เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 202

ในช่วงนี่จางต้าพ่าวกำลังลากหม่าเถิงไปที่หน้าประตู หยางเฟิงพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ“อย่าลืมล่ะ

คุณต้องไปมอบตัวเอง คุณจะต้องเขียนอธิบายด้วยล่ะ เกี่ยวกับเรื่องที่คุณทำผิดกฎหมาย ”

เมื่อได้ยิน ร่างกายของจางต้าพ่าวก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา

ราวกับว่าอาบน้ำกับน้ำแข็ง！

แต่ทว่าเขาไม่กล้าที่จะขัดขืน ก่อนจะรีบเอ่ย“รับทราบ”

หลังจากนั้น จางต้าพ่าวก็เดินลากหม่าเถิงออกไปด้วยฝีเท้าหนัก

รอจนกระทั่งพวกเขาถูกกฎหมายลงโทษ！

หลังจากจางต้าพ่าวกับหม่าเถิงจากไป หม่าตงก็ยังคุกเข่ากลับพื้นไม่กล้าที่จะลุกขึ้น

สีหน้าของเขาขาวซีด และบนหน้าผากมีเหงื่อไหลรินไม่หยุดหย่อน

หยางเฟิงค่อยๆจิบชา และไม่พูดคำใดออกมา

หลังจากนั้นสิบนาที

ขาของหม่าตงเกิดตะคริว ทั้งร่างกายเกิดอาการสั่น เหมือนกับจะยืนหยัดต่อไปไม่ไหว

เมื่อมองเห็นหม่าตงดังนั้น ทางด้านเย่เมิ่งเหยียนก็อดไม่ได้จึงพูดขึ้น “ที่รัก！”

เมื่องได้ยินคำพูดของเย่เมิ่งเหยียน หยางเฟิงจึงวางชาลง ก่อนมองไปที่หม่าตงและเอ่ยว่า“หม่าตง คุณไม่ยอมสั่งสอนพวกเขา ฉันจะไม่ปล่อยคุณไปง่ายๆแน่ คุณจะต้องรับโทษ！ ”

“ขอบคุณท่านหยาง！”

เมื่อได้ยินคำดังนั้น หม่าตงได้ถอนให้ใจเล็กน้อย และใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้มแห่งความตื่นเต้น

หยางเฟิงพูดต่อขึ้นว่า “ให้เข้าไปตรวจสอบสินทรัพย์บริษัทอสังหาริมทรัพย์หม่าซื่อ ให้เอาสินทรัพย์ทั้งหมด ไปชดเชยให้กับคนที่ถูกหม่าเถิงทำร้าย ถ้าหากยังมีส่วนเหลือก็ให้บริจาคให้กับหมู่บ้านตระกูลเย่ เพื่อปรับปรุงสภาพแวดล้อมของหมู่บ้านตระกูลเย่ให้ดีขึ้น”

หม่าตงรีบพยักหน้า

“แล้วก็…เอากิจการอุตสาหกรรมทั้งหมดของคุณไปรวมกับบริษัทเฟิง เมิ่ง กรุ๊ปก็แล้วกัน！”

หยางเฟิงมองไปที่หม่าตง ก่อนจะพูดด้วยสีหน้าเย็นชา

เมื่อได้ยินดังนั้น ใบหน้าของหม่าตงนั้นมัวหมองไปทันที

ถ้าหากเอากิจการอุตสาหกรรมไปรวมกับบริษัทเฟิง เมิ่ง กรุ๊ป ล่ะก็ ถ้าอย่างงั้นก็ทำว่าเขาไม่มีอะไรเลยน่ะสิ?

แต่ทว่าหม่าตงกลับไม่กล้าขัดขืนแต่ประการใด

ไม่มีอะไรเลย ดีกว่าการไม่มีชีวิตอยู่?