เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 244

“อะไรนะ？หยางเฟิง！”

จ้าวเทียนหลงถามอย่างร้อนรนว่า “หยางเฟิงไหน？”

ในตอนนี้เอง เขาเอาแต่สวดภาวนาอยู่ในใจ ว่าอย่าให้เป็นหยางเฟิงคนนั้นเลย！

ไม่อย่างนั้น ครั้งนี้ ตระกูลจ้าวได้จบเห่แน่

“ก็ หยางเฟิงคนที่เพิ่งขึ้นนั่งบัลลังก์ภาคใต้ เจ้าพันธมิตรบู๊คนนั้นไง！”

โครม！

คำพูดของจ้าวหาน ราวกับฟ้าผ่าในตอนกลางวัน ผ่าลงกลางศีรษะของจ้าวเทียนหลง

เป็นหยางเฟิงคนนั้นจริงๆ！

ไอ้สารเลวสองคนนี้ อยู่ดีไม่ว่าดีไปหาเรื่องเขาทำไม?

ต้องรู้ว่า ตอนนี้ตัวเขาเองก็แทบเอาตัวไม่รอดแล้ว

ไอ้ชั่วสองคนนี้ กลับหาเหาใส่หัวซะงั้น！

ปัง！

ทันทีทันใด

จ้าวเทียนหลงก็ล้มไปกองกับพื้นในทันที

พ่อบ้านที่อยู่ข้างๆมีอาการตกใจอย่างมาก

นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมจ้าวเทียนหลงผู้ซึ่งสงบเสงี่ยมเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ได้ ?

จ้าวเทียนหลงพูดเน้นทีละคำว่า“ ไอ้พวกชั่ว คุกเข่าเอาไว้ให้ดีเลยนะ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ ！”

หลังจากที่พูดจบ เขาก็กดวางสายไปทันที

จ้าวเทียนหลงหันมาพูดกับพ่อบ้านว่า “รีบไปเตรียมรถให้ฉัน ฉันจะไปเหม่ยเหว้ยเซวียน”

พ่อบ้านถามด้วยความสงสัยว่า“ นายท่าน ให้ผมตามคนให้ด้วยไหมครับ？”

เพี๊ยะ！

ยังไม่ทันที่จะได้พูดจบ ฝ่ามือของจ้าวเทียนหลงก็ตบเข้ามาอย่างแรง

ใบหน้าของเขาดุร้าย ก่นด่าเสียงดัง“ยังจะตามใครอีก ? นี่แกกลัวว่าตระกูลจ้าวของเราจะตายช้าไปอย่างนั้นเหรอ？”

ได้ยินดังนั้น พ่อบ้านก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก รีบไปจัดเตรียมรถในทันที！

เมื่อเห็นพ่อบ้านจากไปแล้ว

จ้าวเทียนหลงก็เงยหน้าขึ้น ถอนหายใจเสียงเบาแล้วพูดว่า“ หวังว่าเจ้าชั่วสองคนนั้นจะไม่ก่อเรื่องร้ายแรงขึ้น ไม่อย่างนั้นครั้งนี้ ตระกูลจ้าวของเราคงยากที่จะหลบหนีพ้นแล้ว！”

ที่เหม่ยเหว้ยเซวียน

หยางเฟิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ พูดเสียงเรียบว่า“ว่ายังไง โทรเสร็จหรือยัง？”

จ้าวหานเก็บมือถือ หัวเราะแหะๆแล้วพูดว่า “โทรเสร็จแล้ว ！”

หยางเฟิงยกมือขึ้น มองดูนาฬิกาบนข้อมือแล้วพูดว่า“เอาแบบนี้แล้วกัน ฉันจะให้เวลาแกสามนาที หลังสามนาทีแล้ว พ่อของแกยังไม่มาอีก ฉันจะหักแขนของแกทิ้งซะ ให้แกเป็นเหมือนกับลูกชาย”