เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 304

คนปกติคนหนึ่ง ทำไมกลายเป็นคนจรจัดไปได้？

“ฮ่าๆๆ！”

หยางเฟิงหัวเราะออกมา พูดอย่างไม่ยี่หระว่า： “ผมโดนไล่ออกจากบ้าน พวกเขาเอาผมไปทิ้งไว้ในเมืองที่ไม่คุ้นเคย ผมเลยกลายเป็นไอ้กุ๊ยข้างถนน！”

ได้ยินดังนั้น

ในใจของเย่เมิ่งเหยียน เหมือนถูกทิ่มแทง

ถึงแม้ว่าหยางเฟิงพูดเหมือนมันไม่ใช่เรื่องสำคัญ

แต่การถูกครอบบครัวตัวเองไล่ออกมา ความเจ็บปวดเช่นนี้ คนธรรมดาไม่เข้าใจอย่างแน่นอน！

เธอกอดหยางเฟิงไว้แน่น พูดอย่างรักใคร่：“ที่รัก หลังจากนี้บ้านนี้ เป็นบ้านของคุณตลอดไปนะคะ ไม่มีใครไล่คุณออกไปได้แน่นอนค่ะ！”

หยางเฟิงพยักหน้า

ในหัวใจของเขา มีความอบอุ่น

ที่เขากลับมา ก็เพื่อปกป้องบ้านนี้ของเขา

จะไม่ยอมให้ใครหน้าไหน มาทำร้ายภรรยาและลูกสาวของเขา

ขณะนั้น

โรงแรมโคโคนัท

โรงแรมห้าดาวที่ดีเลิศที่สุดในฉงโจว

ภายในห้องจัดเลี้ยงของโรงแรม ผู้คนมากมายมาสังสรรค์ดื่มสุรา บรรยากาศครึกครื้น

“ลูกพี่ สบายใจได้ ฉันส่งคนไปตรวจสอบแล้ว เร็วๆนี้ก็จะหาไอ้คนที่ตีลูกพี่เจอแน่！”

“รอให้หาไอ้สารเลวนั่นเจอก่อนเถอะ ฉันจะช่วยสั่งสอนมันให้อย่างสาสมแน่นอน！”

“ลูกพี่ยังเป็นใหญ่ที่หนึ่งในฉงโจว ใครขัดใจลูกพี่ ก็รนหาที่ตายแล้วล่ะ！”

เฉ่าปิงสีหน้านอบน้อม เยินยอเฉ่าเจินไม่หยุด

เฉ่าเจินหรี่ตาลง พูดเสียงเหี้ยม：“ไม่ต้องพูดอะไรไร้ประโยชน์ ถ้าหาคนที่ตีฉันไม่เจอ ฉันเอาเรื่องแกแน่！”

เฉ่าปิงโค้งคำนับอย่างต่ำต้อยทันที

เขาเคยเป็นถึงคุณชายใหญ่แห่งแก๊งเขียว ทว่าใช้ชีวิตไม่ต่างจากหมา！

ก็ในตอนนี้

มีคนหนึ่งวิ่งเข้ามาอย่างรีบเร่ง

“คุณชายเฉ่า！”

เฉ่าเจินเงยหน้ามอง

เพียงเห็นว่าเป็นพี่โก๋ เดินกะเผลกเข้ามา

เฉ่าเจินย่นคิ้ว พูดอย่างโกรธเกรี้ยวว่า：“หวางเอ้อโก๋ ขาแกเป็นอะไร？”

หวางเอ้อโก๋หน้าเศร้าเหยเก “คุณชายเฉ่า ฉันโดนตีมา！”

“อะไรนะ？”

ได้ยินดังนั้น