ท่านดำถอนหายใจเบาเบาแล้วพูด “คุณหนู ตอนนี้พูดสิ่งเหล่านี้ไปก็ไม่มีประโยชน์ พวกเราต้องรีบออกไปจากที่นี่!”
“พวกเราไป!”
เย่โหรวก็รู้ว่าจางเวยตายแล้ว เธอยังอยู่ที่นี่ต่อไปก็ไม่มีความหมายใดใด
เธอจำเป็นต้องกลับจงโจวทันที นำเรื่องที่เกิดขึ้นที่นี่ทั้งหมดไปบอกตระกูล
ให้ตระกูลตัดสินใจ ว่าเส้นทางข้างหน้าจะทำยังไงต่อไป
จางเวยตายแล้ว สำหรับตระกูลเย่แห่งจงโจวว่าไปแล้วเป็นความสูญเสียอันยิ่งใหญ่!
ปัง!
ทันทีทันใดในเวลานั้น
ประตูห้องก็ถูกคนใช้เท้าถีบออก
“เหอะเหอะ ฉันบอกเลยนะว่าตอนนี้พวกคุณอยากจะออกไป ไม่ใช่ว่าสายไปหน่อยเหรอ?”
เสียงหัวเราะเย็นยะเยือก
หยางเฟิงนำเสือขาวเดินเข้าไป
“หยางเฟิง!”
หลังจากเห็นหยางเฟิง สีหน้าของเย่โหรวก็เปลี่ยนไปหน้าเขียวปั๊ดอย่างหาอะไรเปรียบได้
“คุณหนู รีบไป ฉันขัดขวางเขาไว้เอง!”
ท่านดำคำรามเสียงดัง แล้วทั้งร่างก็พุ่งเข้าใส่หยางเฟิง
หยางเฟิงหยกมือขึ้นข้างเดียว เร็วดุจฟ้าแลบ ไปบีบรัดลำคอของท่านดำไว้ พูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยการเหยียดหยาม “แกนะเหรอก็คิดอยากขัดขวางฉันไว้?ช่างไม่รู้พละกำลังของตนเองจริง ๆ!”
สองขาของท่านดำรีบสะเปะสะปะไม่หยุด สีหน้าแดงขึ้น
เย่โหรวไม่ได้หนีไป เธอรู้ว่าตนเองเดิมทีก็ไม่มีทางหนีไปได้
เธอสูดหายใจเข้าลึกลึก แล้วถาม “หยางเฟิง ตกลงนายต้องการทำอะไรกันแน่?”
หยางเฟิงพูดหัวเราะเย็นชา “ฉันไม่ได้อยากทำอะไร แต่เป็นพวกเธอตระกูลเย่แห่งจงโจวที่ยื่นมือออกมายาวเกินไป ฉันจำเป็นต้องสั่งสอนเธอหน่อย!”
แกรบ!
หลังจากเปล่งเสียงออกไป นิ้วมือของหยางเฟิงก็ค่อยค่อยใช้แรง
เพียงได้ยินเสียงแตก ลำคอของท่านดำก็ถูกเขาบีบจนหักแล้ว
หลังจากนั้น หยางเฟิงก็คล้ายทิ้งขยะ ทิ้งศพของท่านดำลงบนพื้น
ดวงตาท่านดำเบิกกว้าง ตายตาไม่หลับ!
“คาดไม่ถึงว่านายจะฆ่าท่านดำ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก
อ่านไม่ได้ครับ...