เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 199

ได้ยินคำพูดนี้ จางต้าพ่าวสีหน้าอนาถ

ใช่ตัวเองอยากพามาเหรอ?

ถ้าไม่พามา ตัวเองจะโดนหยางเฟิงตีจนตายแน่!

หยางเฟิงพูดนิ่งๆ : “เอาล่ะ!ไม่ต้องด่าหมาของแกแล้ว ฉันชื่อหยางเฟิงเป็นปู่ของแก และเป็นคนของหมู่บ้านตระกูลเย่…”

“ฉันคือเตี๋ยแก่……”

เพี้ยะ!

ก่อนที่หม่าเถิงจะพูดจบ หยางเฟิงก็ตบไปอย่างแรง

“มึงกล้าตบกู?”

หม่าเถิงกุมหน้าตัวเองไว้ มองไปที่หยางเฟิงด้วยความไม่เชื่อ

เขาคิดไม่ถึงว่าหยางเฟิงว่าตบหน้าก็ตบหน้า ไม่มีลางใดๆ

หรือเขาไม่รู้ว่าผลของการทำตัวเองขุ่นเคืองเป็นยังไงเหรอ?

จางต้าพ่าวที่นอนอยู่บนพื้น มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่นไม่น้อย

เขาก็ถูกหยางเฟิงหักข้อมือกะทันหันอย่างนี้แหละ

หยางเฟิงนี้ ไม่ทำตามปกติทั่วไปแม้แต่น้อย

จัดการได้ ไม่พูดจาไร้สาระ!

อ๊าย!

เลขาสาวกรีดร้องด้วยความตกใจ

เธอไม่เคยเห็นคนที่ดุร้ายอย่างหยางเฟิงมาก่อน

พูดยังไม่ทันจบสองคำก็ลงมือทันที

หรือเขาไม่รู้ว่าหม่าเถิงคือใครเหรอ?

“ไอเด็กเมื่อวานซืน มึงตายแน่!คนมา!คนมา!อย่างมึงก็กล้าตบกู? กูบอกมึง บ้านของหมู่บ้านตระกูลเย่ กูรื้อแน่ ใครก็อย่าคิดจะมาขว้างกู……มึงขอกูก็ไม่มีประโยชน์!”

หม่าเถิงตะโกนออกมาด้วยความโมโห

จากที่เขาดู

การรื้อถอนหมู่บ้านตระกูลเย่เป็นสิ่งที่แน่นอน และไม่มีใครสามารถเปลี่ยนแปลงได้

ไอ้เด็กนี่ที่ไม่รู้จากที่ต่ำที่สูง กล้าที่จะบุกรุกสำนักงานของเขา นี่มันไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?

หยางเฟิงพูดอย่างเย็นชา: "ฉันคิดว่าแกเข้าใจผิดแล้ว ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอร้องแก ฉันมาที่นี่เพื่อเตือนแกในนามของชาวบ้านในหมู่บ้านตระกูลเย่ บ้านในหมู่บ้านตระกูลเย่จะไม่ถูกรื้อถอน เพราะงั้นแกก็ล้มเลิกความตั้งใจนี้ไปซะเถอะ!‌”

“อีกอย่าง ฉันขี้เกียจเกินไปที่จะพูดเรื่องไร้สาระกับแก ตอนนี้ฉันให้เงื่อนไขสามข้อกับแก อันดับแรก หยุดการบังคับรื้อถอนบ้านของชาวบ้านหมู่บ้านตระกูลเย่ ；สอง ปิดบริษัทอสังหาริมทรัพย์หม่าซื่อ； สาม แกไปมอบตัว!”

หม่าเถิงตะลึงงันไปแล้ว

สามเงื่อนไขนี้ ไม่ว่าอันไหนเขาก็ยอมรับไม่ได้