เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 337
เย่หนานเทียนดูเหมือนไม่สะทกสะท้าน
แต่ความเป็นจริง ก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง!
เขาคาดไม่ถึงว่า หยางเฟิงจะมีศักยภาพที่แข็งแกร่งเช่นนี้
ในมือของเขา มีองครักษ์ติดอาวุธครบมือนับร้อยคน!
ดูท่าแล้ว
ตนเองคงจะประเมินเขาต่ำเกินไป!
หยางเฟิงกล่าวถามด้วยสีหน้าเย็นชาว่า : "คุณคือผู้นำของตระกูลเย่ เย่หนานเทียนใช่หรือไม่?
เย่หนานเทียนกล่าว: "ถูกต้อง ข้าก็คือผู้นำตระกูลเย่!"
บนใบหน้าของเขา ปรากฏความประหลาดใจเล็กน้อย
เขาคาดไม่ถึงว่า หยางเฟิงจะล่วงรู้สถานะของตนเอง?
ไหนเลยจะรู้ว่า
หยางเฟิงเป็นเทพสงคราม ควบคุมดูแลสำนักเทพมรณะ หน่วยข่าวกรองกระจายอยู่ทั่วประเทศ เหตุการณ์เล็กๆ น้อยๆ อะไรก็ยากที่จะรอดพ้นสายตาของเขาไปได้!
"หยางเฟิง!"
ในทันใด
ก็มีเสียงร้องเรียกอันแสบแก้วหูดังขึ้น
"แกทำให้ฉันต้องเสียโฉม วันนี้แกคงหนีความตายไปไม่พ้น!" เย่โหรวจ้องมองหยางเฟิงด้วยสีหน้าที่โกรธแค้น
เผชิญหน้ากับศัตรู ก็ยิ่งโมโหเดือดดาล
เมื่อนึกถึงว่าเพียงแค่ตัวเองออกมาหน้าบ้านก็ยังไม่กล้า
ภายในใจของเธอ ก็แทบอยากจะฆ่าหยางเฟิงทันที!
"หยางเฟิง!"
เสียงตะโกนดังขึ้นอีกครั้ง
"วันนี้ คือวันตายของแก!" เฉินป้าเซียนจ้องมองหยางเฟิงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความอาฆาตแค้น
นับตั้งแต่การต่อสู้กับจินหลิงและเขาจื่อจิน
นี่ก็เป็นครั้งแรกที่เขากับหยางเฟิงได้พบหน้ากันอีกครั้ง
หวนกลับไปนึกถึงในตอนนั้น เขาเป็นท่านบอสของแก๊งฟ้าดินที่มีจิตใจที่เร่าร้อนและฮึกเหิม
ขณะนี้ ต้องพึ่งพาอาศัยคนอื่น อย่างสูญสิ้นศักดิ์ศรี!
กระทั่งเย่หนานเทียนที่เป็นผู้นำตระกูลอันดับสาม ก็กล้าที่จะตะคอกใส่เตนเอง
นี่จึงทำให้ความเกลียดชังภายในใจเขาที่มีต่อหยางเฟิง ยิ่งลึกขึ้นไปอีก!
หยางเฟิงกวาดสายตามอง แล้วกล่าวอย่างเหยียดหยามว่า : "คนหนึ่งอัปลักษณ์น่าเกลียด! คนหนึ่งก็เป็นลูกน้องตกอับ! ทำไม? วันนี้พวกแกนัดกันมาหาที่ตายเหรอ?"
"แก....."
ได้ฟังคำพูดนี้แล้ว
เย่โหรวกับเฉินป้าเซียน คนทั้งสองโมโหเดือดดาล
"หึๆ!" เวลานี้เย่หนานเทียนก็กล่าวเยาะเย้ยว่า : "ช่างปากคอเราะรายเสียวจริงๆ! หยางเฟิง ไม่ว่าแกจะพูดอะไร ก็ยากที่วันนี้แกจะหนีความตายพ้น"
"ฉันจะทำให้แกได้เห็นว่า ฉันเตรียมอาหารมื้อใหญ่เอาไว้ให้แก!"
พอพูดจบ
ตึกตักๆ!
เสียงฝีเท้าดังขึ้นติดต่อกันอย่างไม่ขาดสาย
ชั่วประเดี๋ยวเดียว
ชายชุดดำจำนวนมาก ก็ออกมาจากทั่วทุกสารทิศของกาสิโน!
จำนวนคน
ราวๆ หนึ่งพันคนขึ้น
พวกเขาแต่ละคน เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความกล้าหาญ
ความคิดที่จะฆ่าโดยปริยาย แสดงให้เห็นด้วยเลือดที่เปื้อนมือของพวกเขา!
ชัดเจนอย่างมากว่า
คนเหล่านี้ล้วนเป็นผู้ที่มีฝีมือสูง
เย่หนานเทียนและคนอื่นๆ มีสีหน้าที่ลำพองใจ
คนเหล่านี้ คือกำลังสุดท้ายของตระกูลเย่
เพื่อจัดการหยางเฟิง
ครั้งนี้
เย่หนานเทียนก็หยิบทุนเดิมของตัวเองออกมา!
เขามองหยางเฟิงแล้วกล่าวอย่างลำพองใจว่า : "แกเห็นแล้วหรือยัง? คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนของฉัน องครักษ์ร้อยคนนั้นของแก ใช่คู่ต่อสู้ของฉันหรือ?"
เขาเชื่อว่า เพียงแค่ตัวเองออกคำสั่ง
องครักษ์นับร้อยข้างกายของหยางเฟิง ก็เป็นเพียงแค่ฝูงไก่กระเบื้องดินเผาเท่านั้น
เผชิญหน้ากับชนชั้นนำตระกูลเย่นับพัน หยางเฟิงก็มีสีหน้าไม่แสดงออก
นี่จึงทำให้เย่หนานเทียนรู้สึกใจเต้น
เขาแฝงกายอยู่ทุกแห่งหนมานานหลายปี ผ่านคนมาก็นับไม่ถ้วน จะมีพวกบุญหนักศักดิ์ใหญ่ประเภทใดที่เขาไม่เคยเห็นหรือ? แต่หยางเฟิงที่อยู่ตรงหน้า จู่ๆ ก็ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างอธิบายไม่ถูก
มองเสื้อผ้าที่สวมใส่แล้ว ก็ดูธรรมดาๆ
แต่พลังของคนที่ส่งออกมา กลับล้ำเลิศอย่างไม่มีอะไรเทียบได้!
ความคิดที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ ทำให้เย่หนานเทียนต้องขมวดคิ้ว
ตกลงมันคืออะไรกัน?
ดวงตา!
ใช่
คือดวงตาของหยางเฟิง!
ดวงตาทั้งคู่ของเขา ที่เมินเฉยไม่สะทกสะท้าน ธรรมดาไม่มีอะไรพิเศษ แสดงให้เห็นถึงความสงบนิ่งไม่ตื่นตระหนก!
คนแบบนี้ ถ้าไม่ใช่คนโง่ไม่รู้เรื่องรู้ราว ก็จะต้องเป็นผู้นำที่มีความสามารถยอดเยี่ยม!
แล้วหยางเฟิงจะเป็นคนโง่หรือ?
"เย่หนานเทียน คนเหล่านี้ก็คือทุนสุดท้ายของแกใช่ไหม?" จู่ๆ หยางเฟิงก็กล่าวอย่างนิ่งๆ
"ทำไม ยังไม่พอเหรอ?" สายตาของเย่หนานเทียนมืดมน มองตรงไปที่หยางเฟิง : "บอกแกตามตรงเลยนะว่า แม่ยายของแก ถูกฉันสั่งให้คนไปจับตัวมา จุดประสงค์ก็คือต้องการล่อให้แกเข้ามา! ตอนนี้ดูๆ แล้ว แกก็คงโง่จริงๆ คาดไม่ถึงว่าจะมาตกหลุมพรางอย่างง่ายดาย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เทพสงครามพิทักษ์โลก