เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 232

จ้าวเทียนหลงหรี่ตาลง

จ้าวหานที่อยู่ด้านข้าง สีหน้าย่ำแย่มาก

เขาพูดขึ้นด้วยเสียงเย็นชาอย่างอดไม่ได้ว่า “พวกคุณเองที่ต้องการยกบริษัทมหาชนจำกัดมูลค่านับหมื่นล้านให้กับหยางเฟิงคนนั้น เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลจ้าวของเรา?”

ได้ยินแบบนี้

สีหน้าของคนเฉียนหม่านถัง เยือกเย็นลงทันที

เฉียนหม่านถังพูดขึ้นด้วยเสียงเยยะหยันว่า “จ้าวหาน ที่นี่เป็นสถานที่คุณสามารถออกความเห็นได้หรือ? หรือว่าคุณเป็นผู้นำตระกูลจ้าวแล้วหรือ?”

“ผม......”

ได้ยินคำพูดของเฉียนหม่านถัง จ้าวหานพูดอะไรไม่ออกในทันที

จ้าวเทียนหลงจ้องมองจ้าวหานแวบหนึ่ง พร้อมพูดขึ้นว่า “เงียบ”

แล้วเขาก็หันไปมองคนเฉียนหม่านถัง พร้อมยิ้มพูดขึ้นว่า “ความเสียหายนี้ ตระกูลจ้าวยอมรับผิดชอบ เอาแบบนี้ ผมจ่ายสามพันล้าน ไม่ทราบว่าทุกท่านพอใจไหม?”

ได้ยินแบบนี้

สีหน้าคนเฉียนหม่านถังค่อยดีขึ้นมาหน่อย

“ในเมื่อเจ้าบ้านจ้าวยอมจ่ายสามพันล้าน งั้นพวกเราก็ไม่มีอะไรจะพูดอีก ขอลา”

บรรลุจุดประสงค์แล้ว

คนเฉียนหม่านถัง ก็ไม่อยากอยู่ต่อนาน

หลังจากทุกคนจากไปแล้ว

จ้าวหานพูดขึ้นอย่างโมโหว่า “พ่อ ทำไมพ่อจะต้องรับปากจ่ายให้กับพวกเขาสามพันล้าน? ทั้งที่เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลจ้าวของเรา”

เมื่อคิดว่าจะต้องเอาเงินออกมาเยอะขนาดนี้อย่างไม่มีเค้ามาก่อน ในใจจ้าวหานเจ็บปวดจนเลือดไหล

ต้องรู้ว่าเงินพวกนี้ รอเมื่อจ้าวเทียนหลงตายแล้ว ล้วนต้องตกเป็นของตนเอง

ปัง

ทันใดนั้น จ้าวเทียนหลงตบหน้าจ้าวหานแรงๆหนึ่งที

เขาผิดหวังในตัวลูกชายที่ไม่มีหัวสมองคนนี้อย่างที่สุด

“งี่เง่า”

“เจ้าจะไปรู้อะไร? สามพันล้านนี้ เป็นการซื้อชีวิตของตระกูลจ้าว”

พูดประโยคนี้เสร็จ จ้าวเทียนหลงหันเดินจากไป

รอเมื่อเงาหลังจ้าวเทียนหลงหายลับไปแล้ว

จ้าวหานกำหมัดแน่น กัดฟันพร้อมพูดขึ้นว่า “สมควรตาย เป็นเพราะหยางเฟิงคนชั่วคนนั้นคนเดียว ข้าจะไม่ปล่อยไว้แน่”

เพิ่งพูดเสร็จ

ดวงตาทั้งคู่ของเขา เผยให้เห็นถึงความเกลียดแค้นอย่างลึกล้ำ

ยังเปล่งประกายความอาฆาต

……

เวลานี้

ในโรงแรม