เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 303

สรุปบท บทที่ 303: เทพสงครามพิทักษ์โลก

สรุปตอน บทที่ 303 – จากเรื่อง เทพสงครามพิทักษ์โลก โดย สุ่ยจองอวี๋

ตอน บทที่ 303 ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง เทพสงครามพิทักษ์โลก โดยนักเขียน สุ่ยจองอวี๋ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

ในตอนนี้

เย่เมิ่งเหยียนอยู่ๆก็พูดกับหยางเฟิงว่า:“ที่รัก คุณคุกเข่าลงข้างหนึ่งสิคะ เรามาถ่ายรูปพิเศษกัน!”

หยางเฟิงคุกเข่าลงข้างหนึ่ง ถามอย่างสงสัย: “ที่รัก คุณจะทำอะไรหรือ?”

เย่เมิ่งเหยียนยื่นมือขวาออกไป

หยางเฟิงยื่นมือไปจับมือขาวของเธอโดยไม่รู้ตัว

ทันใดนั้น

ขอบตาของเย่เมิ่งเหยียนก็แดงขึ้นมา

หยางเฟิงเห็นเข้าก็ร้อนใจขึ้นมาทันที

ทำไม

อยู่ๆถึงร้องไห้แบบไม่มีสาเหตุกันนะ?

หรือว่าตัวฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า?

“ฉัน......”

“ฉันแต่งค่ะ!”

หยางเฟิงยังพูดไม่จบ

อยู่ๆเย่เมิ่งเหยียนก็พูดขึ้น

ชั่วครู่เดียว

หยางเฟิงราวกับโดนฟ้าผ่าไปทั้งตัว

ในที่สุดเขาก็รู้แล้ว ว่าเยเมิ่งเหยียนต้องการจะทำอะไร

ปีนั้น เย่เมิ่งเหยียนถูกบังคับให้แต่งงานกับหยางเฟิง

ทั้งสองคนแม้แต่งานแต่งงาน ก็ล้วนไม่ได้สนใจ เรื่องขอแต่งงานยิ่งไม่ต้องพูดถึง!

หยางเฟิงติดหนี้การขอแต่งงานกับเย่เมิ่งเหยียนมาตลอด

แต่วันนี้

เย่เมิ่งเหยียนเป็นฝ่ายขอหยางเฟิงแต่งงาน

หยางเฟิงรู้ว่า

ชีวิตของเขาผสานกับชีวิตของเย่เมิ่งเหยียนอย่างสิ้นเชิงแล้ว

นับตั้งแต่นี้เป็นต้นไป ทั้งสองคนได้เป็นสามีภรรยากันอย่างแท้จริงแล้ว!

ถ้าบอกว่าห้าปีก่อน เย่เมิ่งเหยียนแต่งงานกับหยางเฟิงอย่างไม่ยินยอมพร้อมใจ

อย่างนั้นวันนี้

เย่เมิ่งเหยียนอยากแต่งงานกับหยางเฟิงอย่างจริงใจ!

หยางเฟิงพูดอย่างตื่นเต้น:“แต่ว่าที่รัก ผมลืมสวมแหวน......”

เย่เมิ่งเหยียนกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลจากขอบตา ส่ายหัว:“ฉันไม่ต้องการแหวน ฉันต้องการแค่คุณ สิ่งอื่นใด ฉันก็ไม่ต้องการ”

ได้ยินดังนั้น

หยางเฟิงควบคุมไม่อยู่อีกต่อไป

เขายืนขึ้น โอบกอดเย่เมิ่งเหยียนไว้อย่างแนบแน่น

“ที่รัก ผมสัญญาว่า ชีวิตนี้ผมจะไม่มีทางทำให้คุณไม่สบายใจแม้แต่นิดเดียว!”

กลับมาจากการหายตัวไปห้าปี

วันนี้คือวันที่หยางเฟิงรอคอย

ตอนนี้

ในที่สุดเขาก็ได้ในสิ่งที่เขาต้องการ

ชั่วพริบตา

ทั้งคู่กำลังสวีทหวานกัน การถ่ายภาพก็เสร็จสิ้น

ท่ามกลางแววตาอิจฉาของทุกคน

หยางเฟิงและเย่เมิ่งเหยียนกลับไปที่โรงแรม

ทั้งสองคนเหนื่อยมาก

หยางเฟิงนั่งพักบนโซฟา

เข่เมิ่งเหยียนชงชาให้หยางเฟิงก่อน แล้วเดินอ้อมไปด้านหลัง มือขาวทั้งสองข้าง วางลงบนบ่าของหยางเฟิงเบาๆ แล้วนวดอย่างช้าๆ

ทันใดนั้น

หยางเฟิงพูดยิ้มๆ: “ที่รัก!ห้าปีที่แล้ว คุณคงจะอยากฆ่าผมจนแทบทนไม่ไหวเลยสินะ?”

เย่เมิ่งเหยียนฮืเบาๆ:“ตอนนั้น ฉันไม่รูแม้แต่ชื่อของคุณ ก็ต้องแต่งงานกับคุณแล้ว อย่างนี้จะให้ฉันยอมรับคุณได้อย่างไรคะ?”

หยางเฟิงพยักหน้า

กลับกันไม่ว่าใครก็ตาม ต้องแต่งงานกับชายแปลกหน้า

หรือว่าคนชั้นต่ำ คนจรจัดที่น่าเวทนา

ล้วนไม่มีทางจะยอมรับได้

นี่คือเหตุผลว่าทำไม

หยางเฟิงถึงรักเดียวใจเดียวต่อเย่เมิ่งเหยียน!

เพราะเย่เมิ่งเหยียน ต้องแบกรับอะไรมากมายเกินไป!

เย่เมิ่งเหยียนถามอย่างอยากรู้:“ใช่สิ!ที่รัก ปีนั้นทำไมคุณถึงเร่ร่อนอยู่ข้างถนนล่ะคะ?”

หยางเฟิงดูๆแล้ว ไม่โง่และไม่ทึ่ม

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก