เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 364

เขารู้ว่า

ที่พ่อของตนเองให้ตนเองไป แสดงให้เห็นชัดเจนว่าเรื่องราวได้มาถึงจุดที่วิกฤติแล้ว

ในเวลานี้

เขาจะสามารถทอดทิ้งพ่อของตัวเอง ให้เอาชีวิตรอดเพียงลำพังได้อย่างไร?

นี่ไม่ใช่สัตว์เดียรัจฉานหรือ?

นี่ไม่ใช่เทียบไม่ได้กับแม่ยายที่ยอดเยี่ยมของหยางเฟิงหรือ?

เหอเซิ่งหงก็ซาบซึ้งใจอย่างมาก ใช้มือลูบหัวของเหอเจียหาวแล้วกล่าวว่า: "ลูกชาย! พ่ออยากไป แต่พ่อไปไม่ได้! หยางเฟิงไม่ปล่อยฉันไปแน่ ฉะนั้นฉันจำเป็นต้องอยู่ที่นี่!"

"เพียงแค่แกไป ภายในใจของฉันก็สงบแล้ว! แกฟังคำพูดฉันนะ พรุ่งนี้จะต้องไปทันที ไม่อย่างนั้นถึงฉันจะตาย ก็คงตายตาไม่หลับ!"

"หลายปีมานี้ ธุรกิจในครอบครัว ล้วนทำเรื่องที่ใสสะอาด เช่นนั้นหยางเฟิงก็น่าจะไม่ทำให้แกต้องลำบาก!"

ภายในใจของเหอเซิ่งหงคล้ายกับกระจกใส

ครั้งนี้

คนที่หยางเฟิงต้องการจัดการก็คือเขา แล้วจะให้เขาหนีไปได้อย่างไร?

เขาจะต้องอยู่ที่นี่ เพื่อช่วงชิงโอกาสที่จะมีชีวิตรอดของลูกชายตนเอง!

เมื่อเห็นเช่นนี้แล้ว

เหอเจียหาวก็กัดฟันแล้วกล่าวว่า: "ได้ ฉันจะไป! เพียงแต่พ่อ ก่อนที่ฉันจะไป ฉันหวังว่าจะสามารถย้ายทรัพย์สมบัติของตระกูลเหอได้!"

"สิ่งนี้........"

ได้ยินเช่นนี้

เหอเซิ่งหงก็ลังเลใจเล็กน้อย

ตระกูลเหอมีสินทรัพย์นับพันล้าน

ด้วยทรัพย์สินอันมหาศาลเช่นนี้ ถ้าหากอยู่ที่นี่ทั้งหมด เขาก็ไม่ยินยอม

แต่หากต้องการเคลื่อนย้ายทรัพย์สินมหาศาลขนาดนี้ จะต้องดึงดูดความสนใจของหยางเฟิงอย่างแน่นอน

ถึงเวลานั้น

เกรงว่าจะนำอันตรายมาให้ลูกชายของตัวเอง!

เห็นเหอเซิ่งหงแสดงออกว่าลังเลใจ

เหอเจียหาวก็กล่าวโน้มน้าวไม่หยุดว่า: "พ่อ! ถึงแม้ตระกูลเหอของพวกเราจะมีทรัพย์สินจำนวนไม่น้อยในต่างประเทศ แต่ทรัพย์สินเหล่านั้นก็ไม่อาจเทียบกับที่เมืองกาสิโนได้โดยสิ้นเชิง หากพวกเราทิ้งทรัพย์สินของเมืองกาสิโนไป ตระกูลเหอของพวกเราจะพูดถึงการกลับมายืนหยัดอีกครั้งได้อย่างไร!"

คิดไตร่ตรองอยู่ชั่วขณะ

เหอเซิ่งหงก็กัดฟันแล้วกล่าวว่า: "ได้! เช่นนั้นฉันให้เวลาแกหนึ่งวัน ภายในหนึ่งวัน แกจะต้องเคลื่อนย้ายทรัพย์สินทั้งหมด ถ้าไม่อาจเคลื่อนย้ายได้ เช่นนั้นแกก็จะต้องจากไป!"

เหอเจียหาวกล่าวอย่างดีอกดีใจว่า: "ครับ พ่อ!"

นี่คือทรัพย์สินนับแสนล้าน