เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 191

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเฉินป้าเซียนก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย

เขาจะลืมอำนาจลึกลับนั้นไปได้ยังไง?

หนึ่งร้อยปีก่อน บู๊ต้าเซี่ยประสบภัยพิบัติ

สำนักองค์กรนับไม่ถ้วน ตระกูลนับไม่ถ้วน ได้รับผลกระทบอย่างหนัก

และก็คือตั้งแต่ครั้งนั้นเป็นต้นมา

ทั้งบู๊ต้าเซี่ยตกอยู่ในความเงียบสงัด

จนถึงตอนนี้ ก็ยังคงไม่ฟื้นกลับมา

เฉินป้าเซียนพูดอย่างสีหน้าเฉยเมย: “ก็เพราะอำนาจลึกลับนั้นกำลังจะกลับมา ดังนั้นเราต้องเร่งเวลาเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง ถึงจะสามารถช่วยตัวเองให้รอด ก่อนภัยพิบัติครั้งต่อไปจะมาถึง”

“ตอนนี้ทั้งบู๊ต้าเซี่ยกำลังเคลื่อนไหว อำนาจใหญ่ทั้งหลายยังคงเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเอง หากเราแก๊งฟ้าดินยังไม่ทำการเปลี่ยนแปลง เกรงว่าภัยพิบัติครั้งต่อไป ก็จะไม่มีแก๊งฟ้าดินแล้ว…”

ได้ยินเช่นนี้ เจ้าเงาตกอยู่ในความเงียบ

บู๊ต้าเซี่ยที่ไม่มีข่าวคราวมาร้อยปี บัดนี้ก็เริ่มฮึกเหิมขึ้นมาอีกครั้ง

บรรยากาศตึงเครียดก่อนที่สงครามจะปะทุขึ้น

แก๊งฟ้าดินจะทำเช่นไรให้ตัวรอด?

เฉินป้าเซียนกล่าว： “เจ้าเงา นายพาคนไปหู้ไห่ดูสถานการณ์ก่อน แล้วกลับมาบอกฉัน!”

“ครับ!”

เสียงพูดจบลง

เงาคนหนึ่งยิ่งไกลยิ่งจาก

จนสุดท้าย หายไปในที่สุด

……

ตงไห่

วิลล่าหยุนติ่ง

หลังจากหยางเฟิงกลับมาถึงตงไห่ ก็กลับบ้านไปทันทีแล้ว

เย่ไห่นั่งบนโซฟา มองทุกคนแล้วพูดว่า "เมื่อวานฉันไปบ้านพักคนชราพบพ่อแล้ว เขาบอกฉัน พรุ่งนี้จะเป็นวันเซ่นไหว้บรรพบุรุษของตระกูลเย่ ดังนั้นเมื่อถึงเวลาทุกคนต้องไป!‌”

เสียงพูดจบลง หลันซินลุกขึ้นยืนทันทีว่า “ฉันไม่ไป!ตระกูลเย่พวกแกเซ่นไหว้บรรพบุรุษเกี่ยวอะไรกับฉัน? พรุ่งนี้ฉันยังนัดคุณนายตระกูลผู้ดีมาเล่นไพ่นกกระจอกแล้ว”

เย่ไห่จ้องเขม็งไป กล่าวอย่างไม่ยอมถอยแม้แต่น้อย： “เธอต้องไป!เซ่นไหว้บรรพบุรุษ เป็นเรื่องใหญ่ของตระกูลเย่ฉัน ถ้าเธอไม่ไป ก็ไม่เข้าท่า!”

“หึ!”

หลันซินบ่นด้วยความไม่พอใจ ยืนขึ้น ปิดประตูเดินออกไป

สำหรับหลันซินแล้ว งานอดิเรกที่ใหญ่ที่สุดของเธอตอนนี้ ก็คือการเล่นไพ่นกกระจอก อย่างอื่นเธอไม่สนใจ

เมื่อเห็นหลันซินออกไป เย่ไห่สีหน้าท่าทางหมดหนทาง