เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 157

ใช้รถลัมโบร์กีนีราคาหลายล้านหยวนไปชนกับรถเบนซ์ไม่กี่แสนหยวน หลินลี่ช่างใจปล้ำจริงแท้

ทว่าสำหรับหลินลี่แล้ว มันแค่จิ๊บๆ

เขาอารมณ์ดีก็พอ！

หลังจากระบายเสร็จ หลินลี่ก็อารมณ์ดีขึ้นมาก

“ไอ้เวรนี้ไปงานเลี้ยงเหรอ? เดี๋ยวกูจะคิดบัญชีกับมันหน่อย”

ในฐานะคุณชายแห่งตระกูลหลิน หลินลี่ย่อมเข้าร่วมงานเลี้ยงอยู่แล้ว

หัวเราะเย้ยหยันหนึ่งเสียง หลินลี่ก็เดินไปยังงาน

……

“หยางเฟิง ทำไมคุณพึ่งมาคะ?”

เมื่อเห็นหยางเฟิง เย่เมิ่งเหยียนก็ถามด้วยความสงสัย

หยางเฟิงพูดเสียงเรียบเฉย“ไม่มีอะไรหรอก เมื่อกี้เจอลาโง่ตัวหนึ่งเท่านั้น เสียทำให้เสียเวลา”

เวลานี้เธอไม่รู้เลยว่าหลินลี่ชนรถเธอพังแหลกจนเรียกได้ว่าจนการไม่ได้แล้ว

หยางเฟิงมองสำรรวจงาน พบว่ามีคนร่วมงานหลายร้อยคน

เขาเอ่ยถาม“เป็นไง งานเลี้ยงเริ่มหรือยัง？”

เย่เมิ่งเหยียนมองดูเวลา“ยังหรอกค่ะ ต้องรออีกหลายนาทีถึงจะเริ่ม”

“ออ งั้นพวกเราไปหาของกินกันเถอะ”

กล่าวจบ หยางเฟิงก็พาเย่เมิ่งเหยียนไปยังโซนอาหารบุฟเฟต์ แล้วเริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อย

หลิวซิงกับเฟิงชิงหวูเห็นที่นี่ก็เบิกตากว้าง

เพราะผู้เข้าร่วมล้วนเป็นคนมีฐานะทางสังคมกันหมด

พวกเขามาเพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ความสำเร็จของธุรกิจและพูดคุยประสานมิตรกัน

ซึ่งไม่มีใครเหมือนหยางเฟิงที่เอาแต่กินตะกละตะกลามเลยสักคนเดียว

หลิวซิงกับเฟิงชิงหวูพึ่งเข้าร่วมงานชนชั้นสูงเป็นครั้งแรก ดังนั้นพวกเขาสองคนจึงเกิดอาการหวาดระแวง ไม่กล้าพูดพล่าม ไม่กล้าทำตัวตามสบายเหมือนหยางเฟิง

เย่เมิ่งเหยียนคีบอาหารว่างมากินแค่ไม่กี่ชิ้น

เห็นหยางเฟิงเหมือนผีอดอยากก็อดเป็นห่วงไม่ได้“กินช้าหน่อยค่ะ ระวังติดคอ”

หยางเฟิงหยิบชีสเค้กยัดใส่ปาก กล่าวว่า“ของดีทั้งนั้น คุณไม่ลองหน่อยเหรอ！”