เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 22

ขณะนี้สำหรับเย่เมิ่งเหยียนแล้ว หยางเฟิงนั้นเป็นเหมือนหมอก

เขาคือใครกันแน่?

ทำไมถึงได้มีพลังอำนาจมากขนาดนี้?

ให้คนตระกูลเย่และตระกูลหลันคุกเข่าขอโทษ?

แต่ไม่ว่าหยางเฟิงจะเป็นใคร

สำหรับเย่เมิ่งเหยียนแล้ว เขาเป็นสามีของตนเองและเป็นพ่อของลูกเสมอ!

หลังจากคนตระกูลหลันขอโทษแล้ว หยางเฟิงกล่าวกับเย่เมิ่งเหยียน หลันซินและเย่ไห่

“คุณพ่อคุณแม่ เมิ่งเหยียน พวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะ!”

หลังจากนั้น หยางเฟิงและคนอื่น ๆ ก็เดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง

หม่าตงเดินตามหลังด้วยใบหน้าที่นอบน้อม

เขาเหลือบมองเย่เทียนที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น

“เย่เทียน พรุ่งนี้ผมจะส่งคนไปรับมอบธุรกิจทั้งหมดของตระกูลเย่”

ตูม!

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเย่เทียนและคนอื่น ๆ ขาวซีดทันที

ฟู่!

เย่เทียนไม่สามารถควบคุมตนเองได้อีกต่อไป เขากระอักเลือดออกมาเต็มปาก

ธุรกิจที่ตนเองทำงานหนักสะสมมาหลายสิบปี

ตอนนี้ กลายเป็นความว่างเปล่า!

หม่าตงไม่ได้สนใจไยดี เดินไปอยู่ตรงหน้าคนตระกูลหลัน

คนตระกูลหลันต่างก้มหน้าลง ไม่กล้าสบตาหม่าตง

หม่าตงเหลือบมองแวบหนึ่ง และสุดท้ายสายตาหยุดอยู่ที่โจวยี่

“ท่านโจว คิดไม่ถึงว่าลูกชายของคุณจะล่วงเกินท่านแม่ทัพ ผมคิดว่าเรื่องโครงการเขตอุตสาหกรรมค่อยคุยกันภายหลัง!”

หลังจากกล่าวจบ หม่าตงหันหลังแล้วเดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยง

เปรี้ยง!

เหมือนกับสายฟ้าฟาดลงบนศีรษะของโจวยี่

ตุ๊บ!

โจวยี่รู้สึกขวัญหนีดีฝ่อแล้วล้มลงบนพื้น

เดิมทีตระกูลโจวมีความหวังว่าจะกลายเป็นตระกูลชั้นหนึ่งของเมืองตงไห่

ตอนนี้ ทุกอย่างกลายเป็นฟองอากาศ

และผู้กระทำความผิดทั้งหมดก็คือลูกชายของตนเอง

เมื่อคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของโจวยี่เต็มไปด้วยความดุร้าย