เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 307

ชายร่างกำยำเหล่านี้เป็นนักต่อยของเฉ่าเจิง

เขาสามารถอาละวาดในฉงโจวได้โดยอาศัยคนเหล่านี้!

เป็นอันธพาลกันทุกคน

มีคดีฆ่าคนตายติดตัวไม่น้อย!

สีหน้าของหลิวซิงกับเฟิงชิงหวูและคนอื่นๆก็เปลี่ยนไป

เฉ่าเจิงนี้ แค่ดูก็รู้ว่าไม่ใช่คนดีอะไร

หยางเฟิงทำให้เฉ่าเจิงขุ่นเคือง ไม่รู้ว่าจะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า?

เวลาเดียวกัน

ในใจทุกคนอดไม่ได้ที่จะประหม่าขึ้นมา

เฉ่าเจิงมองไปที่หยางเฟิง พูดอย่างพึ่งพอใจ “เห็นรึยัง? คนเหล่านี้เป็นคนของฉันหมดเลย ถ้าคิดได้ก็คุกเข่าลง ไม่งั้นละก็……”

ป๊าป!

ไม่รอเฉ่าเจิงพูดจบ

หยางเฟิงยืนขึ้นมา ตบไปอย่างแรงๆ

“แกยังกล้าตบฉันอีกเหรอ”

เฉ่าเจิงจับหน้าตัวเองไว้ ตาทั้งสองข้างไม่น่าเชื่อ!

วันนี้

ตบนี้ เป็นครั้งที่สี่แล้วที่หยางเฟิงตบตัวเอง!

เขาคิดไม่ถึง

มีคนมากมายของตัวเองที่นี่ หยางเฟิงยังกล้าตบตัวเองเหรอ?

เขาไม่กลัวตายจริงๆหรือไง?

ชั่วขณะ!

ความโกรธแค้นแผดเผาอยู่ในใจของเฉ่าเจิง

เปลวไฟแห่งความโกรธทำให้เขาเสียสติทันที

เขาคำราม “ฆ่ามันให้ฉัน! ฆ่ามันให้ฉันซะ!”

สั่งคำสั่ง

หวางเอ้อโก๋พานักต่อยกลุ่มหนึ่งพุ่งเข้าไปหาหยางเฟิง

เห็นแค่

หวางเอ้อโก๋ที่สีหน้าดุเดือด

เท้าของเขาถูกหยางเฟิงทำหัก

วันนี้ ถ้าไม่ล้างแค้นนี้ จะละอายใจกับชีวิตตัวเอง!

หยางเฟิงแสดงความรังเกียจบนใบหน้า

ตอนแรกเขาไม่อยากสนใจขยะพวกนี้ แต่ขยะพวกนี้มักจะหาเรื่องของตัวเอง

ดูเหมือนว่า——

ถ้าไม่สั่งสอนพวกเขาดีๆสักรอบ พวกเขาจะไม่รู้ความสามารถของตัวเอง?

คิดถึงตรงนี้

หยางเฟิงก็รีบพุ่งออกไป

ความเร็วของเขาเร็วมาก ทุกคนได้เห็นเพียงภาพติดตาเท่านั้น

“เมิ่งเหยียน!”

เฟิงชิงหวูจับมือเย่เมิ่งเหยียนไว้แน่นๆ

เธอตกกะใจและกลัวมากๆ!

เย่เมิ่งเหยียนยิ้มและพูด “ชิงหวูไม่ต้องกลัว มากินปลาเก๋า! ปลาเก๋าตัวนี้สดมากนะ!”