เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 247

“หนึ่งร้อยล้านใช่ไหม？”

ไม่รอให้เย่เมิ่งเหยียนได้พูดจบ หยางเฟิงก็พูดออกมา

หืม ?

เย่เมิ่งเหยียนตะลึงงัน

เธอไม่ได้บอกว่าหนึ่งร้อยล้านสักหน่อย！

เธอแค่อยากจะบอกว่าราคาไม่กี่ร้อยเท่านั้น ！

หยางเฟิงมองไปยังจ้าวเทียนหลงแล้วพูดว่า“เจ้าบ้านจ้าว คุณคงได้ยินแล้ว ว่าชุดนี้ของภรรยาผมซื้อมาในราคาหนึ่งร้อยล้าน”

“ผม……”

จ้าวเทียนหลงอ้าปากค้าง กำลังจะพูดอะไร แต่ก็พูดไม่ออก

เสื้อผ้าอะไรจะราคาหนึ่งร้อยล้านกัน ?

บนโลกใบนี้มีเสื้อผ้าที่ราคาแพงขนาดนี้เลยเหรอ ?

แต่จ้าวเทียนหลงเองก็รู้ดี ว่าหยางเฟิงจงใจอยากจะเรียกร้องค่าเสียหายที่แพงหูฉีกแบบนี้

เขาไม่มีทางเลือก พูดด้วยใบหน้าที่ขมขื่นว่า“ครับ！เจ้าพันธมิตรหยาง อีกประเดี๋ยวผมจะให้คนเอาเงินจำนวนหนึ่งร้อยล้านมาให้นะครับ ！”

ตอนนี้จ้าวเทียนหลงหวังเพียงว่าจะเสียเงินก้อนนี้เพื่อฟาดเคราะห์ได้

หนึ่งร้อยล้านก็หนึ่งร้อยล้านแล้วกัน ！

แม้จะมีราคาสูงไปหน่อย แต่เมื่อเทียบกับตระกูลจ้าวทั้งหมดแล้วก็ไม่มีค่าอะไรให้ต้องพูดถึง

หยางเฟิงยืนขึ้นและพูดว่า“ในเมื่อเจ้าบ้านจ้าวมีความจริงใจขนาดนี้ งั้นผมก็ขอตัวก่อนแล้วกัน”

พูดจบ เขาก็คว้าไปที่มือของเย่เมิ่งเหยียนและกำลังจะจากไป

“เดินทางปลอดภัยครับเจ้าพันธมิตรหยาง！”

เมื่อเห็นหยางเฟิงจากไปแล้ว จ้าวเทียนหลงก็รีบลุกขึ้นยืนทันที

สำหรับเขาในตอนนี้ คือการส่งไอ้ตัวซวยไปให้พ้นโดยเร็วที่สุด

จู่ๆหยางเฟิงก็หันกลับมา พูดด้วยรอยยิ้มว่า“เออนี่！ผมลืมบอกไปเรื่องหนึ่ง ค่าอาหารผมยังไม่ได้จ่าย เดี๋ยวจ่ายให้ด้วยนะครับ”

หืม ?

จ้าวเทียนหลงอ้าปากค้างในทันที อดไม่ได้ที่จะตบหน้าตัวเองอย่างแรงสักฉาด

อยู่ดีไม่ว่าดีจะพูดมากทำไม นี่ต้องมาเสียทรัพย์อีกแล้ว

แต่ร้อยล้านก็เสียไปแล้ว จะมาอะไรกับแค่ค่าอาหารอีกโต๊ะหนึ่ง