เขาคิดแล้วอย่างละเอียด ยังเป็นอย่างนี้จริง ๆ !
ผู้คุมกฎสิบกระทั่งหมูไร้น้ำยาชื่อที่ได้รับความอึดอัดอย่างนี้ต่างก็รับแล้ว อธิบายได้ว่าเขากลับมาสวามิภักดิ์สำนักบู๊อย่างจริงใจแล้ว เชื่อว่าก็จะไม่มีความคิดที่ไม่ซื่อสัตย์อะไร
“พอแล้ว เรื่องของหมูไร้น้ำยานายก็ไม่ต้องเป็นห่วงแล้ว!”
หยางเฟิงขี้เกียจเปลืองน้ำลายพูดมากอย่างนั้น หรี่ตาอยู่พูด“ครั้งนี้กุ่ยเหมินพินาศย่อยยับ หัวหน้าสำนักของกุ่ยเหมินก็บาดเจ็บสาหัสและฉันก็ประกาศเปิดเผยชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรสี่แผ่นแล้วรวดเดียว เจ้าสำนักของสำนักยมบาลจะต้องไม่ยอมหยุดแน่นายจัดเตรียมให้ฉันดี ๆ สักหน่อย”
เสือขาวถาม“ท่านแม่ทัพ คุณเป็นห่วงเจ้าสำนักของสำนักยมบาลจะมาหา?”
หยางเฟิงยิ้มเบา ๆ พูด“ถูกแล้ว!ถ้าหากเป็นอย่างที่ฉันคาดการณ์ไว้ไม่ผิด เจ้าสำนักที่ลึกลับนี้ก็ใกล้ที่จะแสดงตัวแล้ว……นายแนบหูเข้ามาใกล้……”
พูดจบ
หยางเฟิงเริ่มจัดเตรียมเรื่อง
ได้ยิน
เสือขาวสีหน้าท่าทางเคร่งขรึมขึ้นมา พูดทันที“ตกลง ผมนี่ก็จัดเตรียมทันที!”
ต่อมา
เสือขาวเรียกหม่าตงมา เริ่มเพิ่มการป้องกันของสำนักบู๊ให้แข็งแกร่ง!
และหยางเฟิงก็ไปทำตามสัญญาที่มีต่อลูกศิษย์ก่อนหน้านี้ เอาชิ้นส่วนภาพมกุฎมังกรสี่แผ่นวางบนโต๊ะนิทรรศการอันหนึ่งของสำนักบู๊ด้วยมือของตัวเอง โดยมีลูกศิษย์ของสำนักมาเยี่ยมชม
หลังจัดวางเสร็จแล้ว
หยางเฟิงมองแล้วรอบหนึ่งพยักหน้าแล้ว มุมปากเปิดเผยรอยยิ้มที่แปลกประหลาดออกมา พูดกับตัวเอง“พอใช้ได้แล้ว!เจ้าสำนักของสำนักยมบาล ฉันดูว่าคุณสามารถแอบซ่อนได้ถึงเมื่อไหร่!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...