เทพสงครามพิทักษ์โลก นิยาย บท 366

ได้ยินคำตอบรับของเสือขาวแล้ว

หยางเฟิงก็โบกมือแล้วกล่าวว่า: "เอาละ แกออกไปได้!"

หลังจากเสือขาวออกไปแล้ว

จู่ๆ หยางเฟิงก็มีสีหน้าเปลี่ยนไป มุมปากปรากฏรอยยิ้มที่เจ้าเล่ห์เพทุบาย

เขาก็แอบย่องเข้าห้องเย่เมิ่งเหยียนไปอย่างเงียบๆ

"ไอ๋หยา! ที่รัก คุณทำอะไรเนี่ย?"

อย่างรวดเร็ว

ในห้องก็มีเสียงร้องตกใจของเย่เมิ่งเหยียนดังออกมา

"อิอิ! ไม่ได้ทำอะไร......."

"ที่รัก คุณช่างน่าเบื่อจริงๆ!"

ชั่วพริบตา ในห้องก็เต็มไปด้วยความสดใส!

พรุ่งนี้ เย่เมิ่งเหยียนก็จะต้องกลับตงไห่แล้ว

ดังคำสุภาษิตที่กล่าวว่า ค่ำคืนในฤดูใบไม้ผลิมีค่าเท่ากับเงินจำนวนมาก!

หยางเฟิงจึงไม่อาจปล่อยโอกาสนี้ไปได้

……

ขณะที่หยางเฟิงพะเน้าพะนออยู่กับเย่เมิ่งเหยียน

ชานเมืองของเมืองกาสิโน

มีลมอากาศหนาวราวกับคมมีด

แสงไฟที่ส่องมาบนตัวของเย่โหรว สาดไปด้วยความโศกเศร้า

เมื่อมองไฟที่อยู่ตรงหน้า ใบหน้าของเธอก็ดุร้ายน่ากลัวอย่างชัดเจน

เห็นเพียง

ใบหน้าที่เย็นชาของเย่โหรว พูดพึมพำคนเดียวว่า: "พ่อ ท่านตายอย่างน่าเวทนา! ลูกสาว จะต้องช่วยท่านแก้แค้นอย่างแน่นอน!"

หลังจากผ่านความเสียใจในตอนแรกไป

เวลานี้ ภายในใจเย่โหรวก็เหลือเพียงความอาฆาตแค้นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ความแค้นที่ฆ่าพ่อ!

ความเกลียดชังที่ทำให้เสียโฉม!

ความเจ็บปวดที่ถูกฆ่าทั้งตระกูล!

กนี้แห่งเลือด จะต้องชดใช้คืนด้วยเลือด!

แต่เฉินป้าเซียนที่อยู่ข้างๆ กลับไม่ได้สนใจ และกล่าวอย่างนิ่งๆ ว่า: "คนก็ตายไปแล้ว! คุณเศร้าเสียใจไปก็ไม่มีประโยชน์ ไปคิดว่าจะทำหน้าที่ให้สมบูรณ์อย่างไรเถอะ!"

ได้ยินเช่นนี้!

เย่โหรวจึงหันหน้ากลับไป แล้วจ้องมองเฉินป้าเซียน

ผ้าคลุมบนใบหน้าของเธอเก็บไปแล้ว

ปรากฏให้เห็นความเป็นหลุมเป็นบ่อจำนวนมาก เหมือนกับหน้าของผีร้ายใต้พิภพทั้งเก้า

จอมร้ายอย่างเฉินป้าเซียน เมื่อได้เห็นใบหน้านี้ ก็อดไม่ได้ที่จะใจสั่นระรัว!

เย่โหรวไม่สนใจเฉินป้าเซียน

เธอกล่องผ้าหนึ่งกล่องออกมาจากในอ้อมอก