เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 294

เธอนึกไม่ถึงเลย หยางเฟิงถึงขนาดที่ยังจำฮันนีมูนการแต่งงานของทั้งสองคนได้

โดยเฉพาะภาพแต่งงาน

แต่งงานมาหลายปีขนาดนี้ แม้กระทั่งภาพแต่งงานของทั้งสองคนก็ไม่มีเลยสักภาพ

เย่เมิ่งเหยียนอยากเอ่ยถึงอยู่หลายครั้ง แต่ไม่รู้ว่าจะเอ่ยปากบอกอย่างไรดีมาตลอด

หยางเฟิงได้ให้ตัวเองมามากขนาดนั้นแล้ว เธอกังวลว่าเพราะความคิดของผู้หญิงตัวเล็กของตัวเอง จะทำให้หยางเฟิงคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ละโมบจนไม่รู้จักพอ !

ตอนนี้

หยางเฟิงเป็นฝ่ายเอ่ยถึง เธอจึงรู้สึกดีใจในทันที พลันเอ่ยด้วยดวงตาที่แดงก่ำ : “ที่รัก คุณดีกับฉันเหลือเกิน ฉันรักคุณ !”

หยางเฟิงถูจมูกของเย่เมิ่งเหยียนเล็กน้อย พลันพูดอย่างยิ้ม ๆ : “พอแล้ว ! ไม่ต้องร้องไห้แล้ว คนนอกอยู่ที่นี่ คุณไม่กลัวขายหน้าหรือ !”

เมื่อพูดคำพูดนี้

เย่เมิ่งเหยียนจึงเพิ่งได้สติ

ทันใดนั้น เธอจึงมีสีหน้าเก้อเขิน

เฟิงชิงหวูก็มีสีหน้าจำใจเช่นกัน

นั่งอยู่ในบ้าน อาหารสุนัขก็มาจากท้องฟ้าจริง ๆ !

……

วันรุ่งขึ้น

หยางเฟิงและคนอื่น ๆ บินไปยังฉงโจว

ฉงโจว ตั้งอยู่ที่ทางทิศใต้สุดของประเทศต้าเซี่ย

เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เลื่องชื่อ

ทะเลสีฟ้า หาดทรายสีขาว

ไม่รู้เลยว่าทุกปีดึงดูดนักท่องเที่ยวมามากเท่าไร

สองชั่วโมงต่อมา

เครื่องบินจอดที่สนามบินฉงโจวได้อย่างปลอดภัย

เฟิงชิงหวูรุดหน้าไปพักผ่อนที่โรงแรมก่อน

หยางเฟิงกับเย่เมิ่งเหยียน ก็ไปที่ร้านชุดแต่งงาน

ทรูเลิฟ

นี่เป็นร้านชุดแต่งงานที่ระดับสูงที่สุดของทั้งฉงโจว

เถ้าแก่ของร้านชุดแต่งงาน เป็นหญิงวัยกลางคนที่อายุสี่สิบกว่าปีคนหนึ่ง

เมื่อเห็นมีลูกค้ามา เถ้าแก่สาวก็เดินออกมาด้วยใบหน้าอบอุ่น พร้อมเอ่ยถาม : “ท่านทั้งสอง พวกคุณมาเช่าชุดแต่งงานหรือว่าซื้อชุดแต่งงานคะ ?”

สำหรับคนส่วนใหญ่แล้ว ทั้งชีวิตสวมชุดแต่งงานแค่ครั้งเดียว โดยพื้นฐานแล้วจะเลือกเช่ากันทั้งนั้น อย่างไรราคาก็ถูกกว่า

ทว่าสำหรับหยางเฟิงแล้ว เงินไม่ใช่ปัญหา

เขาเอ่ยราบเรียบ : “เราลองดูก่อนค่อยว่ากัน !”

เถ้าแก่สาวพยักหน้า : “ได้เลยค่ะ พวกคุณดูได้ตามสบายเลยนะคะ !”

จากนั้น

หยางกับกับเย่เมิ่งเหยียนก็เริ่มเดินเล่น

จู่ ๆ